Η Αθήνα στους 42°: Καρτ ποστάλ από το καλοκαίρι στο κέντρο της πόλης

«Καλημέρα σας. Θέλετε να βάλετε φυσικό αέριο;»

Queer Αθήνα. Το Athens Pride 2022 άπλωσε σειρά έξυπνων και ευδιάθετων εκδηλώσεων σε όλη την πόλη από τις 10 Ιουνίου, και στις 18 κορυφώνει το Pride με κεντρικό σύνθημα τη φράση

«Άνευ Όρων» με τη μεγάλη παρέλαση που ξεκινάει από το Σύνταγμα στις 19:00. Το αίτημα για ισότητα σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας διαρκεί πολύ περισσότερο από 8+1 μέρες και σιγά σιγά αρχίζει να ρίχνει λίγο περισσότερο γκλίτερ πάνω στη μαυρίλα των τσιμέντων.

Χωρίς μαρούλια. Μαρούλι ελληνικό ποιότητα Α΄. Το τεμάχιο €0,65. Σιγά σιγά, η αθηναϊκή σαλάτα αφήνει πίσω της το δροσερό μαρουλάκι, που ακριβαίνει, και περνάει στο τευτονικό, δύστροπο λάχανο και πολύ σύντομα πιθανώς και στη λαχανίδα. Καλλιεργήστε σε ζαρντινιέρες στα μπαλκόνια σας, για αρχή. 

Burgers στα χρώματα του ουράνιου τόξου. Το χρώμα κάνει καλό, έστω κι αν διαρκεί για έναν μήνα – και γίνεται για διαφήμιση.

Σε σκαμπό στο Release. Πού τους ξέρουν τα μικρά τους Bauhaus; Εσύ τους έχτισες, καρφί με καρφί, μέταλλο και δάκρυ μέχρι να έρθουν και να γίνουν «οι νέοι Evanescence». Στο Release δικαιούσαι, και τις 12 μέρες του φεστιβάλ, VIP θέση σε υπερυψωμένη πλατφόρμα, σκαμπό και open bar, γιατί πού να σέρνεσαι με το πι μέσα στην Πλατεία Νερού.

Πιλοτικό πρόγραμμα: Άλιμος – Βάρη – Βούλα – Βουλιαγμένη, χωρίς μουσική από τις 11 μ.μ.

Και χωρίς βεγγαλικά (!) από τις 10.30 μ.μ. Πώς θα ξεδώσει τώρα ο τράπερ; 

Ο ήχος της «Αθήνας στον φούρνο με πατάτες». Μέχρι τουλάχιστον πριν από 10 χρόνια, σύμφωνα με το Υπουργείο Περιβάλλοντος, το 53% των Αθηναίων που ζουν ή μετακινούνται στο κέντρο της πόλης (περιλαμβάνονται σε αυτό και η Φιλοθέη και το Ψυχικό) υφίσταται την ημέρα τιμές θορύβου 6570 dB, ενώ οι ιδανικές συνθήκες είναι κάτω των 45 dB – πράγμα που σημαίνει ότι σιγά σιγά τρελαινόμαστε.

Μια ανάσα στο παγκάκι του Αλέκου Φασιανού. Δύο μεταλλικά ανθρώπινα προφίλ φτιαγμένα με τη γρήγορη, τρυφερή γραμμή του Φασιανού, τοποθετημένα στο παγκάκι έξω από Ίδρυμα Θεοχαράκη. Η πόλη αυτή μόνο στις λεπτομέρειές της μπορεί να είναι παρηγορητική.

Λίγη Πορτογαλία στην ταράτσα του Bios. Ωραίοι, πορτογαλικοί, ζουζουνιστοί φθόγγοι, κάθε Πέμπτη στις 21:00, στο «Portugal Now!», το 2ο Φεστιβάλ Πορτογαλικού Κινηματογράφου της Αθήνας που διοργανώνει το ΚΙΝΟ Athens, σε συνεργασία με την πρεσβεία της Πορτογαλίας στην Ελλάδα, το Ινστιτούτο Camoes και το Bios. Το συνοδεύουμε με παγωμένο πόρτo και ελαφρύ αεράκι.

Σέλφι αγκαλιά με το πόδι της Αράχνης Maman, της Μπουρζουά, στο ΚΠΙΣΝ.

Στη δροσερή Φωκίωνος Νέγρη. «Έλα, βγες λιγάκι να σε δω. Απέναντι θα είμαι, στο ζαχαροπλαστειάκι στο Σελέκτ» (1955. Αυτά έλεγε ο Λάμπρος Κωνσταντάρας στην Ίλυα Λιβυκού στην ταινία «Ούτε γάτα ούτε ζημιά». Το Σελέκτ επιβιώνει, η πονηριά έχει εξελιχθεί έκτοτε.)

