Επτά Μάρτυρες: το νέο στέκι για κρασί, μεζέδες καλή μουσική και flirting του Νέου Κόσμου
Ίσως είναι η «ανεπιτήδευτα στρατηγική» τοποθεσία του- ο πρώην αδιάφορος, προσφυγικός Νέος Κόσμος είναι σήμερα περιοχή με μεγάλο hype, ίσως είναι το αναπάντεχα καλό «ματσάρισμα» γαλλικού μπιστρό με βολιώτικο τσιπουράδικο, ίσως πάλι έπαιξε το ρόλο της η μεγάλη επιτυχία που έχει ήδη γράψει το «αδερφάκι του», ηΛότζια, στη Σίφνο. Ή μάλλον είναι όλα αυτά μαζί που κάνουν το νέο συνοικιακό wine bar- μεζεδοπωλείο να συζητιέται τόσο πολύ πριν καλά καλά ανοίξει. Οι «Επτά Μάρτυρες» φαίνεται πως θα γίνει το καινούργιο αγαπημένο στέκι για τους εξερευνητές αυτής της πόλης που στην προσπάθεια να ξεφύγουν από τα ίδια και τα ίδια, χάνονται στα στενά της για να βρουν καλή μουσική, καλό φαγητό, καλό ποτό και φυσικά καλή παρέα. Επόμενη στάση; Μεναίχμου 3.
Επτά Μάρτυρες, το νέο wine bar-μεζεδοπωλείο στον Νέο Κόσμο, άρτι αφιχθέν από τη Λότζια της Σίφνου
Οι (Επτά πλην ένας) φίλοι
Αν και οι μάρτυρες είναι επτά, οι φίλοι που το έχουν ανοίξει και είναι στο «τιμόνι», είναι έξι: ο Νώντας Παππάς, ο Ορέστης Φαληρέας, τα αδέρφια Νάκος και Γεώργιος Μπαλαμιώτης, ο σεφ Σεραφείμ Αθανασίου και η «αστερένια» συμμετοχή,Ρομέν Γαβράς. Όταν πρωτάκουσα ότι ανήκει στην ομάδα ο γνωστός Ελληνογάλλος σκηνοθέτης, πίστεψα ότι η γνωριμία τους έγινε στη Σίφνο, όταν πήγε διακοπές το καλοκαίρι με την Ντούα Λίπα. Έκανα όμως λάθος.
Πέτυχα τους δύο εκ των έξι φίλων στους Επτά Μάρτυρες, τον Νάκο Μπαλαμιώτη και τον Νώντα Παππά
Η συμμετοχή του Ρομέν Γαβρά
Με τον Νώντα κρατάει χρόνια η κολόνια. «Πρωτογνώρισα τον Ρομέν σε μια ροκ συναυλία στο Παρίσι πριν 12 χρόνια. Από τότε δέσαμε και κρατήσαμε στενή επαφή. Τον επισκεπτόμουν συχνά στη Γαλλία. Αργότερα συνεργαστήκαμε για τα soundtracks της ταινίας του “Athena” που προβλήθηκε και στο Netflix. Συζητούσαμε να κάνουμε κάτι καιρό και έτσι βρέθηκε η κατάλληλη στιγμή και μπήκε στην ομάδα μας. Ο Ρομέν αγαπά το κρασί και την Ελλάδα και έτσι βρήκε τον συνδετικό κρίκο στους Επτά Μάρτυρες. Πλέον είναι το σημείο αναφοράς του και ένας λόγος να μας επισκέπτεται συχνότερα», μου λέει ο Νώντας. Μαθαίνω μάλιστα πώς ο Γαβράς είναι αυτός που έχει κάνει κάποιες γαλλικές επιλογές κρασιών της κάβας αλλά και πως είναι «υπαίτιος» της γαλλικής φιλοσοφίας που διακρίνω έντονα στον καινούργιο χώρο.
Και μιλώντας για κρασιά, ή αλλιώς την «ταυτότητα» του μαγαζιού, αυτά προέρχονται αποκλειστικά από τους ελληνικούς και τους γαλλικούς αμπελώνες και είναι επιλογή (και) του Bradley Tomlinson, του Αυστραλού sommelier και συγγραφέα βιβλίων οινολογίας με εμπειρία πολλών ετών σε φημισμένα εστιατόρια του εξωτερικού. Πολλά από τα κρασιά είναι ήπιας οινοποίησης, γνωστά ως «φυσικά»- μια τάση που σχεδόν αποθεώνεται τα τελευταία δυο χρόνια σε πολλά νέα wine bars της πόλης. Στη λίστα όμως υπάρχουν και αρκετά κλασικά κρασιά. «Δεν είμαστε σε τίποτα δογματικοί», μου εξηγεί ο Νώντας. Στην κάβα θα βρει κανείς από το orange Βοστυλίδι του εξαιρετικού Κεφαλλονίτη οινοποιού Ευρυβιάδη Σκλάβου και το orange Mystirio του Σαντορινιού Αρτέμη Καραμολέγκου μέχρι το λευκό Les Berceau de Fees της γαλλικής ποικιλίας του Λίγηρα chenin blanc και το ερυθρό ποικιλίας Cabernet franc Domaine του Γάλλου οινοποιού Bernard Baudry. Πέρα από την ποιότητα, στα συν είναι και οι αρτίστικες ετικέτες ή οι χρωματικές πινελιές (π.χ. ροζ πώμα) που κάνουν το παιχνίδι τους και ξεχωρίζουν.
