LIFE

Happy Hour: Κωνσταντίνος, Κόκκινο κρασί

Ανακαλύπτουμε μαζί το νέο βιβλίο «Happy Hour» της Σαρίτας Χαΐμ

ΤΕΥΧΟΣ 879
25.07.2023, 18:40
A.V. Team
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Eπιλογές

2ο Forum ATHENS VOICE | Οι Αρετές του 21ου αιώνα: Ανθεκτικότητα

Ελλαδα 2ο Forum ATHENS VOICE | Ανθεκτικότητα

A.V. Team

Life in Athens Ο Voice 102.5 live από το μετρό Συντάγματος σε χριστουγεννιάτικο mood

A.V. Team

Γιάννης Τσουμαράκης (Πολυνείκης), Γιώργος Ζιάκας (Ετεοκλής), Δανάη-Αρσενία Φιλίδου (Αντιγόνη)

Θεατρο - Οπερα Ένας μοντέρνος Οιδίποδας στη Στέγη: ένας φιλαλήθης ελπιδοφόρος ηγέτης με προδιαγεγραμμένο τέλος

Νίκη - Μαρία Κοσκινά

Το κεφάλαιο "Κωνσταντίνος, Κόκκινο κρασί" από το νέο βιβλίο "Happy Hour" της Σαρίτας Χαΐμ

Μπορεί η ζωή και οι ανθρώπινες σχέσεις να χωρέσουν σε ένα μπαρ; Μπορεί ένα σύμπαν να συμπυκνωθεί σε ένα ποτό που σερβίρεται στην μπάρα; Ένα καλό μπαρ, μια καλή παρέα και ένα καλό ποτό αποτελούν ένα τρίπτυχο που δεν χάνει ποτέ. Στη λίστα αυτή έρχεται να προστεθεί και ένα καλό βιβλίο. To νέο μυθιστόρημα της Σαρίτας Χαΐμ με τον τίτλο «Happy Hour» από τις εκδόσεις Μίνωας, εκτυλίσσεται στο μπαρ του Βαγγέλη, όπου διαφορετικοί άνθρωποι μοιράζονται τις ιστορίες τους γεμάτες αλήθεια και βαθύ συναίσθημα. Καθημερινοί ήρωες που βρίσκουν απρόσκοπτα τον δρόμο που οδηγεί στην καρδιά μας. Πρωταγωνιστές σε αυτό το κεφάλαιο είναι ο Κωνσταντίνος, ο Λάζαρος και ένα ποτήρι κόκκινο κρασί.

Οι διακοπές τελείωσαν, ήρθε ο Σεπτέμβριος και ο Κωνσταντίνος, με υπέρμετρη χαρά και ενθουσιασμό για την πρώτη μέρα του σχολείου, πήρε την τσάντα του, φίλησε τη μητέρα του που του έστρωσε με σαλιωμένη παλάμη τη χωρίστρα, και πέρασε την πόρτα του γυμνασίου. Ήταν μεγάλος πια, της δήλωσε σοβαρά. Δεν ήθελε να τον συνοδεύσει. Μπορούσε να τα καταφέρει και μόνος του.

Ένα όνομα συνόδευε για κακή του τύχη τα σχολικά του χρόνια: Λάζαρος Γεωργακόπουλος. Ήταν κάποιος που δεν θα ξεχνούσε, όσα χρόνια και αν περνούσαν. Ένα αγόρι με νυσταλέα μάτια και πλατύ χλoμό κούτελο, που εμφανίστηκε σαν ανεμοστρόβιλος από το πουθενά, για να αρπάξει τους κολλητούς του μαζί με όλες τις –μέχρι και εκείνη την αποφράδα μέρα– βεβαιότητες και σταθερές της ζωής του. Γιατί; Μα πολύ απλά γιατί μπορούσε.

Στο μπαρ του Βαγγέλη, είκοσι πέντε χρόνια μετά, ο Κωνσταντίνος βρήκε την ευκαιρία του για εκδίκηση. «Λάζαρε, είσαι καλά;» τον ρώτησε. «Ποιος είσαι;», του είπε κουρασμένα ο Λάζαρος. «Ο Κωνσταντίνος», απάντησε σταθερά με τη βεβαιότητα ότι θα τον καταλάβει. Αφού αυτός τον κουβαλούσε τόσα χρόνια μέσα στο κεφάλι του, δεν μπορεί, το ίδιο θα συνέβαινε και με τον δυνάστη του. Τι θα συμβεί άραγε ανάμεσα στους δύο (πλέον) άνδρες; Τι θα γίνει με το σενάριο εκδίκησης του Κωνσταντίνου; Μήπως τον πρόλαβε η ίδια η ζωή;