Κοντομάνικο πουκαμισάκι. Μόνο αν θες να φας πόρτα στα χαϊλίδικα της παραλίας.

Ουρές στο Άλσος για την επιθεώρηση της Δήμητρας Παπαδοπούλου. Όπως στην παλιά, καλή, αθηναϊκή επιθεώρηση με τα δεκάδες γνωστά ονόματα. Όταν νωρίς το βραδάκι σχηματίζονταν ουρές έξω από τα θερινά θέατρα της λεωφόρου Αλεξάνδρας και των πέριξ. Γρανίτα, πασατέμπο (σαν τον Λευτέρη Παπαδόπουλο τα λέω) και ο τσεκαδόρος στην είσοδο να μετράει πόσα τα εισιτήρια και πόσες οι προσκλήσεις.

Agnes Varda στο Cinobo με κλιματιστικό. Μερικοί είμαστε και κοινωνιοπαθείς και αγαπάμε τον ήσυχο, δροσερό βόμβο των 24 χιλιάδων btu να μας αγκαλιάζει, την ώρα που, με κλειστά παράθυρα, ξαναπιάνουμε από την αρχή τη φιλμογραφία της Varda, η οποία, by the way, λάτρευε το καλοκαίρι και τους καθρέφτες. («Κοίτα πώς ήταν ο Φιλίπ Νουαρέ στα νιάτα του!»)

Κινέζοι με βαλίτσες με ροδάκια που κάνουν γουργουργουργκάπ στα σπασμένα πεζοδρόμια, χαμένοι στη Ζωοδόχου Πηγής.

Αγόρια με διπλή τσάντα ώμου με κρίκους της Έβελιν Σιούπη. Είναι πελώριες σαν διπλωμένες σεζλόνγκ θαλάσσης, φτιαγμένες από φανταχτερά καλοκαιρινά υφάσματα με κλάρες, ανανάδες, πορτοκαλάδες, χαβαγιάνες που περνούν στον ώμο με δύο τεράστιους πλαστικούς κρίκους. Είναι οι τσάντες που, για πλάκα, ξεκίνησε να κατασκευάζει η ενδυματολόγος Έβελιν Σιούπη και τώρα είναι το must αξεσουάρ για αγόρια/κορίτσια/όλα, για περιπέτειες στην πόλη ή στην πλαζ. Λεπτομέρεια: φοριούνται και δυο δυο.

Να ακούς τη Σοφία Μουτίδου να εισβάλλει στον κόσμο του hiphop. Με νονστοπ λογοδιάρροια και βραχνή φωνή, απόλυτα κωμική, η youtuber αποφάσισε να αφήσει την κουζίνα σκηνικό και να βγει σε περιοδεία με τις βραβευμένες χορευτικές ομάδες των Black Crew, Kelment, Rotwin & Revo. Είναι ο ήχος του καλοκαιριού την ώρα που σπινιάρει σε άδειο δρόμο, βράδυ.

Είσαι στην Κολοκοτρώνη, κι όμως βρίσκεσαι μέσα σε ένα ενυδρείο. Με διακόσμηση πάγους και πορτογαλέζικα πλακάκια. Είσαι στο Blue Oyster, ίσως και στην Αλφάμα, και ετοιμάζεσαι να γευτείς ένα γαλλικό στρείδι ακουμπισμένο πάνω σε ένα σφηνοπότηρο με τζιν, αγγούρι, ξινόμηλο, μέντα, δυόσμο και λίγο τσίλι. Το κατεβάζεις και βλέπεις δίπλα σου, να κάθεται η Ούρσουλα.

Η «Στάλα» της Μόνικας ακούγεται στο βάθος. Είναι γιατί παρακολουθείς τη «Χαμένη κόρη» με την Ολίβια Κόλμαν, γυρισμένη κατακαλόκαιρο στις Σπέτσες, σε σκηνοθεσία της Μάγκι Τζίλενχαλ, ενώ βρίσκεσαι στο Athens Open Air Film Festival (που επιστρέφει –δωρεάν– σε πάρκα, πλατείες, μνημεία).

Μέχρι το τέλος Αυγούστου, 20 ταινίες – από τον «Δράκουλα» μέχρι την «Πρισίλα» και τους Depeche Mode μέχρι τον Τσάρλιν Τσάπλιν. Εντωμεταξύ κάποιο κλιματιστικό στάζει στο κεφάλι σου.

