Ewy Rosqvist, Μια βασίλισσα των αγώνων αυτοκινήτου που η αγάπη της για τα ράλι, συναγωνιζόταν τις ικανότητές της πίσω από το τιμόνι.
Η Ewy Rosqvist γεννήθηκε στη Σουηδία το 1929 σε μια αγροτική οικογένεια. Όταν τελείωσε το σχολείο μετακόμισε στη Στοκχόλμη για να σπουδάσει κτηνιατρική, και ύστερα επέστρεψε στη γενέτειρά της, το Herrestad, στα νότια της χώρας για να ξεκινήσει να εξασκεί το επάγγελμά της. Η αγάπη της για το αυτοκίνητο φάνηκε νωρίς, και οι ανάγκες της δουλειά της ήταν αυτές που την έκαναν να συνειδητοποιήσει πως εντέλει «άνηκε» σε αυτό.
Η Rosqvist έπρεπε σε καθημερινή βάση να καλύπτει τεράστιες αποστάσεις, 150 με 200 χιλιόμετρα, σε χωμάτινους και κακοδιατηρημένους δρόμους, πηγαίνοντας από τη μία φάρμα στην άλλη για να παραδώσει προιόντα τα οποία έπρεπε να φτάσουν άμεσα. Το αυτοκίνητο με το οποίο ταξίδευε ήταν μία Mercedez-Benz 170 S, του πατέρα της. Ήταν τόσο καλή στο τιμόνι, και η εξέλιξή της τόσο γρήγορη που μετά από λίγο καιρό τελείωνε τη δουλειά της αρκετές ώρες νωρίτερα από οποιονδήποτε άλλο συνάδερφό της.
Το 1954 παντρεύτηκε τον Ingve Rosqvist, ο οποίος ήταν μηχανικός και λάτρης των μηχανοκίνητων σπορ και έπαιρνε μέρος σε αγώνες μαζί με τον πατέρα του. Την ίδια κιόλας χρονιά η Ewy τους συνόδευσε ως «third man» στο Ράλι του Μεσονυκτίου (Rally of the Midnight Sun), και αυτό υπήρξε το ξεκίνημα της υπόλοιπης καριέρας της. Η πρώτη φορά που συμμετείχε σε αγώνα πίσω από το τιμόνι ήταν δύο χρόνια αργότερα, το 1956, στον ίδιο αγώνα με την Majbritt Clausson ως συνοδηγό. Τα προβλήματα που αντιμετώπισαν ήταν πολλά, και εντέλει έπρεπε να εγκαταλείψουν τον αγώνα, αλλά αυτό έδωσε στην Rosqvist ακόμα μεγαλύτερο κίνητρο να συνεχίσει.
Έπαιρνε άδεια από τη δουλειά της για να συμμετέχει σε μικρότερου βεληνεκούς αγώνες ώστε να αποκτήσει εμπειρία, αλλά ποτέ δεν σταμάτησε να δουλεύει, θέλοντας πάντα να χρηματοδοτεί η ίδια το χόμπι της αυτό, το οποίο άρχιζε και γινόταν κάτι παραπάνω από μια ευχάριστη ενασχόληση. Τρία χρόνια αφού ξεκίνησε να λαμβάνει μέρος σε αγώνες, στην Rosqvist δόθηκε ο τίτλος European Ladies’ Rally Championship από την Πριγκίπισσα Grace του Μονακό, έναν τίτλο που κέρδισε ξανά το 1960 και το 1961.
Το 1960 αποφάσισε να υπογράψει μια συμφωνία με τη Volvo καθότι γινόταν ολοένα και πιο δύσκολο οικονομικά να λαμβάνει μέρος σε αγώνες ως ιδιώτης. Δύο χρόνια αργότερα όμως, την προσέγγισε η Mercedes-Benz και υπέγραψε με τη συνοδηγό της Ursula Wirth, με την οποία είχαν και την μεγαλύτερη επιτυχία της καριέρας τους στο Argentinian Touring Car Grand Prix το 1962, έναν επικό αγώνα 624 χιλιομέτρων, όπου το δίδυμο κέρδισε και τις 6 Ειδικές Διαδρομές πριν τελικά φτάσει στο Buenos Aires, αφήνοντας πίσω τους 286 συμμετέχοντες, οι οποίοι ήταν όλοι άνδρες. Το αυτοκίνητο με το οποίο έτρεχαν ήταν το θρυλικό Mercedes-Benz 220 SE (W111). Εντυπωσιακό ήταν ότι η σε αυτόν τον αγώνα η Rosqvist και η Wirth αυξήσανε τον μέσο όρο ταχύτητας από 121,234 χμ/ω σε 126,872.
Η Rosqvist συνέχισε για αρκετά χρόνια ακόμα να λαμβάνει μέρος σε αγώνες όπως το Monte Carlo το 1963 όπου εξασφάλισε 16η θέση στην κατηγορία γυναικών, και στο Ράλλυ Ακρόπολις όπου τερμάτισε 12η. Το 1964 άλλαξε συνοδηγό, επιλέγοντας την Eva Maria Falk, με την οποία τερμάτισε 5η στο Ράλλυ Ακρόπολις, και πήρε την 3η θέση στο βάθρο στο Spa-Sofia-Liege Rally. Ο τελευταίος της αγώνας πριν αποσυρθεί υπήρξε για άλλη μια φορά το Argentinian Touring Car Grand Prix στο οποίο τερμάτισε 3η, το 1964.
Σ’ έναν ολοένα και περισσότερο ηλεκτρικό κόσμο, είναι μια ανακούφιση και μια τζούρα καθαρόαιμης ευδαιμονίας να μπορείς ακόμα να ακούς έναν κινητήρα να αφυπνίζεται
13°
