Ποιος επιμένει ότι η κρίση στη χώρα είναι μόνο οικονομική; Αν δεν ασθενούσαν βαριά και οι θεσμοί, ίσως να μιλούσαμε μόνο για αριθμούς και στατιστικές. Μόνο που οι εκπτώσεις στους πολιτικούς θεσμούς είναι μέρος του προβλήματος. Οικονομική κρίση και θεσμικός εκφυλισμός πάνε πακέτο. Οι πολίτες το διαπιστώνουν καθημερινά και τα κόμματα –που θα έπρεπε να είναι οι θεματοφύλακες των θεσμών– κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους για να βαθύνουν το χάσμα τους με οπαδούς και μη. Ας παραθέσουμε ορισμένα στοιχεία αυτής της αυτιστικής συμπεριφοράς των κομμάτων. Κι εσείς, κρίνετε...
Πόθεν έσχες. Οι γούνες της κ. Βόζενμπεργκ, η «δεξαμενή κολυμβήσεως» του προέδρου της Βουλής κ. Πετσάλνικου, η κληρονομιά της θείας Αγλαΐας για τον Θ. Πάγκαλο και οι καταθέσεις εκατομμυρίων ευρώ για άλλους ήταν το «πανόραμα» των φορολογικών στοιχείων βουλευτών και υπουργών για το 2008, που μας εξόργισαν. Κι όμως, το «πόθεν» του «έσχες» οι βουλευτές εξακολουθούν να το ξορκίζουν. Και όχι μόνο. Η πρόταση να αναρτώνται στο διαδίκτυο οι φορολογικές δηλώσεις όλων των ετών κοινοβουλευτικής θητείας των βουλευτών –ώστε οι κοινοί θνητοί να συγκρίνουν τα στοιχεία και να κρίνουν– προσκρούει στις ενστάσεις μελών του κοινοβουλίου ότι παραβιάζονται τα προσωπικά τους δεδομένα! Οπότε βλέπω να βολευόμαστε και στο μέλλον με το «έσχες» και τις κληρονομιές της θείας Αγλαΐας.
Δημοκρατία στα κόμματα. Ο Γ. Παπανδρέου διέγραψε τον περασμένο Μάιο τρεις βουλευτές (Δημαρά, Σακοράφα, Οικονόμου) γιατί δεν ψήφισαν υπέρ του μνημονίου. Αλλά προσφάτως και ο ευρωβουλευτής της Ν.Δ. Θ. Σκυλακάκης βρέθηκε με συνοπτικές διαδικασίες εκτός κόμματος, γιατί δήλωσε δημόσια πως διαφωνεί με τη θέση του προέδρου Α. Σαμαρά ότι το έλλειμμα μπορεί να μηδενιστεί σε ένα χρόνο. Όπου δεν πίπτει λόγος –και στα κόμματα ο λόγος και ο διάλογος είναι πλέον είδη πολυτελείας–, πίπτει ράβδος και διαγραφή. Προς γνώσιν και συμμόρφωσιν για τους επόμενους... αντιρρησίες.
Νόμος περί ευθύνης υπουργών. Νόμος που ισχύει από το 2003 βάσει του άρθρου 86 του Συντάγματος και δεν ισχύει πουθενά στην Ευρώπη, πιθανότατα ούτε στην Αφρική. Με το νόμο αυτό οι υπουργοί έχουν το προνόμιο να μη δικάζονται από δικαστές, όπως όλοι εμείς, για παραπτώματα ακόμα και βαριά, αλλά από συναδέλφους τους... Τα αδικήματα παραγράφονται στη Βουλή εφόσον μεσολαβήσουν εκλογές, ενώ με το νόμο αυτό καταργείται η επίσης συνταγματική διάκριση της εκτελεστικής από τη δικαστική εξουσία, αφού οι βουλευτές –που είναι μεταξύ άλλων γιατροί, φαρμακοποιοί, πολιτικοί μηχανικοί– αναλαμβάνουν χρέη δικαστών. Αποτέλεσμα; Δείτε το ρεζιλίκι με τις εξεταστικές επιτροπές. Στο μεταξύ ο νόμος αυτός δεν μπορεί να αλλάξει πριν από το 2013, με νέα συνταγματική αναθεώρηση και μόνο...
Τα οικονομικά των κομμάτων. Επειδή όλοι κληθήκαμε να πληρώσουμε τη νύφη για τη χρεοκοπία της χώρας, νομίζετε ότι και τα κόμματα συγκινήθηκαν; Τον περασμένο Μάιο αποφασίστηκε πράγματι να μειωθεί η ετήσια κρατική επιχορήγηση σε αυτά από 58 εκ. ευρώ σε 37,2 εκ. ευρώ. Όμως δεν πέρασαν παρά ελάχιστοι μήνες που το ποσό κρίθηκε υπερβολικά χαμηλό και ανήλθε στα 48,8 εκ. ευρώ, δηλαδή μπήκε «καπέλο» 11,6 εκ. ευρώ! Το ΠΑΣΟΚ πήρε επιπλέον 4,2 εκ. ευρώ, η ΝΔ 4,5, το ΚΚΕ 1,2, ο ΣΥΡΙΖΑ 900.000 ευρώ και ο ΛΑΟΣ 700.000 ευρώ. Φυσικά και δεν υπήρξε αντίρρηση στη μοιρασιά. Καλό είναι να στηρίζονται τα κόμματα, αλλά μήπως σε δύσκολους καιρούς θα έπρεπε να δίνουν το παράδειγμα;
Ερώτημα: Μπορεί στα σοβαρά να πιστεύει κάποιος ότι αυτό το γερασμένο πολιτικό μοντέλο θα κρατηθεί για πολύ στη ζωή; Αν κάποιοι επιμένουν πως ναι, άντε και καλό... κατήφορο!
13°