Ανύπαρκτα ταξί. Υπάρχει μία σκοτεινή συνωμοσία που λέει ότι στο ένα app δίνουν περισσότερο κομίσιον απ’ ό,τι στο άλλο app, κι έτσι μποϊκοτάρουν το μεν με το δε, ενώ αγνοούν τα ικετευτικά νοήματα Αθηναίων στον δρόμο γιατί αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να σταθμεύουν (χωρίς να καίνε και καύσιμα) έξω από ξενοδοχεία, λιμάνια, αεροδρόμια για να τσιμπήσουν τουρίστες με τα παχυλά τιπς.

Στον Κήπο των Ήχων της Γαλλικής Σχολής. Ηχητικές εγκαταστάσεις στον κήπο της σχολής, από τη Στέγη που δεν αφήνει άστεγο κανέναν, ας πούμε αβάνγκαρντ, καλλιτέχνη. Και μόνο οι τίτλοι των performances σε ταξιδεύουν μακριά από την Οκταβίου Μερλιέ: Ο Κήπος των Γήινων Ηδονών. Νομαδικοί Θόρυβοι. Πολλοί Ήσυχοι Διάλογοι. Εμείς Είμαστε ο Καιρός.

Ραντεβού στου Σκοτάδη στην Αίγινα. Για ούζα.

Boomers με τα παιδιά τους στους Slipknot. Συγκινημένοι 45άρηδες με πιτσιρίκια στους ώμους, παγερά αδιάφορα, ίσως βαριεστημένα, ίσως και αντιδρώντας σαν τον πιτσιρικά Λούι, τον γιο του Γουίλιαμ και της Κέιτ Μίντλετον – κλείνοντας τα αυτιά του στον θόρυβο.

Πολύ κρυφό ραντεβού στο μπαρ της Εθνικής Πινακοθήκης (που μόλις έπαψε να είναι κρυφό).

Plasmata στο Πεδίον του Άρεως. Το digital λούνα παρκ της Αθήνας, με λιγότερα παγωτά και περισσότερα κουνούπια, αλλά εντυπωσιακό νυχτερινό impact.

Στη Νίκης, με cold brew 24ωρης παρασκευής στο χέρι, σε χάρτινο κύπελλο γιατί είσαι third wave.

Κυψελάρα. Καναπέδες πεταμένοι δίπλα στους κάδους. Ή μισοκαμένοι (κατά το «Monday» του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου).

Σουβλάκι 3,20. Ως πότε παλικάρια;

Κιπ φιτ για το επόμενο Next Top Model. Οι οντισιόν αρχίζουν, και φέτος δεν υπάρχει περιορισμός σε φύλο και ηλικία. Οι προετοιμασίες για το λαϊκό προσκύνημα στην ποδιά της Καγιά έχουν αρχίσει και τα fit centers έχουν τιγκάρει με υποψήφια μοντέλα που κάποτε θα βάζουν ενέσεις με τζελ μέδουσας στα χείλη για να μείνουν πιστά στην παρακαταθήκη τους.

Κολιός, ρεβίθια, μπριάμ του Λευτέρη Λαζάρου στο Varoulko Seaside (το ξανακαταδαφνοστεφανωμένο).

«Μαγικές εικόνες» του κινηματογράφου. Οι εκθέσεις μέσα στο καλοκαίρι είναι ωραίο, δροσερό καταφύγιο. Η έκθεση «Μαγικές εικόνες» προαναγγέλλει τη λειτουργία του νέου Μουσείου Κινηματογράφου της Ταινιοθήκης της Ελλάδος στον χώρο της Ταινιοθήκης. Βόλτα, μέσα από σπάνια εκθέματα, στην εξέλιξη της τέχνης του κινηματογράφου στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Παραμονεύει προεκλογικός αγώνας. Τον νου σας, ρεμάλια.

Πανσέληνοι στις ταράτσες με το «Blade Runner» του Βαγγέλη Παπαθανασίου. Τα τεράστια φετινά θερινά φεγγάρια συμβαίνουν σε αυτό το τρελό καλοκαίρι. Η υπερπανσέληνος της Φράουλας ήταν στις 14/6. Ακολουθεί η σουπερπανσέληνος της 13ης Ιουλίου και η επόμενη, τελευταία της χρονιάς, στις 12 Αυγούστου. Διευθύνει ο Vangelis.

Πυρκαγιές στα πέριξ. Πυλώνες, ξερόχορτα, περίεργοι με αναπτήρες και γκαζάκια στους σάκους τους, μισοκαμένα πουλιά, πεταμένα αποτσίγαρα. Μαζέψτε ό,τι μπορείτε και να κοιμάστε με το ένα μάτι ανοιχτό.

Κλείνε τα φώτα. Κόφτης κλιματιστικού. Αυτοί θα μας βάλουν να ξυρίσουμε και το μουστάκι.

