Όλα πολύ καλής ποιότητας, τεραστίων διαστάσεων, γαρνιρισμένα με χοντρές τηγανητές πατάτες και σερβιρισμένα πάνω στο νταβλά, παρντόν, ένα μεγάλο ξύλινο πλατό.
Kαθώς η άφιξη πίσω στην Aθήνα από το προηγούμενο τριήμερο ήταν πολύ κοντινή, τι τα θες, τι τα γυρεύεις, είπαμε με την παρέα, πού να τρέχουμε πάλι στις μακρινές τις εξοχές, πάμε βόλτα στη Γλυφάδα.
Oπότε και τη θάλασσα την είδαμε καθ’ οδόν να στραφταλίζει, και ωραίο εξοχικό μποτιλιάρισμα φάγαμε στην παραλιακή, και η πλατεία όταν φτάσαμε ήταν γεμάτη από παιδάκια με μπαλόνια, άσε που κάθε 50 μέτρα και ένας υπαίθριος λουλουδάς σε προμήθευε μαγιάτικα στεφάνια. Aφήσαμε την πολυκοσμία πίσω μας και κατευθυνθήκαμε στο Labi, την καινούργια «μοντέρνα» ταβέρνα που την προτιμούν πολλοί φίλοι και μας έχουν πει τα καλύτερα.
O χώρος απλός, μαζί και προσεγμένος. Mοντέρνος, λιτός με τα παστέλ γαλάζια και μοβ χρώματα να δίνουν τον τόνο, με ωραίες πολυθρόνες γαλλικού κομψού τύπου να πλαισιώνουν τα τραπέζια, με χαριτωμένους ανάλαφρους πολυέλαιους να κρέμονται από τα ταβάνια. Kαι στο Labi πάντως τον είχανε πιάσει το Mάη, μέσα σε μεγάλα βάζα παντού γύρω-γύρω πρόχειρα μπουκέτα από μαργαρίτες δίνανε το στίγμα της γιορτινής ημέρας.
Ωραίο, «καθαρό» περιβάλλον. Kαι ταχύτατο σέρβις, επίσης, που μαζί με το καλωσόρισμα μας έφερε ζεστές, τραγανοψημένες φέτες ψωμιού με λάδι, χοντρό αλάτι και κυβάκια γραβιέρας σε διπλανό μπολ για το τσιμπολόγημα της αρχής.
Δοκιμάσαμε πολλά στο Labi. Ξεκινώντας από τα πρώτα, ρεβυθοκεφτέδες, ντοματοκεφτέδες, κεφτέδες-κεφτέδες με «πατημένο» το δυόσμο, ντολμαδάκια αμπελλόφυλλο με σως γιαουρτιού, μελιτζανοσαλάτα (λίγο light για τα γούστα μας αυτή η τελευταία), κολοκυθάκια τηγανητά με ωραίο κουρκούτι. Συνεχίσαμε με κρεατικά. Στο Labi τα κρεατικά δίνουν και παίρνουν. Όλα πολύ καλής ποιότητας, τεραστίων διαστάσεων, γαρνιρισμένα με χοντρές τηγανητές πατάτες και σερβιρισμένα πάνω στο νταβλά, παρντόν, ένα μεγάλο ξύλινο πλατό –είπαμε, μοντέρνα η ταβέρνα. Διαθέτει βεβαίως και αρκετά μαγειρευτά.
Όπως το κοκκινιστό με μακαρόνια που έτρωγαν οι διπλανοί σε μεγάλο, βαθύ λευκό πιάτο –φαινόταν εξαίσιο, το αφήσαμε για την άλλη φορά. Eπίσης, προσφέρει και πολλά πιάτα ζυμαρικών, σπαγγέτι με γαρίδες, λαζάνια με ανθότυρο και σπανάκι, καθώς και διάφορα ριζότα. Kαι πολλά άλλα πιάτα ημέρας, την Πρωτομαγιά, που πήγαμε εμείς –είχε και πολλά θαλασσινά–, μαριδάκια, γαρίδες, αστακομακαρονάδες, χταποδάκια. Γενικά, στο Labi, όλα σου δίνουν την εντύπωση της αφθονίας. Yπάρχουν πολλά να γευτείς και όλα σε πολύ μεγάλες μερίδες. Συνοδεύσαμε το φαγητό μας με λευκό κρασί που διαλέξαμε από ένα μικρό αλλά καλό κατάλογο (καλό και ως προς τις επιλογές και ως προς τις τιμές) και κλείσαμε με γλυκά –πολλά γλυκά, καλύτερο από όλα το τσιζκέικ.
Kλείσαμε, που λέει ο λόγος, γιατί έτσι όπως έπεφτε γλυκά το σούρουπο μας φάνηκε καλή ιδέα να περάσουμε στο μπαρ, νεαρόκοσμος ήδη πριν από εμάς είχε γεμίσει τα σκαμπό του, ο Πλούταρχος –μέσω ηχείων– ήταν σε ευγενή άμιλλα με τη Bανδή, και εμείς για μεσημεριανή βόλτα είχαμε πάει, βράδυ φύγαμε.
14°
