Κατεβαίνοντας την οδό Αμερικής και φτάνοντας στην αρχή του πεζόδρομου της Βαλαωρίτου, θα δεις ότι κάτι έχει αλλάξει στη γειτονιά. Γιατί εδώ και δύο εβδομάδες, στη συμβολή των δύο οδών ήρθε να μείνει φέρνοντας μαζί όλες τις μουσικές και τα νόστιμα πιάτα του, το φημισμένο Launderette της Βουκουρεστίου. Όσοι το ξέρουν, το αγαπούν. Για αυτό, το δίχως άλλο θα συγκινηθούν όταν αντικρίσουν την ταμπέλα που περήφανα στολίζει την είσοδο: «Launderette ²».
Ο Γιάννης, ένας εκ των ιδιοκτητών και άνθρωπος έξω καρδιά, μου λέει ότι «η επανενεργοποίηση του Launderette, έγινε στο ίδιο concept του παλιού μαγαζιού, που σημαίνει ποιότητα, φαγητά πάντα προσεγμένα, πάνω σε σωστή διατροφική βάση. Η κουζίνα είναι πιο συμπυκνωμένη, αλλά το ίδιο νόστιμη εξακολουθεί να θυμίζει σπιτική κατάσταση και η παραγωγή μικρή για να εξυπηρετούμε τις άμεσες ανάγκες του κόσμου, που δουλεύει και μένει εδώ. Για αυτό δίνουμε μεγάλη έμφαση από τις απογευματινές ώρες και μετά –στην after job hour, όπως λέμε εμείς- με φαγητό, ποτό και καλή μουσική».
Έξω, οι καρέκλες στον πεζόδρομο της Βαλαωρίτου σε προσκαλούν να καθίσεις αναπαυτικά για ένα σύντομο γεύμα ή έναν αργό καφέ, κάτω από τη σκιά ενός μεγάλου δέντρου. Εδώ, ο Γιάννης έχει φυτέψει αρμπαρόριζα, φασκόμηλο, λεμονοθύμαρο, ρίγανη, βασιλικό και δυόσμο, για να κρατούν συντροφιά στο δέντρο αλλά και στην κουζίνα του. «Μα έρχονται το βράδυ και μου τα…κλέβουνε!», μου λέει καθώς μετράει έναν απόντα βασιλικό και μια ρίγανη που επίσης έκανε φτερά.
Το μενού κινείται ανάμεσα σε ψάρι, όσπρια και κρέας. Στον κατάλογο υπάρχουν πάντα 5 σταθερά πιάτα και ακόμα 3, που αλλάζουν κάθε 15 μέρες, ενώ υπάρχει και η δυνατότητα επιλογής ατομικής μερίδας. Από τα σταθερά πιάτα, ξεχωρίζουμε και αγαπάμε τα αυγά στραπατσάδα (€ 3,50/ ατομική μερίδα), την σπιτική πίτσα και την πάστα pomodoro (€ 4/ ατομική μερίδα) και από σαλάτες την πράσινη σαλάτα με prosciutto, flakes παρμεζάνας, μήλο, σταφίδες, καρύδι και σος μελιού (€5/ ατομική μερίδα).
Αν όμως όταν περάσεις από εκεί, τύχει και δεν πεινάς πολύ παρά λαχταράς να τσιμπολογήσεις, δοκίμασε τα –τέλεια- sandwich. Με σολομό, τυρί mascarpone και πράσινη σαλάτα ή με γαλοπούλα βραστή, πράσινη σαλάτα, τυρί edam, ντομάτα και σος Launderette, δύο από τις προτάσεις που μας έκλεψαν την καρδιά. Έρχονται επίσης και σε μορφή μπρουσκέτας, ως συνοδευτικό για το κρασί, σε τιμή €1 έκαστο.
Επειδή όμως το Launderette είναι για όλες τις ώρες, συνεχίζει να δίνει έμφαση στα προσεγμένα ποτά του (στα οπωσδήποτε το Lemon Pie Martini-ποτό έκπληξη), που τα σερβίρει με αξιόλογα μουσικά ακούσματα, ταιριάζοντάς τα με το ύφος του. Εδώ θα ακούσεις τα καλύτερα jazz, swing και soul κομμάτια.
Τα πάντα στο χώρο, από τους πολυέλαιους στο ταβάνι, τις καρέκλες στο ξύλινο πάτωμα και τα σκίτσα του Σκουρλέτη στον τοίχο, φανερώνουν μια επίμονη προσοχή στη λεπτομέρεια. Και αυτό δεν είναι άλλη μια ατάκα κλισέ, αλλά γεγονός που φανερώνεται μπροστά μου όταν βλέπω το πλέγμα γύρω από τη μονάδα του κλιματιστικού. «Γιατί το κλιματιστικό είναι φυλακισμένο;», ρωτάω το Γιάννη. Με κοιτάει σαν να τον ρωτάω γιατί 1+1 κάνουν 2, αλλά αφού δεν καταλαβαίνω, μου εξηγεί: το κλιματιστικό είναι αντιαισθητικό, «το έβλεπα και μου έδινε στα νεύρα», για αυτό και πήγε στο Μοναστηράκι, έψαξε και βρήκε ένα πλέγμα από παλιό ασανσέρ της δεκαετίας του ’50, το οποίο και έβαλε να του το προσαρμόσουν γύρω από το κλιματιστικό, για να δείχνει πιο ωραίο. Είπατε τίποτα;
Info:Σήμερα (30/05/2014), στις 21.00 είναι το opening και ο Μάριος Στεφανόπουλος του Nixon, θα βρίσκεται εδώ μαζί με τις μουσικές επιλογές του.
13°
