Ο νταής Παππάς και οι υποκριτές

Αν κάτι μου μοιάζει ταυτοχρόνως εξοργιστικό και ξεκαρδιστικό είναι η προσποιητή έκπληξη με την οποία αντιμετωπίζονται συμπεριφορές που είναι τόσο προβλέψιμες όσο το ότι ο ήλιος θα ανατείλει από την Ανατολή. Αυτή η ανεκδιήγητη υποκρισία όσων παριστάνουν ότι δεν ήξεραν ή ότι δεν μπορούσαν να φανταστούν αυτό που είναι δύσκολο να μην ξέρουν και σίγουρα φαντάζονται. Με λίγα λόγια είναι ταυτοχρόνως εξοργιστική και ξεκαρδιστική η προσποιητή έκπληξη των συντρόφων για την επίθεση και τον ξυλοδαρμό του δημοσιογράφου Γιαννόπουλου από τον σύντροφο ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Νίκο Παππά. Γιατί δεν μπορεί ο υπηρεσιακός πρόεδρος Φάμελλος και ο επικεφαλής της ευρωομάδας Αρβανίτης - που έσπευσαν να τον διαγράψουν - να μην ήξεραν το ποιόν του (περίπτωση στην οποία μαζί με τη διαγραφή του θα έπρεπε να υποβάλουν και την παραίτηση τους).

Μιλάμε για τον άνθρωπο τον οποίο ακούσαμε με τα αυτιά μας να απειλεί με τρομοκρατική αργκό, μιλάμε για τον άνθρωπο που καμαρώνει τις φιλίες του με ποινικούς, μιλάμε για τον άνθρωπο τον οποίο είδαμε να χτυπάει διαιτητή στο κεφάλι σε ερασιτεχνικό αγώνα μπάσκετ, επειδή δεν του άρεσε ένα σφύριγμα. Μιλάμε δηλαδή για έναν άνθρωπο που κάνει την είδηση ότι επιτέθηκε σε δημοσιογράφο και τον χτύπησε να είναι επιπέδου «έχει καύσωνα και η παραλίες της Αττικής γεμίζουν».

Οι σύντροφοι μια χαρά ήξεραν και ποιος είναι ο Παππάς και τι συμπεριφορά έχει. Και τους άρεσε τόσο ώστε να τον επιλέξουν μια για υποψήφιο δήμαρχο της Αθήνας (ο Αλέκσης, αν και η υποψηφιότητα δεν προχώρησε) και μια για υποψήφιο ευρωβουλευτή (ο Στέφανος με τα κολλητά ρούχα). Και βέβαια τον ψήφισαν και τον εξέλεξαν αφού το νταηλίκι είναι ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της ελληνικής αριστεράς τα τελευταία 20 χρόνια, στα οποία οι σύντροφοι έχουν, ευθέως ή πλαγίως, υποστηρίξει από τραμπούκους μέχρι και τρομοκράτες (και ο Γαβριήλ ο Σακελλαρίδης που με αφορμή την επίθεση διαπιστώνει «σήψη στην πολιτική και την αριστερά» ή κοροϊδεύει ή παραδέχεται αδυναμία κατανόησης της πραγματικότητας). Υπό αυτήν την έννοια ο μόνος συνεπής αποδεικνύεται ο σύντροφος Πολάκης που ζήτησε να μην βιαστούν με τη διαγραφή του νταή ευρωβουλευτή. Οι υπόλοιποι συριζαίοι συμμετέχουν απλώς σε ένα φεστιβάλ υποκρισίας, στο οποίο παριστάνουν τις παρθένες κρατώντας αγκαλιά τα πολλά παιδιά τους.

Και δεν ήταν οι μόνοι.

Γιατί σ’αυτό το φεστιβάλ συμμετείχαν και τα στελέχη της Νέας της Δημοκρατίας που φαίνεται πως ξέχασαν τα κατορθώματα του Λευτέρη του Αυγενάκη, τον οποίο όλοι απολαύσαμε να επιτίθεται σε υπάλληλο αεροδρομίου, να διαγράφεται από την ΚΟ της Νέας της Δημοκρατίας και μετά να επιστρέφει μετά βαΐων και κλάδων. Και μπράβο τους.