Ο Αλέξης Παπαχελάς έδωσε την απάντησή του για την απόφαση ανάκλησης της χρηματοδότησης για το ντοκιμαντέρ του για τη «17 Νοέμβρη»
Ο Αλέξης Παπαχελάς τοποθετήθηκε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΣΚΑΪ για την ανάκληση της χρηματοδότησης του ντοκιμαντέρ «17 Νοέμβρη, άνοδος και πτώση», το οποίο φέρει την υπογραφή του, εξαιτίας συνέντευξης του Δημήτρη Κουφοντίνα.
«Καταλαβαίνω την ευαισθησία των συγγενών των θυμάτων. Όμως, η ιστορική αλήθεια μερικές φορές θέλει σκληρές αποφάσεις. Έχει ορισμένα διλήμματα. Θα κριθούμε όλοι. Και ο ΣΚΑΪ θα κριθεί και εγώ θα κριθώ. Όλοι θα κριθούμε από τη δουλειά μας, όπως κρινόμαστε πάντα», σημείωσε ο Αλέξης Παπαχελάς και προσθέτει: «Όταν κάνεις ένα ιστορικό ντοκιμαντέρ σε όλο τον κόσμο, είτε αυτό είναι το BBC είτε είναι το CNN, είτε είναι το ΣΚΑΪ, κάνεις μια έρευνα η οποία απαιτεί να συμπεριλάβεις όλους τους πρωταγωνιστές, και τους εγκληματίες και τους δολοφόνους και τους βιαστές και τους ναζί και τους δικτάτορες και όλους».
«Δεν είναι δυνατόν όμως κάποιοι να προσπαθούν να προλάβουν είτε να μην υπάρχουν κάποιες συνεντεύξεις είτε να μην υπάρξει χρηματοδότηση προδικάζοντας το περιεχόμενο αυτού του ντοκιμαντέρ. Αυτό το βρίσκω ανεξήγητο. Και βρίσκω επίσης ανεξήγητο να αναστέλλεται μια χρηματοδότηση διότι σε κάποιους μπορεί να μην αρέσει το εικαζόμενο περιεχόμενο. Αυτό δεν το έχω ξανακούσει ποτέ και ανοίγει πάρα πάρα πολύ επικίνδυνα μονοπάτια», σημειώνει ο κ. Παπαχελάς.
Ολόκληρη η τοποθέτηση του Αλέξη Παπαχελά
«Κατ’ αρχάς, θέλω να πω ότι ένα πράγμα το οποίο κατανοώ απόλυτα είναι η ευαισθησία των συγγενών των θυμάτων. Καταλαβαίνω τον πόνο τους και αυτόν τον πόνο τον έχω νιώσει από πρώτο χέρι, καθώς έχω βρεθεί απέναντι σε ανθρώπους γενναίους – όπως είναι η κυρία Αξαρλιάν και, εν πάση περιπτώσει, θυμώνω λίγο με αυτή την ιστορία, διότι εγώ είπα το δικό μου “ως εδώ” πολλά χρόνια πριν. Ημουν ο πρώτος δημοσιογράφος ο οποίος με κόστος έβγαλε τους συγγενείς των θυμάτων στη δημοσιότητα, μία συνέντευξη, έσπασε μια σιωπή που υπήρχε για πάρα πολλά χρόνια. Ηταν ένα ταμπού και είχε ένα κόστος, αλλά το θεωρούσα πάρα πολύ σημαντικό. Μου φαίνεται πολύ δύσκολο κάποιοι τώρα να μιλάνε, ότι μπορεί να ξεπλύνουμε την τρομοκρατία ή τον Κουφοντίνα. Ξεχνάνε ενδεχομένως ότι, και σε αυτό εδώ το κτίριο, ήμουν από τους πρώτους που μπήκε τέσσερις η ώρα το πρωί τα ξημερώματα, όταν είχε σχεδόν γκρεμιστεί το μισό κτίριο από τους απογόνους της “17 Νοέμβρη”, και δεν ξέραμε ακόμα αν υπάρχει νεκρός ή όχι. Ολα αυτά τα έχουμε ζήσει και πραγματικά δεν ήταν κάτι το οποίο ξεχνιέται εύκολα. Εχουμε δώσει λοιπόν τις μάχες μας και είναι πολύ καθαρό πού βρισκόμαστε.
Κάνουμε όλοι μια δουλειά. Αυτή η δουλειά είναι δύσκολη, έχει δύσκολα διλήμματα μπροστά μας. Όταν κάνεις ένα ιστορικό ντοκιμαντέρ σε όλο τον κόσμο, είτε αυτό είναι το BBC είτε είναι το CNN, είτε είναι το ΣΚΑΪ, κάνεις μια έρευνα η οποία απαιτεί να συμπεριλάβεις όλους τους πρωταγωνιστές, και τους εγκληματίες και τους δολοφόνους και τους βιαστές και τους ναζί και τους δικτάτορες και όλους.