Εκτός από επιλογές σε μπουκάλι -πάνω από 100, υπάρχουν και οι by the glass, οι τελευταίες ανανεώνονται κάθε δύο ημέρες. «Για σήμερα, έχουμε αυτά», μου αναφέρει ο Νάκος δείχνοντας μου τον κατάλογο. Μου αρέσει αυτή η αίσθηση μυστηρίου, η αμφιβολία για το ποιο θα είναι το επόμενο (after office) drink, αλλά και η βεβαιότητα πως ποτέ δεν θα είναι το ίδιο. Παρήγγειλα ένα Νεγκόσκα ροζέ, Κτήμα Τάτση του 2021 και κάπως έτσι “έτυχε να τα πίνω με ένα άγιο, που καθόταν στο διπλανό σκαμπό”. Άκουγε στο όνομα Εξακουστωδιανός, μια και είναι αυτός ο μάρτυρας που στο Νέο Κόσμο διαλέγει το ροζέ κρασί. Προς διευκρίνιση, στο ολοκαίνουργιο wine bar η κατηγοριοποίηση κρασιών γίνεται με τα ονόματα των επτά μαρτύρων π.χ. Iάμβλιχος shoots magnum, Μαρτίνος drinks fizz, Ιωάννης sinks white, Διονύσιος likes orange, Εξακουστωδιανός licks rosé, Μαξιμίνος wears red, Αντώνιος goes hard.
Το μοτίβο «έκπληξης» υπηρετεί και το φαγητό που είναι επιλογή του σεφ- μεζές που θυμίζει «πειραγμένο» τσιπουράδικο στο Βόλο, έχει στάνταρ τιμή (5 ευρώ), φτιάχνεται από διαφορετικά κάθε φορά υλικά και σου έρχεται (και πάλι όπως στα τσιπουράδικα του Βόλου) με κάθε καινούργια σου παραγγελία σε κρασί. Εγώ δοκίμασα τρεις φοβερούς μεζέδες: πιπεριά ξιδάτη με ψητό λάχανο, σασίμι τόνου με πίκλα κρεμμυδιού και γιαουρτοκεφτέδες με σος ταραμά- αξίζει να πας μόνο και μόνο για να φας αυτό το πιάτο -που λέει ο λόγος, οι Επτά Μάρτυρες έχουν πολλά ακόμη που σε κερδίζουν. Μέχρι στιγμής, σερβίρονται και στρείδια, η μεγάλη αδυναμία των Γάλλων. Όλα είναι value for money και κυρίως νόστιμα. Με ενημερώνουν πως σύντομα στο μενού θα προστεθούν συγκεκριμένα πιάτα, πιο «κυρίως», αλλά και τσίπουρο. Στα stay tuned είναι και ένα κελάρι για πριβέ wine tasting στον ημιώροφο με «θέα» το μαγαζί. Ανυπομονούμε.
Το στίγμα μίας κλασικής διακόσμησης δίνει ο κρυστάλλινος πολυέλαιος στο κέντρο του μαγαζιού, αγορασμένος όπως μου είπαν, από μια περιπλάνηση τους σε αντικερί στην Ιπποκράτους. Τη ίδια φιλοσοφία ακολουθούν τα βελούδινα bar stools με την μπρούντζινη βάση, η μαρμάρινη σαγρέ λευκή μπάρα και ο χαμηλός αισθησιακός φωτισμός, ό,τι πρέπει για φλερτ- from Paris with love. Και εκεί που νομίζεις πως βρίσκεσαι σε κάποιο γαλλικό μπιστρό εποχής, να σου και τα χαμηλά τραπεζάκια με τις ξύλινες καρέκλες και κάποια καντηλάκια που θυμίζουν ελληνικό καφενείο του 50’- ας γκρικ ας ιτ γκετς, ό,τι πρέπει για «καμάκι»- το σέξι στοιχείο παραμένει σε κάθε περίπτωση. Η Σίφνος «κάνει το κομμάτι» της, με το μπλε του νησιού να κυριαρχεί ως χρώμα στο χώρο και τα χειροποίητα κεραμικά σκεύη -σαμπανιέρα, πιάτα κ.ά. να έχουν δημιουργηθεί από το Sifnos Stoneware του Αρτεμώνα. Όλα δένουν πολύ πολύ κομψά φτιάχνοντας ένα «ανήσυχο» και ταυτόχρονα ιντριγκαδόρικο αποτέλεσμα.
