Θα βρεις σε όλα τα νησιά, σε βάζα, σε παντοπωλεία ή κρεοπωλεία ή φούρνους. Θυμαρίσιο κυρίως, με πολύ υψηλή περιεκτικότητα σε θυμαρίσιο γυρεόκοκκο, αλλά και μαγιάτικο, δηλαδή ανθέων, σε νησιά όπως η Μήλος, και πολύ λιγότερο ερείκης. Η τιμή του είναι υψηλή αλλά την αξίζει και δεν θα το βρεις στην Αθήνα, καθώς δεν υπάρχει επίσημο τυποποιητήριο με πιστοποίηση, όχι ακόμη τουλάχιστον. Ζήτα να μυρίσεις και να δοκιμάσεις. Δεν θα πιστεύεις τη διαφορά σε ένταση και αρώματα.
Μυρωδικά
Η ρίγανη, το θυμάρι, το δεντρολίβανο, το φασκόμηλο των Κυκλάδων έχουν, χάρη στις ξερικές συνθήκες και την έλλειψη βροχοπτώσεων, αρώματα συμπυκνωμένα και έντονα. Φυσικά είναι βιολογικά, αφού συνήθως τίποτε άλλο δεν καλλιεργείται γύρω τους, όχι γιατί δεν θέλουν αλλά γιατί δεν αντέχει. Αν βρεις θυμάρι και ρίγανη με τα ανθάκια τους, μην τα προσπεράσεις.
Σε άρμη, σε αλάτι (παστή) ή ξερή, η capparis spinosa, εκείνη με το μικρό, σφιχτό, τραγανό μπουμπούκι, που καμία σχέση έχει με την εισαγόμενη που είναι μεγάλη, τζούφια και χωρίς τα αρώματα του Αιγαίου στην καρδιά της.
Κρίταμα, αλιφώνια, καρύδες
Τα άγρια χορταράκια που μυρίζουν ιώδιο, σε βαζάκια με άλμη, θα νοστιμίζουν όλον τον χρόνο τις σαλάτες σου, θα κάνουν μεζέ για τσίπουρο ή ούζο, θα δίνουν έξτρα αρώματα στα όσπρια.
Ούτε αυτά θα τα βρεις στην Αθήνα. Ο πελτές είναι υπερσυμπυκνωμένος (ο μηλέικος μπελτές ή ντοματοζούμι είναι ανυπέρβλητος), με μπόλικο αλάτι και μια κουταλιά αρκεί για να δώσει γεύση σε ολόκληρη κατσαρόλα ή ταψί. Τις λιαστές πάλι, αν τις βάλεις σε λάδι και τις φυλάξεις σε βάζο, θα κάνουν και την πιο αδιάφορη ντομάτα του κουτιού να αποκτήσει αρώματα καλοκαιριού, αρκεί να ψιλοκόψεις 5-6 στην κατσαρόλα.
Αλλαντικά
Δεν τα συναντάς εύκολα τυποποιημένα. Η Τήνος όμως ξεκίνησε και αν τα αναζητήσεις, το σαλτσίσι –σκορδάτο, μαραθένιο σαλάμι-, το λουκάνικο και η λούζα θα σε ενθουσιάσουν. Λούζα, με διαφορετικά μπαχάρια, θα βρεις και σε κρεοπωλεία στη Σύρο και στη Μύκονο.
Τυριά
Τυποποιημένα θα βρεις αρκετά, στη Σύρο, την Τήνο, τη Σίφνο, τη Μήλο, την Άνδρο, τη Μύκονο, τη Νάξο, την Πάρο. Από αγελαδινές γραβιέρες γλύκισμα, αρσενικό πιπεράτο, κοπανιστή, ξινομυζήθρες, μέχρι γυλωμένες μανούρες και κεφαλοτυράκια. Στα τοπικά κρεοπωλεία θα βρεις και προϊόντα οικιακής τυροκόμησης, αφού οι περισσότεροι κτηνοτρόφοι τυροκομούν το γάλα τους και το δίνουν εκεί μαζί με το κρέας.
Οπωσδήποτε παστέλι, σε τόσες εκδοχές όσα είναι και τα νησιά. Με μέλι πάντοτε, με αμύγδαλα, με ξύσμα πορτοκαλιού, με καρύδι όπου υπάρχει, ακόμη και αρωματισμένα με κύμινο. Τα αμυγδαλωτά είναι μεγάλο κεφάλαιο, με τα ανδριώτικα και τα σιφνέικα να κρατούν τα σκήπτρα, ενώ στη Σύρο δεν θα προσπεράσεις τα λουκούμια και τις χαλβαδόπιτες. Και φυσικά τα μελιτίνια, τα σαντορινιά, ζύμη τσιμπητή δηλαδή που φιλοξενεί στην καρδιά της μυζήθρα με μέλι και σε κάθε νησί σχεδόν έχουν άλλο όνομα.
Στο φυσικό κατάστημα στη Βίτωλη Φθιώτιδας έχετε τη δυνατότητα να δοκιμάσετε βραβευμένα μέλια, αλείμματα, γύρη, βασιλικό πολτό, πρόπολη αλλά και παστέλι.
14°