Αυτό το έχω κάνει σε όλη αυτή την πορεία, εν πάση περιπτώσει, νομίζω που έχω κάνει την ιστορική έρευνα, είτε είναι ντοκιμαντέρ είτε είναι άλλα πράγματα, και δεν νομίζω ότι υπάρχει κάτι το οποίο θα έκανα διαφορετικά σε αυτή την περίπτωση.
Τώρα, υπάρχει ένα θέμα, βεβαίως, για την κρατική χρηματοδότηση. Κατ’ αρχάς, να πούμε ότι από την αρχή ήταν πολύ ξεκάθαρο ότι το αίτημα έλεγε μέσα ότι θα υπάρχουν συνεντεύξεις και με τρομοκράτες. Επίσης, να κάνω σαφές ότι έκανα πάρα πολλές προσπάθειες με τους συγγενείς, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, να τους πείσω να συμμετάσχουν, να καταθέσουν τη μαρτυρία τους γιατί το θεωρούσα ότι ήταν πάρα πολύ σημαντικό.
Νομίζω ότι πραγματικά όποιος με ξέρει και νομίζει ότι δεν καταλαβαίνω τον πόνο τους ζει κάπου αλλού. Πραγματικά. Γιατί το έχω ζήσει από πρώτο χέρι και είναι κάτι το οποίο προσωπικά με πονάει, προσωπικά με ενδιαφέρει και έχω δείξει την ευαισθησία που πρέπει σε αυτό το θέμα και δεν έχω και τίποτα να αποδείξω σε κανέναν σε αυτό το θέμα».
Ήταν μια χρηματοδότηση, ενός ντοκιμαντέρ, εξάωρου ντοκιμαντέρ, το οποίο θα έχει όλη την αλήθεια για τη “17 Νοέμβρη”. Θα είχε και τον πόνο, θα είχε το αίμα. Εχω ανθρώπους οι οποίοι λένε τι ακριβώς έχουν ζήσει. Εχω κάτι απέναντι από θύματα και συγγενείς οι οποίοι λένε ότι εάν καθόντουσαν απέναντι στον Δημήτρη Κουφοντίνα θα του έλεγαν “α ή β”. Θα τα δείξουμε αυτά τα πράγματα. Νομίζω λοιπόν ότι είναι πάρα πολύ σαφές ότι προσπάθησα να έχω όλες τις απόψεις.
Καταλαβαίνω, το ξαναλέω, τον πόνο. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία. Καταλαβαίνω την ευαισθησία σε όλο αυτό το πράγμα. Ομως, η ιστορική αλήθεια μερικές φορές θέλει σκληρές αποφάσεις. Εχει ορισμένα διλήμματα. Θα κριθούμε όλοι. Και ο ΣΚΑΪ θα κριθεί και εγώ θα κριθώ. Ολοι θα κριθούμε από τη δουλειά μας όπως κρινόμαστε πάντα.
Δεν είναι δυνατόν όμως κάποιοι να προσπαθούν να προλάβουν είτε να μην υπάρχουν κάποιες συνεντεύξεις είτε να μην υπάρξει χρηματοδότηση προδικάζοντας το περιεχόμενο αυτού του ντοκιμαντέρ. Αυτό το βρίσκω ανεξήγητο. Και βρίσκω επίσης ανεξήγητο να αναστέλλεται μια χρηματοδότηση διότι σε κάποιους μπορεί να μην αρέσει το εικαζόμενο περιεχόμενο. Αυτό δεν το έχω ξανακούσει ποτέ και ανοίγει πάρα πάρα πολύ επικίνδυνα μονοπάτια.
Επαναλαμβάνω, θα ήθελα πάρα πολύ να κάτσουμε με τους συγγενείς σε ένα τραπέζι, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και την τοξικότητα των social media και όλη αυτή την αθλιότητα που ζούμε, και να μιλήσουμε στα ίσια, να τους ακούσω και να με ακούσουν. Μπορεί να μη συμφωνήσουμε. Θα δεχτώ να παρουσιάσω την άποψή τους – αν θέλουν να έχουν μια διαμαρτυρία πεντάλεπτη πριν από το ντοκιμαντέρ και να καταγγέλλουν και εμένα, να το κάνουν. Γιατί πάντα είμαι ανοιχτός. Δεν έχω τίποτα να κρύψω σ’ αυτό.
Αλλά νομίζω ότι η μόνη λύση είναι να υπάρχει ένας ανοιχτός διάλογος και πραγματικά να υπάρχουν όλες οι μαρτυρίες. Γιατί είναι σημαντικό να έχουμε όλη την ιστορία της “17 Νοέμβρη”. Και τον πόνο και όλα».
