Το New Habits είναι το all day της Νέας Σμύρνης που πας το πρωί και φεύγεις το βράδυ
Η πλατεία της Νέας Σμύρνης θα έπρεπε να συγκαταλέγεται στα αξιοθέατα της πόλης αλλά αυτό δεν συμβαίνει, οπότε οι Νεοσμυρνιώτες τη χαίρονται μεταξύ τους, στο πιο μεγάλο καθημερινό πανηγύρι που έγινε ποτέ σε αθηναϊκή πλατεία. Με 20 στρέμματα έκταση, η ορθογώνια καρδιά της κάποτε προσφυγικής συνοικίας, είναι μια από τις μεγαλύτερες πλατείες της χώρας. Όσοι γεννήθηκαν μέχρι το ’60 κάτι, θυμούνται ακόμη στη θέση της μια τεράστια χωματένια αλάνα, εκεί όπου μάθαιναν ποδήλατο όλα τα πιτσιρίκια της γειτονιάς. Και σήμερα εδώ συνεχίζουν να εξασκούνται στο πετάλι αλλά πλέον στην πρωτοποριακή για την εποχή της διαμόρφωση, που συντελέστηκε εν έτει 1970. Έξι συναπτές λίμνες, καταρρακτάκια και σιντριβάνια, γεφύρια, ένα τουριστικό περίπτερο αλλά και ένας θεόρατος οβελίσκος 15 μέτρα, και φυσικά το άγαλμα του Ελευθερίου Βενιζέλου. Κοντά σ’ αυτά και εμπορικά, καφέ, τράπεζες, σουβλατζίδικα, φαγεία και ταχυφαγεία και κόσμος πολύς που παίρνει τον αέρα του, τον καφέ του και γενικώς το χουζούρι του, επιβλέποντας τα μυριάδες πιτσιρίκια που επιδίδονται σε παντός τύπου αθλοπαιδιές.
New Habits, για brunch στη Νέα Σμύρνη
Η πλατεία της Νέας Σμύρνης είναι μια γειτονιά από μόνη της, μια γειτονιά διαφορετική, που χωράει μόνο τη χαρά και τις σημαντικές, όσο και απλές ηδονές της κάθε μέρας. Προσβάσιμη με το τραμ, θα μπορούσε για όλους μας, όπου και να μένουμε, να είναι μια μικρή εκδρομή, κάτι που αξίζει να ανακαλύψεις σε μια απέραντη Αθήνα. Η πιο ήσυχη ώρα για να την ανακαλύψεις, είναι ένα κυριακάτικο μεσημέρι που θα το συνδυάσεις με καφέ και brunch στο New Habits. Για το πού θα καθίσεις, έχεις επιλογές ανάμεσα σε δυο εντελώς διαφορετικές ατμόσφαιρες. Στα τραπεζάκια έξω από το μαγαζί με την ωραία αισθητική στους τόνους του dusty rose που πολύ φοριέται τελευταία, θέση - θησαυρός για όσους θέλουν να μείνουν και στο πάρτι με τις δυνατές μουσικές και τα κοκτέιλ που ξεκινά γύρω στις 7 το απόγευμα.
Αν πάλι θέλεις να βιώσεις την γαλήνια «πλατειακή» αίσθηση που θα σε γυρίσει στα παλιά, επιλέγεις την εξέδρα στο κέντρο της πλατείας. Στο μενού του brunch, που ξεκίνησε με μια συμπαθέστατη σπιτική λεμονάδα, πήραμε τη σαλάτα-σουξέ, ένα ελαφρύ coleslaw με λευκό και κόκκινο ψιλοκομμένο λάχανο, τραγανή τορτίγια, λευκό και μαύρο σουσάμι, ισορροπημένη σος, που σε πάει μια στην Ανατολή και μια στην Αμερική, σε έναν ταιριαστό συνδυασμό. Ωραία και η Caesars, με μπέικον κοτόπουλο, παρμεζάνα και κρουτόν από φοκάτσια. Αφού brunch χωρίς αβγά είναι μισή χαρά, δοκίμασα τα ποσέ αβγά πάνω σε μια τραγανή τορτίγια με φρέσκο, βουτυράτο αβοκάντο. Εξαιρετική επιλογή αν τα αβγά σου τα θέλεις λιτά αν και το μενού τους προσθέτει και μπέικον και χούμους από αβοκάντο.
Όμορφα σερβιρισμένα στις ειδικές θήκες τους, τα τάκος τρώγονται χωρίς να σε παιδεύουν, γεμιστά με λαχανικά, κοτόπουλο, τριμμένο τυρί και ανάλαφρη μαγιονέζα. Από τα νοστιμότερα πιάτα, το μπιφτέκι κοτόπουλο, αφράτο, χορταστικό και πλούσιο σε φρέσκα αρώματα, σερβίρεται με μια πράσινη σαλάτα με ζωντανές, πρωτότυπες πρασινάδες, από τα πιάτα που κάνουν μια δίαιτα να φαντάζει λουκούλλειο γεύμα. Aν το θες ακόμη πιο πλούσιο, το παίρνεις με τις γλυκοπατάτες του και τη λεμονάτη μαγιονέζα στο πλάι. Κάνουν και πάρα πολύ καλό μπέργκερ. Smashed, όπως επιτάσσει η νέα τάση. Αφράτο ψωμάκι, τυρί, πίκλες και τσένταρ είχε το δικό μου και δίπλα του, ένα λόφο από κολασμένες πατατούλες τηγανητές.
Το μεγάλο χιτ, όμως, εδώ, είναι τα γλυκά. Διαφορετικά, πρωτότυπα, μια κατηγορία από μόνα τους, άκρως εθιστικά. Οι αβγόφετες, είναι κομμένες σε μεγάλους κύβους, ολοτράγανες, με μια κρούστα από ζάχαρη και κανέλα και πάνω τους μια πλούσια κρέμα με γεύση bueno.
Για να καταλήξω με το πραγματικό υπερθέαμα, το Habits Ice Cream Tower. Ένας πραγματικός πύργος που στάζει κολασμένη, παχιά, σάλτσα σοκολάτας με γεύση bueno και οι όροφοί του αποτελούνται από στρώσεις παγωτό βανίλια και σοκολάτα, με μπισκοτένιο μωσαϊκό και καραμέλα στα ενδιάμεσα. Από κείνα τα γλυκά που βλέπεις καμμιά φορά στον ύπνο σου, όταν οι θερμίδες δεν κάνουν βόλτα στο κεφάλι σου και όταν ξυπνάς, λες, μπα, δεν υπάρχει στον κόσμο τέτοιο πράγμα. Αν έχεις πιτσιρίκι και το δοκιμάσει, θα σε φέρνει εδώ κάθε μέρα, το υπογράφω.
Ξεκινήσαμε με καφέ, τελειώσαμε με ποτά, αφού πρώτα περάσαμε και από ένα δεύτερο καφέ. Εδώ ξεχνιέσαι, γυρνάς πίσω στο χαλαρό «πάμε πλατεία», που σε επιστρέφει σε εποχές όπου ακόμη δεν είχαμε ανοίξει λογαριασμούς με το άγχος και το στρες.
34°
