Μπορεί μέχρι το πρωί να παρακολουθεί αποχαυνωμένη φωτογραφίες αγνώστων ανθρώπων που άφησαν το προφίλ τους ανοιχτό για αυτόν ακριβώς το λόγο.
Αν δεν είσαι μέλος του facebook, θα προσπαθήσει να σε προστατεύσει σαν τελειωμένο πρεζάκι, λέγοντας ότι είναι αρρώστια, ότι «θα κολλήσεις άσχημα, ρε συ» και αμέσως μετά θα τρέξει να ανεβάσει ξέκωλη φωτογραφία να δίνει φιλάκια με σουφρωμένα χείλια στο φακό.
Η καθυστερημένη απόρριψη ενός «add for friendship» από κάποιον γνωστό της είναι αρκετή για να καταρρακώσει την ψυχολογία της και να του το κρατήσει μανιάτικο για πάντα.
Ανά πέντε λεπτά επισκέπτεται τα προφίλ των πρώην της, για να τσεκάρει αν το status τους δείχνει ακόμα «single».
Μπορεί να ξημερώσει μπροστά από τον υπολογιστή αραδιάζοντας άχρηστες και αδιάφορες λεπτομέρειες από την πληκτική ζωή της, μπας και πείσει κανέναν ότι είναι ευτυχισμένη.
Περνάει ατέλειωτες ώρες πάνω από το profile picture προκειμένου να διαλέξει την πιο ωραία φωτογραφία της, γιατί σε αυτή τη ζωή, όλοι κρινόμαστε…
Νιώθει χαρούμενη που επιτέλους της δίνουν σημασία κάποιοι άνθρωποι. Έστω και εικονικοί, άσχετα εάν οι ίδιοι άνθρωποι δεν θα μπορούσαν να την αντέξουν στην παρέα τους για πάνω από πέντε λεπτά.
Ερωτοτροπεί με άγνωστους –γεμάτο ενδιαφέροντα- τύπους που παριστάνουν τους γόηδες, ενώ στην πραγματικότητα είναι άνεργοι, αγάμητοι φλώροι δίχως προσωπικότητα και ζωή.
Όταν ανοίγει τον υπολογιστή και δεν βλέπει κόκκινα σημαδάκια πάνω αριστερά της σελίδας, αρκεί για να βουλιάξει στο πένθος και τη δυστυχία.
Μπορεί να είναι με κάποια φίλη της στο facebook υπερκοινωνική, φλύαρη, να χαχανίζει, να βγάζει τα σώψυχά της και, όταν την πετύχει έξω, να αλλάξει πεζοδρόμιο.
Νιώθει σαν μια μικρή στα του διαδικτύου, αφού πιστεύει ότι οι εικονικοί της φίλοι ενδιαφέρονται να μάθουν τι κάνει ανά πάσα ώρα και στιγμή. Έτσι, φροντίζει να τους ενημερώνει για κάθε εξέλιξη στη ζωή της, από το τι έφαγε μέχρι τι ώρα έκλασε και αν μύρισε.
Όσο παραγωγική είναι η μονάδα της στο Farm τόσο πιο αντιπαραγωγική είναι στη δουλειά της.
Η πολιτική της δράση εξαντλείται σε ένα κλικ ενός γκρουπ με τίτλο: «Αμάν πια με αυτούς τους πολιτικούς!»
Είναι ικανή να πει ψέματα στην παρέα της ότι είναι κουρασμένη, ότι νυστάζει, ότι πρέπει να ξυπνήσει νωρίς μόνο για να επιστρέψει στον πιστό και αληθινό της φίλο, το facebook!
Γίνεται τακτικά μέλος σε διάφορα γκρουπ του facebook για να γνωρίσει ακόμα περισσότερους φουκαράδες χωρίς ζωή, όπως: «κι εγώ όταν ήμουν στο δημοτικό φύτευα φακές σε κεσεδάκι από γιαούρτι», «πωρωμένοι με το διαφανές περιτύλιγμα με τις φουσκάλες που κάνουν τσούκου-τσούκου», «έχω κι εγώ θείο που στις γιορτές πάντα λέει: “εγώ θα κάτσω με τη νεολαία”».
Νιώθει η σπουδαιότερη dj του κόσμου ανεβάζοντας ψαγμένα μουσικά κλιπ από το YouTube και την πιάνει κατάθλιψη όταν κανείς δεν κάνει like στα βίντεό της.
Αν δεν ανανεώσει κάποιος φίλος της τη σελίδα του για πάνω από μια μέρα, την πιάνει πανικός και φοβάται πως οι φίλοι της άρχισαν να αποκτούν ζωή.
Ανάθεμα κι αν έχει διαβάσει τα «αγαπημένα της βιβλία». Ανάθεμα κι αν έχει ακούσει τις «αγαπημένες της μουσικές». Ανάμεσα κι αν έχει δει τις «αγαπημένες της ταινίες».
Χαίρεται όταν διαβάζει ότι κάποιος φίλος της έγινε φίλος με κάποιον άλλον φίλο της που δεν τον γνωρίζει προσωπικά, αλλά είναι φίλος ενός φίλου της που ήταν γείτονας με έναν συμμαθητή της στο δημοτικό.
Ψάχνει να βρει κυρίως φίλους από το παρελθόν, αφού τους σημερινούς μπορεί να τους ψάξει και στο μέλλον.
Δεν τη συναντάς ποτέ online, για να δείξει ότι δεν είναι κολλημένη, άσχετα εάν έχει ανεβασμένες 300 φωτογραφίες και γνωρίζει τα πάντα για όλους και για όλα.
Όσο κι αν θέλεις να προστατέψεις την προσωπική σου ζωή από τους αξιολύπητους μπανιστιρτζήδες του facebook, κάποιος μαλάκας φίλος/συγγενής/συμμαθητής θα βρεθεί να κάνει tag κάποια παλιά ή νέα σου φωτογραφία με το έτσι θέλω.
Νιώθει περίεργα όταν διασκεδάζει στον πραγματικό κόσμο καθώς αδυνατεί να ενημερώσει τους φίλους της στο facebook για το πόσο ωραία περνάει.
Ένα ταξίδι χωρίς φωτογραφική μηχανή είναι για αυτήν ένα ταξίδι δίχως αναμνήσεις.
16°
