Η αναπληρωτής υπουργός Μετανάστευσης, Τασία Χριστοδουλοπούλου, δήλωσε ότι «οι πρόσφυγες εξαφανίζονται» και ότι δουλειά της είναι να ελέγχει την είσοδο και όχι την έξοδο. Η τοποθέτηση προκάλεσε έντονες αντιδράσεις αλλά και απορίες ως προς το πού κατευθύνονται οι μετανάστες μετά την Ελλάδα. Μια εικόνα της μεταναστευτικής ροής δίνουν τα στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες από το 2010 έως το 2014.
Σύμφωνα με τον οργανισμό UNHCR από το 2010 έως και το 2014 στην Ελλάδα κατατέθηκαν 46.830 αιτήσεις για χορήγηση ασύλου.
Στην Ευρωπαϊκή Ένωση οι αιτήσεις ήταν 1.794.240. Στην Ιταλία 157.140, στη Γερμανία 434.260 και στη Σουηδία 234.710.
Από τους 32.520, που βρέθηκαν στην Ελλάδα το 2014 (με στοιχεία από την ελληνική αστυνομία), μόνο 791 έκαναν αίτηση ασύλου. Στη Γερμανία 39.332, στη Σουηδία 30.125.
Ωστόσο, η Ύπατη Αρμοστεία δεν παραλείπει σε κάθε ευκαιρία να αναφέρεται στα προβλήματα του συστήματος ασύλου στην Ελλάδα. Τα κύρια προβλήματα είναι: «οι δυσκολίες στην πρόσβαση στη διαδικασία ασύλου, η συνεχιζόμενη ύπαρξη εκκρεμών υποθέσεων από την παλιά διαδικασία ασύλου, ο κίνδυνος αυθαίρετης κράτησης, οι ανεπαρκείς συνθήκες υποδοχής, τα ελλείμματα στον εντοπισμό και την παροχή υποστήριξης σε άτομα με ιδιαίτερες ανάγκες, οι άτυπες αναγκαστικές επιστροφές ανθρώπων στα σύνορα, οι ανησυχίες για τις προοπτικές ένταξης και υποστήριξης των προσφύγων, η ξενοφοβία και η ρατσιστική βία. Η πρόσβαση στο άσυλο συνεχίζει να αποτελεί πρόκληση εν μέρει λόγω του μειωμένου αριθμού περιφερειακών γραφείων της Υπηρεσίας Ασύλου για την εξέταση των αιτημάτων καθώς και της έλλειψης σε προσωπικό στην Υπηρεσία Ασύλου. Άτομα, που επιθυμούν να ζητήσουν άσυλο και δεν μπορούν ή αποτυγχάνουν να υποβάλουν τα αιτήματά τους εγκαίρως, μπορεί να αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο της απέλασης και, ενδεχομένως, της επαναπροώθησης – δηλαδή, της επιστροφής τους σε χώρα όπου ίσως κινδυνεύει η ζωή ή η ελευθερία τους».
Η έκθεση της Ύπατης Αρμοστείας για την Ελλάδα, που δόθηκε στη δημοσιότητα τον Ιανουάριο του 2015 συνεχίζει: «Παρά τις προσπάθειες των αρχών να επεξεργαστούν περί τις 37.000 συσσωρευμένες προσφυγές, που εκκρεμούσαν από το παλιό σύστημα ασύλου, ένας μεγάλος αριθμός συσσωρευμένων υποθέσεων παραμένει. Άνθρωποι που επιθυμούν να υποβάλουν αίτηση για άσυλο μπορεί να τεθούν υπό κράτηση χωρίς ατομική εξέταση της υπόθεσής τους ή χωρίς να εξεταστούν εναλλακτικά της κράτησης μέτρα. Άλλοι, που καταθέτουν αίτημα ασύλου ενώ ήδη βρίσκονται υπό κράτηση, παραμένουν σε αυτή την κατάσταση τουλάχιστον μέχρι την καταγραφή του αιτήματός τους, γεγονός που μπορεί να διαρκέσει μήνες.
Η δυνατότητα στέγασης των αιτούντων άσυλο είναι εξαιρετικά περιορισμένη και οι υπηρεσίες ελλιπείς. Το γεγονός αυτό δημιουργεί ιδιαίτερη ανησυχία σε ό,τι αφορά τα ευάλωτα άτομα, όπως είναι οι ασυνόδευτοι ανήλικοι, τα παιδιά που έχουν χωριστεί από τις οικογένειές τους ή οι μόνες γυναίκες. Ενώ η εθνική νομοθεσία ορίζει ότι πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή και προτεραιότητα στον εντοπισμό, την παροχή βοήθειας και την προστασία αυτών των ομάδων, κάτι τέτοιο αποδείχθηκε δύσκολο στην πράξη. Οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που διαχειρίζονται τα υφιστάμενα κέντρα υποδοχής για αιτούντες άσυλο και ασυνόδευτους ανηλίκους υποχρηματοδοτούνται και είναι υπαρκτός ο κίνδυνος διακοπής των υπηρεσιών τους.
Aναφορές για πρακτικές που παρατηρούνται στα σύνορα, οι οποίες θα μπορούσαν να θέσουν σε ακόμα μεγαλύτερο κίνδυνο πρόσφυγες και μετανάστες, προκαλούν την ανησυχία της Υ.Α. Συνεχίζουμε να καταγράφουμε μαρτυρίες ανθρώπων για άτυπες αναγκαστικές επιστροφές τους («push-backs») στα ελληνοτουρκικά χερσαία και θαλάσσια σύνορα. Τα αυστηρότερα μέτρα ελέγχου, που έχουν θεσπιστεί από το 2010, έχουν οδηγήσει, σαν συνέπεια, στη μείωση του αριθμού των ανθρώπων που προσπαθούν να εισέλθουν μέσω των ελληνοτουρκικών χερσαίων συνόρων, αυξάνοντας παράλληλα την είσοδο μέσω του θαλάσσιου περάσματος».
«Ποιοι είμαστε;» ο τίτλος ενός βίντεο στο οποίο συστήνονται οι χιλιάδες άνθρωποι που φεύγουν από τις πατρίδες και εξηγούν το γιατί:
Φωτογραφία: Διάσωση στη Μεσόγειο: Μέλος του πληρώματος του San Giusto χαρτογραφεί τις πιο συνηθισμένες διαδρομές που χρησιμοποιούν οι διακινητές για να διασχίσουν τη Μεσόγειο από τη Βόρεια Αφρική. UNHCR / A. D'Amato / Μάρτιος 2014
Δεν μας νοιάζει αν χώρισαν, ούτε αν θα τα ξαναβρούν. Μόνο που το ελληνικό κατεστημένο του κιτρινισμού δεν ξέρει με τι μάτια να κοιτάξει την απέραντη ομορφιά της ωραίας Έλενας.
23°
