Από τα πατατάκια μέχρι τα χωνάκια παγωτού, μερικά από τα αγαπημένα μας σνακ γεννήθηκαν εντελώς τυχαία
Γυρνάς σπίτι πεινασμένος. Στο ψυγείο σου όμως υπάρχουν τρεις μπανάνες, λίγο γιαούρτι και κάτι απροσδιόριστο σε ένα γυάλινο βάζο. Ξεκινάς να συνδυάζεις υλικά που μέχρι τώρα δεν ήξερες ότι μπορούν να συνδυαστούν και καταλήγεις να φτιάξεις κάτι απίστευτα νόστιμο. Δεν είσαι ο πρώτος. Μερικές από τις μεγαλύτερες λιχουδιές αυτού του πλανήτη έχουν δημιουργηθεί από ένα συνδυασμό τεμπελιάς, εφευρετικότητας και τύχης.
Μπισκότα με κομματάκια σοκολάτας
Το 1930 η Ruth Wakefield και ο σύζυγός της διατηρούν το πανδοχείο Toll House Inn. Μια μέρα, ενώ η Ruth φτιάχνει μπισκότα για τους πελάτες της, διαπιστώνει ότι της έχει τελειώσει η κουβερτούρα που χρησιμοποιεί συνήθως. Έτσι, αποφάσιζει να κόψει σε μικρά κομμάτια μια ημίγλυκη σοκολάτα με τη σκέψη ότι η σοκολάτα θα λιώσει και θα ενσωματωθεί στη ζύμη. Έλα όμως που η σοκολάτα δεν έλιωσε. Και έτσι ξημέρωσε μια νέα μέρα για τα μπισκότα όλου του κόσμου.
Nachos
Το 1943 ο Ignacio Nacho Anaya εργάζεται ως μετρ στο εστιατόριο “Victory Club” στο Μεξικό. Μια κατά τα άλλα ήσυχη μέρα εκείνης της χρονιάς, στο εστιατόριο μπαίνουν οι γυναίκες δέκα στρατιωτικός από την κοντινή στρατιωτική βάση. Μην μπορώντας να εντοπίσει εκείνη τη στιγμή τον σεφ ο Ignacio αναγκάζεται να αυτοσχεδιάσει. Ρίχνει λοιπόν σε ένα πιάτο ζεστές tortillas και τις καλύπτει εξ ολοκλήρου με λιωμένο τυρί. Γαρνίρει με jalapenos και ενθουσιάζει τα πλήθη.
Ευτυχώς για όλους μας, ο John Montagu, που έζησε τον 18ο αιώνα, ήταν φανατικός χαρτοπαίκτης. Λέγεται ότι δεν άφηνε μια παρτίδα στη μέση για κανέναν λόγο. Οπότε, ζήτησε από το μάγειρά του ένα γρήγορο γεύμα που θα μπορούσε να καταναλώσει με το ένα χέρι, χωρίς να σηκωθεί από το τραπέζι. Και εκείνος ο εμπνευσμένος σεφ σκέφτηκε να βάλει λίγο κρέας και τυρί ανάμεσα σε δυο φέτες ψωμί. Για την υστεροφημία του John Montagu βέβαια, πρέπει να πούμε ότι υπάρχουν δύο εκδοχές αυτής της ιστορίας: η μία τον θέλει χαρτοπαίχτη και η άλλη απλά εργασιομανή. Και οι δύο πάντως συμφωνούν ότι η μανία του να παραλείπει τα γεύματά της ημέρας οδήγησε στη γέννηση του πιο λαχταριστού σνακ στην ιστορία της κουζίνας.
Βρισκόμαστε στο 1853 στο εστιατόριο Moon Lake House στη Νέα Υόρκη. Όλα βαίνουν καλώς μέχρι που ένας δύστροπος πελάτης στέλνει πίσω στην κουζίνα τις τηγανιτές πατάτες του λέγοντας ότι «δεν είναι αρκετά λεπτές». Ο σεφ ξεφυσάει, αλλά κόβει τις πατάτες πιο λεπτές. Παρόλα αυτά ο πελάτης παραμένει δυσαρεστημένος και οι πατάτες ξαναγυρίζουν στην κουζίνα. Την τρίτη φορά, ο σεφ κόβει τις πατάτες γελοιωδώς λεπτές και τις σερβίρει. Περιέργως, ο πελάτης ενθουσιάζεται και τα πατατάκια είναι γεγονός.
Χωνάκια παγωτού
Ήταν το 1904 στην Έκθεση Αγοράς της Λουιζιάνα (Louis World’s Fair) όταν ο πωλητής παγωτού Arnold Fornachou ξέμεινε από κυπελλάκια. Σε βοήθεια έσπευσε ο πωλητής του διπλανού πάγκου Ernest Hamwi. Ο Ernest που πουλούσε γλυκά, έφτιαξε έναν κώνο από λεπτή ζύμη βάφλας και το έδωσε στον Arnold για να μπορέσει να σερβίρει το παγωτό του. Ναι, το πρώτο χωνάκι παγωτού έκανε πάταγο από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας του.
13°
