Η πρώτη δουλειά που έκανες στην Αθήνα;
Στη Μουσική Εταιρεία ΛΥΡΑ, του εξαίσιου Αλέκου Πατσιφά, για ένα διάστημα, σαν διανομέας βινυλίων στα δισκάδικα της Αθήνας.
Το πρώτο σου διαμέρισμα;
Συγκάτοικος σ’ ένα υπόγειο στην Καλλιθέα ως φοιτητής.
Πού αλλού θα μπορούσες να ζήσεις στην Ελλάδα;
Όπου γης πατρίς.
Το καλύτερο σύνθημα που έχεις δει σε αθηναϊκό τοίχο;
«Τώρα που τέλειωσαν οι αόριστες μας ελπίδες, θα αρχίσουμε να πραγματοποιούμε τα δικά μας όνειρα».
Ποιο είναι το καλύτερο μέρος για να απομονώνεσαι στην Αθήνα;
Ο ίδιος μου φίλος εσωτερικός εαυτός.
Ποιο είναι το αγαπημένο σου εστιατόριο;
Η Ταβέρνα Πειναλέων.
Ο μεγαλύτερος αθηναϊκός φόβος σου;
Να μας λείψουν τα περιστέρια, τ’ αηδόνια, τα κοτσύφια κι όλα τα πουλιά, που συνυπάρχουν ακόμα τόσο μαγικά και διακριτικά μαζί μας, όπως μας έλειψαν εδώ και χρόνια τα χελιδόνια.
Αγαπημένη σου πλατεία;
Tο Μοναστηράκι.
Τα 3 πράγματα που, αν έλειπαν, θα έκαναν την Αθήνα λίγο ομορφότερη;
Η αδιαφορία της μεγάλης πλειοψηφίας των οδηγών για την προτεραιότητα των πεζών και των πάσης φύσεως αδυνάτων. Η αδιαφορία των θεσμών της πόλης να εκπαιδεύουν συστηματικά και καθημερινά τους πολίτες στην πρακτική και επωφελή σημασία της ανακύκλωσης. Η αδιαφορία της μεγάλης πλειοψηφίας μας ως πολιτών, να μην αντιμετωπίζουμε την καθαριότητα στους δημόσιους χώρους σαν να ’ναι πραγματικά ο δικός μας χώρος.
Ποιος σκηνοθέτης θα ήθελες να γυρίσει μία ταινία για την Αθήνα;
Προς το παρόν προσπαθώ να ολοκληρώσω την πρωτοβουλία μου να κάνω τη νέα μου ταινία «Τo Σατυρικό Δράμα των Αθηνών», που είναι αφιερωμένη στην σημερινή και την παντοτινή Αθήνα.
Ποιος Αθηναίος θα γινόταν ο καλύτερος πρωθυπουργός της χώρας;
Μόνο όποιος αγαπάει πραγματικά τους ανθρώπους σαν να είναι όλοι παιδιά του ή αδέλφια του. Γιατί μόνο έτσι δεν θα αρκεσθεί στην ικανοποίηση του εαυτού του και των προσωπικών του ονείρων, αλλά θα έχει την αληθινή ευφυΐα να βιώσει την υπέρτατη, μοναδική απόλαυση της ανταπόδοσης της αγάπης και του σεβασμού όλων προς το πρόσωπό του, έχοντας αφοσιωθεί στο να υπερασπισθεί τις ζωές, τα όνειρα και την ευτυχία των όλων των άλλων.
Η πιο τυπική αθηναϊκή ταινία που έχεις δει;
«Η κάλπικη λίρα» του Γιώργου Τζαβέλα.
Η καλύτερη θέα στην Αθήνα;
Απ’ τον Λυκαβηττό.
Τι θα πρωτοέδειχνες στην πόλη σε έναν ξένο καλεσμένο σου;
Το σπίτι του Χατζιδάκι και του Θεοδωράκη, γιατί αυτές οι δυο σύγχρονες θεότητες ανέστησαν κι απέδωσαν συμμετρικά κι ολοκληρωμένα, μέσα από το μουσικό τους σύμπαν, τις δύο κύριες όψεις του διαχρονικού οικουμενικού
ελληνικού πνεύματος.
