Eκεί που κοιτούσαμε παραιτημένοι το άδειο βιομηχανικό κέλυφος (και εμβληματικό για την Αθήνα κτίριο του αρχιτέκτονα Τάκη Ζενέτου) στην αρχή της λεωφόρου Συγγρού, έσκασε στην ατμόσφαιρα σαν πολύχρωμο πυροτέχνημα η είδηση πως το χρόνια άστεγο αλλά σταθερά υπερ-δραστήριο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης επιτέλους θα βρει εκεί, σε 19 μήνες από τώρα, το μόνιμο σπίτι του. Οι πρώτες πληροφορίες για το χαρακτήρα του κτιρίου μάς ανοίγουν ακόμα περισσότερο την όρεξη: επτά επίπεδα, τέσσερις όροφοι, συνολικό εμβαδόν γύρω στα 20.000 τ.μ., πάνω από 8.000 τ.μ. εκθεσιακών χώρων, μεσοπάτωμα με αμφιθέατρο και χώρο εκπαιδευτικών προγραμμάτων, αναπάντεχη παρουσίαση των 700 εκθεμάτων από τις μόνιμες συλλογές, το έργο «Fix it» με υλικά από το παλιό εργοστάσιο διά χειρός Μόνα Χατούμ να δεσπόζει στον τέταρτο όροφο ανάμεσα σε άλλες μεγάλης κλίμακας συνθέσεις και «δώμα» με εστιατόριο κι απεριόριστη θέα στην πόλη.
Με δυο λόγια, μια ολοκληρωμένη διαδρομή τέχνης κι αισθητικής. Κομβικό σημείο της βραβευμένης από το 2006 μελέτης του γραφείου 3SK Στυλιανίδης Αρχιτέκτονες, με εγκέφαλο τον αρχιτέκτονα του μουσείου Βαγγέλη Στυλιανίδη, είναι ο χώρος υποδοχής του Μουσείου, με την αίσθηση πλατείας, στην οποία θα εισερχόμαστε απευθείας από τη στάση του μετρό «Συγγρού Φιξ». Εδώ θα μας περιμένουν περιοδικές εκθέσεις, το καφέ, το πωλητήριο (εκθετήριο ουσιαστικά για νέους designers) κι ένα βιβλιοπωλείο άριστα εξοπλισμένο με εκδόσεις ιστορίας και θεωρίας της τέχνης. Ξεχωριστό highlight αναμένεται να είναι κι η προσθήκη μιας επιπλέον όψης επί της Καλλιρρόης. Θα είναι πέτρινη και με οθόνη νερού, ως υπόμνηση της κοίτης του Ιλισού. Αναμφίβολα, μία από τις καλύτερες και πιο αισιόδοξες ειδήσεις που ακούσαμε μέσα στο 2012.
