Η Κάρλα είναι ένα καινούργιο καφέ, εστιατόριο και μπαρ στον Κεραμεικό, με γεύσεις και κουλτούρα Θεσσαλίας
New Entry. Κοντά στις βόρειες πλαγιές του Πηλίου, στα όρια των νόμων Λαρίσσης, Βόλου και Κεραμεικού (!), η Κάρλα δεν είναι μόνο μια διάσημη λίμνη αλλά και ένας τίμιος και γουστόζικος καφενές που άνοιξε πρόσφατα στην Αθήνα, γεφυρώνοντας μοναδικούς τόπους και αυθεντικά μπριόζες γεύσεις.
Την επισκέφτηκα την πρώτη Κυριακή του νέου χρόνου, όταν ένας ιδανικός ήλιος έκανε την πόλη να ξεχυθεί για βόλτες αλλά και για μεζέδες. Γνωστό τοις πάσι πως καιρό τώρα στον Κεραμεικό δίνουν το ραντεβού τους χιπ παρέες που συνδυάζουν το τερπνό μετά του ωφελίμου αλλά και πως η Αθήνα προσφέρεται για περιπλανήσεις και γλυκά χασομέρια.
Η «Κάρλα», που βρίσκεται στο 80 της Λεωνίδου, προσφέρει ιδανική κατάσταση για στάση, ξεκούραση αλλά και δεινές γευσιγνωσίες για ουρανίσκους που είναι αδύνατον να τους ξεγελάσεις. Έχει τραπεζάκια έξω αλλά και τραπεζάκια μέσα, οι καφετιέρες ανοίγουν από το πρωί στις 10, η κουζίνα ανάβει φωτιά στις 12 το μεσημέρι και μαζί με το μπαρ και τα ποτά, η «Κάρλα» μένει ανοιχτή ως αργά το βράδυ. Το ρεζουμέ της βόλτας μου εδώ, to know us better, ήταν το εξής: δοκίμασα πιάτα που κρατάνε βάση και πρώτη ύλη από την εκλεκτότερη Θεσσαλία, όπως μαρτυρά και το όνομά της.
Όμως πέρα από την αγνότητα των προϊόντων το θαυμαστό των πιάτων της «Κάρλας» έχει να κάνει και με το πώς καταφέρνουν να ισορροπούν ανάμεσα σε γκουρμεκλίδικη Λάρισα και Βόλο με τάπας αλά Μπαρτσελονέτα αλλά και γαλλικό μπιστρό. Μερακλίδικα λουκάνικα από το Μακρυχώρι φλερτάρουν με μεξικάνικες τορτίγιες και για του λόγου το αληθές δοκιμάστε την τορτίγια με κοτόπουλο, τυρί κρέμα και κρέμα μπαλμάσαμικο, σερβιρισμένη αντικριστά με ποικιλίες λουκάνικων, στικς χαλουμιού και τσάτνεϊ μήλου.
Ήπιαμε κρασιά από τον Κίσσαβο του ξακουστού οινοπαραγωγού Καρυπίδη αλλά και δοκιμάσαμε ένα κόκκινο, customised έκπληξη που σας το συστήνω ανεπιφύλακτα με υπογραφή το αμπέλι του Γιώργου Μπούτου.
Τα παιδιά που τρέχουν την Κάρλα, ο Νίκος, ο Γιώργος και ο Κώστας ο αρχιμάστορας της κουζίνας, κρατούν όλα ρίζα από τα «απάνω», που πάει να πει πως η φιλοξενία και η περιποίηση που προσφέρουν δεν είναι φο ή δημοσιοσχετίστικη και πως τα έθιμά τους καλά κρατούν: θα παραγγείλεις μια απλή μπίρα και μαζί σαν κέρασμα καλωσορίσματος θα σου κοτσάρουν και πιατάκια με αλλαντικά, κασέρια, ντοματίνια και τυρί νιβατό για το καλό. Και αχρέωτα, αφού το συνηθίζουν αυτό στα μέρη τους, τον επισκέπτη δηλαδή, ανώνυμο ή επώνυμο, να τον τρατάρουν δερβίσικα.
Στο σέρβις η γκαρσόνα Βασιλεία είναι από μόνη της ατραξιόν, αφού το πήγαινε και έλα της από την κουζίνα στα τραπέζια συνοδεύεται από μια απίστευτη γλύκα προς όλους και όλους, αλλά και μια εχεμύθεια μοναδική. Όταν την ρώτησα τι τρώει ο μουσικός Γιάννης Χαρούλης που τα έπινε με την παρέα του μερικά τραπέζια δίπλα, μου απάντησε πως έδωσε όρκο να μην προδώσει ποτέ τη μαγική συνταγή που τον κρατά σε φόρμα! Πες, πες, επέμεινα, τι παράγγειλε ο Χαρούλης; Καρπάτσιο μόσχου με κρουστά σιναπόσπορου και βαλεριάνα ή καπνιστή χοιρινή με ψητές πιπεριές και γκρεμολάτα και συνοδευτικό μανιτάρια πλευρώτους και νιβατό με ολίγη από μανούρια ψητά με δσσόμελο; Δεν της πήρα κουβέντα, αυτό θα πει σεβασμός στον πελάτη.
Ξαναπήγα στην Κάρλα. Είχα αφήσει μερικές εκκρεμότητες επί του καταλόγου, οπότε ξεκινήσαμε με μια ομελέτα με ντοματίνια και μανιτάρια και συνεχίσαμε με κοτόπουλο, τρίχρωμη κινόα και σάλτσα κεφίρ. Πιο πριν η Βασιλεία μας κέρασε μια κολοκυθόσουπα βελουτέ με γιαούρτι κάρι.
Μας περικύκλωσαν πρασινάδες με μέλια, βαλσάμικα, ντακάκια και flakes κεφαλοτυριού, πατάτες country και μπιφτέκι μοσχαρίσιο με κρέμα παρμεζάνας. Απέναντί μου η περαντζάδα έδινε και έπαιρνε, ο Κεραμεικός ήταν φουλ της βόλτας και της φωτογράφησης, αφού τα γκράφιτι τοιχογραφίες στο σώμα των παλιών σπιτιών προσφέρουν ιδανικές ινσταγκραμιές.
Αλλά και τα φωτεινά καλλιγραφικά γράμματα Κάρλα που δεσπόζουν στον τοίχο του καφενείου, προφανώς θεωρούνται από τους διαβάτες έργο δημόσιας τέχνης. Όλοι σταματούν για να το απαθανατίσουν, και αυτό από μόνο του είναι άλλο ένα συν για τους Θεσσαλούς, που κατέβηκαν στην Αθήνα μοστράροντας ένα ήθος, μια χαρά και μερικές γεύσεις αληθινές, που κάνουν το καφενείο τους θέμα και για συζήτηση αλλά και για επίσκεψη.
Μια δοκιμή όχι μόνο θα σας πείσει, όπως έλεγε και η παλιά διαφήμιση, αλλά και θα σας ψήσει, λέω εγώ· αυτό που συμβαίνει εδώ στην Κάρλα ούτε το έχετε ξαναφάει, ούτε το έχετε ξαναζήσει. Στοίχημα;
15°