Μια συναυλία που δεν θα ξεχάσεις ποτέ;
Η συναυλία των Iron Maiden στο Ολυμπιακό στάδιο, που πήγα με τον γιο μου πολύ παλιά.
Ο αγαπημένος σου περίπατος στην Αθήνα;
Σε οποιαδήποτε λαϊκή αγορά.
Αγαπημένο σου θέατρο και συναυλιακός χώρος.
Το Ηρώδειο και το Θέατρο Δώρας Στράτου.
Τα 3 πράγματα που σου αρέσουν περισσότερο στην πόλη;
Η Ακρόπολη, ως το κορυφαίο ανθρώπινο υλικό μνημείο της Γης, αιώνιο σύμβολο της καλλιτεχνικής δημιουργίας στην υπηρεσία του Καλού και του Αληθινού. Ο Λυκαβηττός, ως άρση και εύνοια της Φύσης, υπαινικτικός, διά του ιδανικού προσηνούς ύψους του στον πνευματικό της προορισμό. Και η εξ αυτών των δυο πυλώνων απορρέουσα άυλη αλλά υπαρκτή αίγλη, που εκπέμπει η Αθήνα την κάθε στιγμή και παντού, έχοντας γεννήσει μεταξύ άλλων τη Δημοκρατία, το θέατρο, τη φιλοσοφία.
Τι είναι αυτό που κάνει κάποιον Αθηναίο;
Το να αγαπάει την Αθήνα όπως είναι, αλλά και να κάνει γι αυτήν ό,τι μπορεί για να γίνεται καλύτερη, κάνοντας αρχή απ’ τον στενό μας κύκλο κι απ’ τους γείτονές μας. Όταν εγκαταλείψουμε τον εγωισμό μας, τότε συναντιόμαστε με τους συνάδελφους συμπαίχτες μας στο ένα και μοναδικό έργο της ζωής και τότε γινόμαστε συνειδητοί και ενεργοί πολίτες, που μπορούμε αθόρυβα και να αλλάξουμε το έργο που παίζουμε ολοένα προς το καλύτερο.
Πώς φαντάζεσαι την Αθήνα σε 50 χρόνια;
Θα επιθυμούσα να αναγνωρισθεί επίσημα διεθνώς ως κοιτίδα του παγκόσμιου ουμανιστικού πολιτισμού. Να έχουν ενοποιηθεί όλοι οι αρχαιολογικοί χώροι στην ευρύτερη ακτίνα γύρω από την Ακρόπολη. Η Ιερά οδός επίσης αποκατεστημένη, καθώς και τα κρυμμένα ποτάμια της, ο Ιλισσός κι ο Ηριδανός. Μια ανοχύρωτη Πόλη που τελούνται κάθε είδους έργα και δράσεις πολιτισμού και πρωτοποριακής ανθρωπιστικής επιστήμης. Έτσι η Αθήνα, από καταδικασμένη να λατρεύει και να θρηνεί γοερά αιωνίως για το παρελθόν της, μπορεί να το ξαναζωντανέψει μετατρέποντας τη θλίψη σε χαρά, τo άλγος της νοσταλγίας σε δράση, το πονεμένο παρελθόν σ’ ένα διαρκές απολαυστικό τώρα.
Ο Δ.Α. είναι σκηνοθέτης του θεάτρου και του κινηματογράφου. Για την παράσταση «Ο Επιτάφιος Λόγος του Περικλή» απέσπασε το φετινό Βραβείο «Κάρολος Κουν» Σκηνοθεσίας Ελληνικού Έργου. Από 2 Μαΐου έως και 2 Ιουνίου θα φιλοξενηθεί στο Μπάγκειον ένα αφιέρωμα στο έργο του με την θεατρική παράσταση «Ελένη» του Γιάννη Ρίτσου, σεμινάριο και προβολές των θεατρικών του έργων. Δείτε περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση στο Guide της Athens Voice.
22°
