Αρχές Νοέμβρη, με θερμοκρασία καλοκαιρινής βραδιάς κατηφορίζω για την πιο «είμαι σε διακοπές όλο τον χρόνο» περιοχή της Αθήνας, τη Γλυφάδα. Το Soleto είναι μόλις δύο μηνών και ξεπροβάλλοντας μπροστά μου στη σκοτεινιά της νύχτας με εντυπωσιάζει. Είναι μεγάλο- αυτό που λέμε «υπερπαραγωγή»-, είναι λαμπερά φωτισμένο και είναι γεμάτο κόσμο. Το στιλ του είναι «βιομηχανικό» με πινελιές χαμηλόφωνης πολυτέλειας, έχει μέσα-έξω πολλά τραπέζια, έχει δερμάτινους καναπέδες σε πολλά από αυτά, έχει μεγάλη μπάρα για ποτό, έχει γωνιές όπως η βιβλιοθήκη άμα θέλει κάποιος να αράξει με τις ώρες χαλαρά και διαβάζοντας. Είναι all day, ανοίγει από τις 8 το πρωί και κλείνει πολύ αργά το βράδυ. Μέσα σ’ αυτήν, την σχεδόν 24ωρη λειτουργία, όλα και όλοι μπερδεύονται γλυκά. Δηλαδή, κάποιος μπορεί να πάει το πρωί για έναν σκέτο καφέ ή για ένα αξέχαστο πρωινό (αυγά και πατάτες ή και με σπαράγγια και λάδι τρούφας, ας πούμε...)
Η κουζίνα του είναι πάντα σε δράση και έχει αρχηγό τον Stefano Rossi, εξαιρετικό Ιταλό σεφ που εκτός του ότι φτιάχνει απίθανες αυθεντικά ιταλικές νοστιμιές, κάθε τόσο πάει και φέρνει από την πατρίδα πρώτες ύλες και καλούδια. Για όσους θέλουν ποτό και χάζι (και πιστέψτε με, στο Soleto κυκλοφορεί κόσμος και γνωστός και ωραίος) υπάρχει η μεγάλη μπάρα και τα κοκτέιλ της. Η παρέα μας προχτές μοιράστηκε στα…τρία. Κάποιοι τσιμπολόγησαν ξεροψημένες φοκάτσιες με δεντρολίβανο πίνοντας ένα τέλειο ροζέ κρασί. Κάποιοι φάγαμε αλά ιταλικά- ωραία antipasti και σαλάτες, φρέσκιες πάστες με θαλασσινά, άπαιχτη καρμπονάρα, πίτσα boscaiola με προσούτο, και ήπιαμε λευκό Κτήμα Άλφα (στην πολύ καλή τιμή των 19,5 ευρώ). Κάποιοι πάλι το κρατήσανε στα κοκτέιλ (αλλά και τσίμπαγαν από τα πιάτα μας), όλοι περάσαμε θαυμάσια, βρήκαμε γνωστούς και από τα διπλανά τραπέζια, η νύχτα έγινε μεγάλη.
Στο τέλος γνωρίσαμε και την ψυχή του Soleto, την ιδιοκτήτρια Έλενα Παπαθάνου, Γλυφαδιώτισσα, καλοζωισμένη και με διάθεση να μην περάσει κανείς από το χώρο της χωρίς να του προσφέρει την απόλυτη φιλοξενία. Γι αυτό μας έλεγε, θυμούνται απ’ έξω τον καφέ ή το ποτό που πίνει κάθε πελάτης, γι αυτό φτιάξανε εντός και φούρνο ώστε να βγαίνουν συνέχεια τα πάντα ζεστά- ψωμιά και ψωμάκια κάθε είδους, κρουασάν, μπριός, ντόνατς, μηλόπιτες, γλυκά, φοκάτσιες, πίτσες, γλυκά. Ανανεώσαμε το ραντεβού για κάποιο (με πατάτες κι αυγά) πρωινό, οι μεγάλες ομπρέλες δίνουν σκιά στο ηλιόλουστο Soleto (sol ο ήλιος ιταλικά, soleto το ηλιόλουστο), με καφέ, χαλαρή κουβεντούλα και ξάπλα στους καναπέδες. Πριν φύγουμε (και νύχτα ώρα) ψωνίσαμε και από το «deli» και τον φούρνο του καταστήματος ψωμάκια και λιχουδιές σε καλές τιμές για το σπίτι
10°
