Πρωτοήρθα σε αυτό το σπίτι το 2001 για να κάνουμε πρόβες με τους Expert Medicine. Υπήρχε ήδη ένα διαμορφωμένο στούντιο στο χώρο κι αυτό ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να συμβεί τότε σε μια μπάντα. Δύο χρόνια αργότερα αποφάσισα να μετακομίσω εκεί και εκτός από στούντιο να γίνει και σπίτι μου. Μέχρι τότε νοίκιαζα σπίτια Βύρωνα, Υμηττό και Ηλιούπολη, δηλαδή σε συνοικίες σχεδόν μέσα στο κέντρο της πόλης. Στην αρχή μού ήρθε λίγο δύσκολο, δεν είχα καμία σχέση με την περιοχή, και ειδικά τον πρώτο καιρό είχα την αίσθηση ότι ήμουν πολύ μακριά από ό,τι είχα συνηθίσει – μονοκατοικία στο Μενίδι σε αδιέξοδο στις γραμμές του τρένου! Ξυπνούσα αρκετές φορές τα βράδια από το πηγαινέλα των τρένων, τώρα πια ακόμα και αυτό μου φαίνεται ένα κομμάτι της ησυχίας του σπιτιού. Είναι κάπως περίεργο αλλά, σκεφτείτε, από το παράθυρο στο σαλόνι μπορείς να χαιρετήσεις τους επιβάτες που έρχονται από Θεσσαλονίκη! Το μόνο πράγμα που ακόμα με ενοχλεί είναι ότι κατά διαστήματα γίνονται έργα και ο θόρυβος σε αυτές τις περιπτώσεις είναι ανυπόφορος.
Στην πορεία με το φίλο και συνεργάτη Αντρέα αποφασίσαμε να φτιάξουμε το στούντιο έτσι ώστε να μπορεί να φιλοξενήσει περισσότερες δουλειές με καλύτερο αποτέλεσμα και το ονομάσαμε “The Medicine Studio”. Ανακαινίσαμε πλήρως το playroom και διαμορφώσαμε το σαλόνι σε control. Όλα αυτά βέβαια δεν έχουν σταματημό, αν ξεκινήσεις θέλεις συνέχεια να φτιάχνεις. Λεφτά και όρεξη να υπάρχουν. Στο εξωτερικό του σπιτιού υπάρχει ένας πολύ μεγάλος κήπος που προσφέρεται για πολλά. Δύο τεράστιες φιστικιές στο κέντρο του κήπου, αμυγδαλιές, μια συκιά και… άπειρες τσουκνίδες. Προσπαθώ εδώ και αρκετό καιρό να τον φτιάξω, αλλά με την αναβλητικότητα που με χαρακτηρίζει έχω καταφέρει λίγα μέχρι στιγμής. Τις μέρες με ήλιο που πίνουμε τον καφέ μας έξω, θα παίξει σίγουρα από κάποιον η ατάκα «Άντε κάνε κάτι με αυτό τον κήπο». Μέσα ο χώρος δεν έχει αλλάξει και πολύ από τότε που ήρθα, αν εξαιρέσεις την ανακαίνιση στο στούντιο. Μου αρέσει τα αντικείμενα σε ένα χώρο να έρχονται αργά, κάπως σαν να κερδίζουν τη θέση τους.
Είναι ένα σπίτι στο οποίο μπαινοβγαίνει αρκετός κόσμος και παρότι μερικές φορές αυτό μπορεί να είναι κουραστικό, είναι ταυτόχρονα πολύ δημιουργικό και σε καμία περίπτωση βαρετό. Έχω ανακαλύψει μένοντας εδώ ότι είναι μεγάλο προνόμιο τελικά να ζεις σε μια γειτονιά, να έχεις κήπο και να απολαμβάνεις την ησυχία μέσα στην πόλη, ε… περίπου μέσα στην πόλη. Κι απ’ την άλλη, το ότι είμαι αρκετά μακριά απ’ αυτήν με κάνει να την επιθυμώ πού και πού. Πραγματικά, τώρα πια, δεν μπορώ να με φανταστώ σε διαμέρισμα, και σίγουρα εύχομαι να μη χρειαστεί.
22°