Η μουσική
Σίγουρα η μουσική εδώ παίζει μεγάλο ρόλο. Δε γίνεται και διαφορετικά με δύο μουσικούς στην παρέα… Ο Ορέστης -σύζυγος της Ρένας Μόρφη- έχει δημιουργήσει τους Imam Baildi και ο Νώντας τους Acid Baby Jesus. Όπως μου λένε είναι open σχετικά με το στιλ: από κλασική και jazz, περνάμε σε hip-hop και rnb, καταλήγουμε σε ρεμπέτικα και λαϊκά και πάλι από την αρχή, ανάλογα με το flow του κοινού. Και φαίνεται πως το εννοούν, αφού μέχρι στιγμής για φώτο προφίλ στο Ινσταγκραμ έχουν τον Στέλιο Καζαντζίδη! Άρα, δόγμα δεν υπάρχει ούτε στη μουσική. Η δυναμική του κόσμου θα είναι αυτή που θα καθορίζει τα ακούσματα.
Ο νέος κόσμος
Αυτοπροσδιορίζονται ως local wine bar, αλλά ο κόσμος μαζεύεται από παντού- χαρακτηριστικό παράδειγμα εγώ, κάτοικος νουπου. Χτες, όσο περνούσε η ώρα το μαγαζί γέμιζε και ας ήταν Τρίτη και ας μην έχει ακόμη ανοίξει επίσημα. Πάνω-κάτω όλοι ήταν στα 20s, 30s, 40s. Ήρθαν και δύο μεγαλύτερες, γύρω στα 60 κομψές κυρίες- όταν ξέρεις τι πάει να πει καλή ζωή, δεν υπάρχει ηλικία, μένεις για πάντα νέος. Φαίνεται ότι το mix and match στοιχείο, εκτός από το χώρο και το φαγητό-ποτό, παρατηρείται και στο κοινό. Στο χαμηλό τραπέζι κάθεται μια κοκκινομάλλα με αφέλειες, συνθετική μάξι γούνα και ζεμπρέ γόβες -δυστυχώς δεν πρόλαβα να την ρωτήσω από πού-, ενώ στο μπαρ ένας νεαρός με επίσης ωραία μαλλιά, μακρυμάνικο t-shirt, τζιν και αθλητικά. Στο πεζοδρόμιο-hot spot, ακριβώς έξω από τη ψηλή τζαμαρία-βιτρίνα του μαγαζιού, τσεκάρω ιδι-όμορφες «φάτσες» που τους ενώνει ένα κοινό: το τσιγάρο. Όσο να πεις, το «μήπως έχεις αναπτήρα;» είναι μια αρχή για καλό «σουσού», εκτός από την αντίστροφη μέτρηση για τον γνωστό μύθο επτά χρόνων καλού σεξ με το άναμμα τσιγάρου. Αν λάβουμε υπόψιν την ταύτιση του αριθμού, στους Επτά Μάρτυρες βρίσκουμε ένα λόγο παραπάνω να πιστέψουμε ότι ισχύει. Δες το και σαν «διαβολική» σύμπτωση.
Το όνομα του μαγαζιού είναι εμπνευσμένο από το ξωκλήσι των Επτά Μαρτύρων στο Κάστρο της Σίφνου. Εκεί, συνηθίζεται να πηδάς από το βράχο κάνοντας μια μεγάλη βουτιά στη θάλασσα. «Τότε, η αδρεναλίνη ανεβαίνει στα ύψη», λέει ο Νώντας. Αυτό το συναίσθημα θέλησαν να μεταφέρουν με μια παρόμοια εμπειρία και στην πρωτεύουσα.
Πίσω από τα θρησκευτικά πρόσωπα που ονοματοδότησαν το καινούργιο wine bar κρύβεται μια ιστορία. Οι επτά παίδες (μάρτυρες), αφού διένειμαν όλα τα υπάρχοντά τους στους φτωχούς, εισήλθαν σε μια σπηλιά της Εφέσου, προκειμένου να αποφύγουν την παράδοσή τους στον ειδωλολάτρη Ρωμαίο αυτοκράτορα Δέκιο και παρακάλεσαν το Θεό να τους πάρει κοντά του. Το στόμιο του σπηλαίου σφραγίστηκε κατόπιν εντολής του Δεκίου, και εκείνοι παρέμειναν εκεί σε ύπνωση για δύο σχεδόν αιώνες. Όταν πλέον ξύπνησαν, δεν είχαν υποστεί καμία φθορά, αντιθέτως έμειναν νέοι και αναλλοίωτοι. Αυτός ο συμβολισμός βρίσκει αντίκτυπο στα πλάνα των έξι φίλων των Επτά Μαρτύρων. Να είναι ένα σποτ που «σερβίρει» φρέσκες ιδέες και να αποτελεί καταφύγιο μέσα στο οποίο, «χάνεις» το χρόνο.
Εμένα αυτό το νέο wine bar του Νέου Κόσμου, μου άρεσε πολύ και ας ήταν ακόμη στο soft opening. Είχε κάτι να «μαρτυρήσει». Τα επίσημα εγκαίνια του μαγαζιού θα είναι το Σάββατο 20/1.
Οι Επτά Μάρτυρες δέχονται κρατήσεις για τραπέζια, ενώ το μπαρ είναι walk in. Λειτουργεί καθημερινά από τις 6 μ.μ. έως 2 π.μ. και τα ΣΚ από τις 2 μ.μ. έως τις 2 π.μ.
15°