Υπάρχει πιο καλοκαιρινός Αθηναίος τραγουδοποιός από τον αξέχαστο Λουκιανό Κηλαηδόνη; Τα τραγούδια του είναι διαχρονικά σαν παλιές, καλές ιστορίες από φοιτητικά χρόνια. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, παίζουν σε τηλεοπτικές διαφημίσεις και διαιωνίζουν αυτή την ευστροφία των στίχων με την καφέ σαντάν διάθεση. Στις 28 Ιουνίου, «Σ’ Ευχαριστώ, Λουκιανέ» με τους Σπύρο Γραμμένο, Γιάννη Κότσιρα, Μαρία Κηλαηδόνη, Πάνο Μουζουράκη, Χρήστο Παπαδόπουλο και Μανώλη Φάμελλο.

Diana Krall στο Ηρώδειο. Νυχτερινή τζαζ, ψηλά στις θέσεις να φυσάει.

Εξερεύνηση στο Δρακόσπιτο. Ας υποθέσουμε ότι είσαστε στο αθηναϊκό Stranger Things. Πού θα πηγαίνατε; Στο περίφημο δρακόσπιτο, στον Βύρωνα, ένα από τα αρχαιότερα κτίσματα της Αττικής από τεράστιους ογκόλιθους που σχηματίζουν μια κάπως πυραμιδωτή στέγη και είναι απόλυτα αφομοιωμένο από το περιβάλλον. Άγνωστο πότε φτιάχτηκε, ένα μυστήριο το τυλίγει, όλα είναι παράξενα και ακούς έναν περίεργο θόρυβο μέσα στη νύχτα.

«Σκέφτομαι σοβαρά: χυμός λεμόνι σε παγάκια στην κατάψυξη». (Twitter)

Οι φωτογραφίες «Ιχνηλατώντας την Αθήνα» που βγάζει ο Μάριος Βουτσινάς. Ο επίμονος Αθηναίος που περιδιαβαίνει σαν flâneur την πόλη και φωτογραφίζει γωνίες και λεπτομέρειές της που περνουν, συνήθως, απαρατήρητες. Το καλλιτεχνικό μάτι του βρίσκει γοητεία ακόμα και στους αθηναϊκούς ακάλυπτους.

Μαύρο tshirt Fabric Republic, «Η αγάπη δεν έχει όρια. Είναι πολύχρωμη». Όλα rainbow.

Οι λαμαρίνες στο Χίλτον.

Οι λινάτσες της Πανεπιστημίου και του Συντάγματος.

Η Τζένη Μελιτά να φωτογραφίζεται στο Χαλάνδρι. Οι influencers ποτέ δεν κοιμούνται.

Μυρωδιά. Φρεσκοκομμένο γρασίδι στα λοφάκια του πάρκου Ελευθερίας Βενιζέλου.

Η Σοφία Φιλιππίδου ως το παντοτινό σύμβολο των καλοκαιρινών παραστάσεων. Ντυμένη «Εκκλησιάζουσα» για το Φεστιβάλ Λυρικός Νότος, δίπλα στη θάλασσα, από την Καλλιθέα ως τον Άλιμο με δωρεάν δράσεις. Η Εθνική Λυρική Σκηνή δίνει τις «Εκκλησιάζουσες» στον Κραουνάκη και τις κάνει λαϊκή όπερα. Ακολουθούν συναυλίες σε ανοιχτά θέατρα και πλατείες, μουσικά παραμύθια σε δημοτικούς χώρους και στο νοσταλγικό πυργόσπιτο του Μουσείου Μπενάκη Παιχνιδιών, αλλά και με την ομάδα μουσικού θεάτρου Oper(O) να περιοδεύει με λεωφορείο στην παραλία. Το φετινό Φεστιβάλ θα γίνει στις 11, 17, 18, 19 Ιουνίου 2022 με ελεύθερη είσοδο.

Απογευματινές μπόρες με αστραπόβροντα πέρα βαθιά στην Ελευσίνα. Ξεβουλώνετε τα λούκια.

Για bao buns με πάπια στο «Νησί» της Πανόρμου, που ξαναβρίσκει τον παλιό του ρυθμό. Ο σταθμός του μετρό, από τους πιο δημοφιλείς, με σκορπισμένες ολόγυρα όλες τις γεύσεις που επιθυμείς, από παγωτό M&Ms μέχρι πάπια Πεκίνου.

Άλλη μία χρονιά που θα μας λείψουν οι συναυλίες στο θέατρο Λυκαβηττού.

Τεύχος ΝΗΣΙΑ. Όπως πάντα, το καλοκαιρινό τεύχος της ATHENS VOICE με τα αγαπημένα νησιά και τόπους διακοπών πολλών επωνύμων… έρχεται!