Η Βίκυ και η Μπόνα φτιάχνουν υπέροχα γλυκά και σπιτικό φαγητό σε ένα μαγαζί όπου νιώθεις σπίτι σου. Στη «Μαρέγκα από Σπίτι» θα βρεις την καλύτερη πάβλοβα της Αθήνας.
Ένα τεράστιο καλάθι με συννεφένιες μαρέγκες με κοιτάει με νόημα. Η Μπόνα μόλις το ακούμπησε στον πάγκο. Πιάνει στον αέρα το ειδύλλιο που εξελίσσεται ανάμεσα σε εμένα και τις μαρέγκες. «Περίμενε», λέει και βουτάει μια πάβλοβα από τη βιτρίνα. Την πασπαλίζει με χειροποίητη σάλτσα φράουλας που έφτιαξε το ίδιο πρωί και μου τη σερβίρει μέσα σε ένα λουλουδιασμένο πιάτο. Άνοιξη παντού.
Η Μπόνα με τη Βίκυ τέσσερα χρόνια τώρα έχουν τον τρόπο να γλυκαίνουν τους περαστικούς στη Σκουφά. Ο μικρός τους κόσμος λέγεται «Μαρέγκα από Σπίτι» και ανοίγει στις 10 το πρωί. Αν όμως πιο πριν τύχει και κρυφοκοιτάξεις μέσα από τα κατεβασμένα ρολά, θα τις δεις από τις 06.00 να ανοίγουν φύλλο για τις πίτες, να ετοιμάζουν τη γέμιση για τις τάρτες και την κρέμα για αυτή τη θεϊκή πάβλοβα που στο όνομά της υποκλίνονται όλοι οι γλυκατζήδες της πόλης. Ίσα που αγγίζω τη μαρέγκα με το κουτάλι και εκείνη σπάει τρυφερά για να μου αποκαλύψει μια πλούσια κρέμα «χωρίς καθόλου ζάχαρη!», όπως επισημαίνει η Μπόνα. Είναι κάτι το εκπληκτικό, και σε ένδειξη σεβασμού θα περάσω σιωπηλή τα επόμενα δέκα λεπτά, μέχρι να μαζέψω με το δάχτυλο και την τελευταία σταγόνα σος φράουλας. Μετά θα τα μάθω όλα.
Στο μικρό «κηπάκο», όπως τους αρέσει να αποκαλούν τον εξωτερικό χώρο με τα τραπέζια που είναι πνιγμένος στα κυκλάμινα, στους δυόσμους και τους βασιλικούς η Μπόνα και η Βίκυ νιώθουν σπίτι τους. «Το χειροποίητο θέλει πάντα φροντίδα», λένε. «Εμείς δεν χρησιμοποιούμε καθόλου βελτιωτικά. Φτιάχνουμε τα αλμυρά και τα γλυκά, όπως ακριβώς θα μαγειρεύαμε και στο σπίτι μας. Αλλά έτσι κι αλλιώς η “Μαρέγκα από Σπίτι” είναι όντως η προέκταση του σπιτιού μας. Είμαστε όλη μέρα εδώ, ό, τι έχουμε αγοράσει (από τα τραπεζομάντιλα μέχρι τα ποτήρια) τα έχουμε διαλέξει με την ίδια αγάπη και προσοχή που θα το κάναμε και για την κουζίνα μας, και όταν φτιάχνουμε ένα καινούργιο γλυκό, έρχονται οι φίλοι μας να το δοκιμάσουν πριν το βγάλουμε στην παραγωγή».
Η μέρα στη Μαρέγκα από Σπίτι ξεκινάει πάντα με μια χειροποίητη πίτα (θα πετύχεις από τυρόπιτα μέχρι σπανακόπιτα και κολοκυθόπιτα) και μία τάρτα (με σπανάκι, μανιτάρια ή κοτόπουλο). Θα συνεχίσει με σπιτικά μαγειρεμένο φαγάκι από τα χεράκια της Βίκυς: σαλάτες και 5 διαφορετικά πιάτα ημέρας που ξεκινούν από τα αγαπημένα λαδερά και φτάνουν μέχρι τα αξεπέραστα και εντελώς μαμαδίστικα σουτζουκάκια. Μπορείς να τα απολαύσεις στον «κηπάκο» της Σκουφά μαζί με ένα ποτήρι κρασί ή να τα πάρεις take away στο γραφείο. «Το μυστικό για μια επιτυχημένη συνταγή» θα μου πει η Βίκυ «είναι το πασπάλισμα με αγάπη. Χάιδεμα θέλει το φαγητό». Και την πιστεύω γιατί οι φήμες λένε ότι είναι αδύνατον να σταματήσεις σε ένα μόνο κομμάτι όταν τρως τη δικιά της τυρόπιτα.
Και μετά; Αχ μετά έρχονται αυτά τα γλυκά… Μη μείνεις μόνο στην πάβλοβα (που παρεμπιπτόντως θα τη βρεις με γεύση φράουλα, λεμόνι, φρούτα του δάσους, κάστανο, σοκολάτα και μόκα με καραμελωμένα αμύγδαλα και μετά θα λιποθυμήσεις). Δοκίμασε ακόμα της μους σοκολάτας και την κρέμα λεμόνι, το φοβερό και τρομερό cheesecake, το banoffee με τη χειροποίητη καραμέλα και τη βάση από μπισκότο βρώμης, τη μπαβαρουάζ σοκολάτας με σος σοκολάτας ή την άλλη με κρέμα και καραμελωμένα αμύγδαλα, που τόσο πολύ πάει με τον καφέ. Κι ακόμα τη charlotte με γιαούρτι και φρούτα του δάσους ή μάνγκο και το τέλειο carrot cake. Όλα τα γλυκά ξεκινούν από το ατομικό μέγεθος και φτάνουν μέχρι το οικογενειακό, ενώ τα κορίτσια αναλαμβάνουν επίσης και κάθε είδους τούρτα γενεθλίων. Φεύγοντας να πάρεις όσα περισσότερα μπισκότα μπορείς να κουβαλήσεις (βρώμης με αποξηραμένα φρούτα, βουτύρου με ginger και crispy ρυζιού με κομμάτια μαύρης σοκολάτας), γιατί τέτοια μπισκότα πάντα πρέπει να βρίσκονται εύκαιρα. Και μια που Πάσχα έρχεται, πες ένα ολόψυχο «ναι» στο τσουρέκι με το μαχλέπι και στα χειροποίητα πασχαλινά αυγά, που η Μπόνα τύλιξε με υπέροχα υφάσματα που κέντησε η ίδια.
Αφού έχω δοκιμάσει σχεδόν ό,τι υπάρχει στη βιτρίνα, φεύγω χορτασμένη με την αίσθηση ότι πέρασα από ένα σπίτι φιλικό και με τρατάρανε γλυκό. Πάνω κάτω δηλαδή όπως νιώθουν όλοι όσοι βρίσκονται εδώ. Γιατί, τελικά, δεν είναι μόνο οι αφράτες μαράγκες ή οι σπιτικοί χορτοκεφτέδες που σε κάνουν να επιστρέφεις. Είναι και αυτό που λέει η Βίκυ: «Το φαγητό είναι επικοινωνία. Είναι χίλιες λέξεις χωρίς να πεις τίποτα».
Ένα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της Πλάκας είναι οι πολυάριθμες ταβέρνες της, με μερικές εξ’ αυτών να κουβαλάνε στην πλάτη τους πολλά χρόνια ιστορίας
