Πολιτικη & Οικονομια

(Φανταστικές) ιστορίες πολιτικής τρέλας

Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα ή καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική και ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα

giannis-meimaroglou.jpg
Γιάννης Μεϊμάρογλου
4’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
(Φανταστικές) ιστορίες πολιτικής τρέλας
© ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ/EUROKINISSI

Ένα αφήγημα πολιτικής φαντασίας για τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ.

Ένα πλατύ χαμόγελο φώτισε το πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα. Όσο περισσότερο διάβαζε το προσυνεδριακό χουνέρι που είχε ετοιμάσει στον Κασσελάκη τόσο περισσότερο ενθουσιαζόταν. Πέντε μήνες αρχηγός κι άρχισες κιόλας να βγάζεις γλώσσα, Στεφανή μου; Για πήγαινε τώρα να αναβαπτιστείς στη βάση και τα λέμε μετά. Είπαμε να ρίξουμε λίγο άκυρο στην Εφούλα κι εσύ νόμισες ότι θα κάνεις ό,τι θέλεις; Αν νομίζεις ότι θα γίνω Αλαβάνος είσαι πολύ γελασμένος μουρμούρισε νοσταλγώντας τα πρώτα προεδρικά του κατορθώματα. Πήρε στα χέρια το κινητό του και άρχισε να πατάει τα νούμερα.

Η Όλγα Γεροβασίλη περίμενε με το κινητό στο χέρι. Κάτι της είχε πει και ο Φλαμπουράρης το προηγούμενο βράδυ στα Εξάρχεια αλλά ήταν διαφορετικό να στο πει ο ίδιος ο Αλέξης. Είχε ετοιμάσει κιόλας τη δήλωσή της για την ανάγκη άμεσης σύγκλισης των οργάνων του κόμματος μετά το διαδικτυακό ερωτηματολόγιο του Κασσελάκη. Ήξερε ότι την εμπιστευόταν ο Πρόεδρος της καρδιάς της και φυσικά δεν θα μπορούσε να αρνηθεί την τιμητική του πρόταση να αναλάβει την προεδρία. Ευτυχώς που δεν είχα βάλει υποψηφιότητα την προηγούμενη φορά σκέφτηκε. Θα είχα καεί μαζί με τους υπόλοιπους.

Η Έφη Αχτσιόγλου ήταν να σκάσει. Μα να πάει να κάνει νέο κόμμα με όλη τη γερουσία και να ξαναγίνουν τόσο γρήγορα εσωκομματικές εκλογές; Φαντάσου να γίνει τώρα Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ η Γεροβασίλη κι αυτή να καταντήσει το νούμερο 2 - και αν - σε κόμμα του 2-3%. Και να πεις ότι δεν ήξερε την κατάληξη του κόμματος του Λαφαζάνη πριν από λίγα χρόνια…

Ο Ευκλείδης ήταν πιο χαλαρός. Μια χαρά του τα έσουρε του Τσίπρα. Δεν φτάνει που ο Αλέξης την είχε κοπανήσει από την ηγεσία χωρίς να πει κουβέντα για τη συντριβή είχε και την απαίτηση να μείνουν οι άλλοι στον ΣΥΡΙΖΑ για να κάνουν την αυτοκριτική τους. Τον είχε άχτι τον Τσίπρα από την πρώτη στιγμή, από τότε που του είχε φορτώσει τον Βαρουφάκη ως Υπουργάρα Οικονομίας μαγεμένος από τις αντιμνημονιακές του μπούρδες.

Ο Φίλης με τον Βούτση τα λέγανε ψιθυριστά. Δεν ήταν βέβαια η κατάσταση για να πανηγυρίζεις αλλά δεν ήταν δα και η πρώτη φορά που βρισκόντουσαν σε κόμμα του 3%. Το αντίθετο, από τη στιγμή που πήρε τα πάνω του ο ΣΥΡΙΖΑ άρχισαν και τα μεγάλα προβλήματα με κυβερνήσεις, δημοψηφίσματα κλπ. Το πιο σημαντικό ήταν ότι η παλιοπαρέα του Μπανιά ήταν, μετά από τόσα χρόνια, και πάλι μαζί και θα τη ξαναβρίσκανε ιδεολογικά όπως τότε.

Όλα εδώ πληρώνονται μονολόγησε ο Παύλος Πολάκης. Όλοι έκαναν πως δήθεν ήθελαν να τον διώξουν κι όλοι του ζήταγαν μετά να τους στηρίξει. Θυμήθηκε γελώντας τον Τσίπρα που αποφάσισε προεκλογικά να τον βγάλει από το ψηφοδέλτιο στα Χανιά και μετά τον ξέχασε μέσα ή τον Κασσελάκη που είχε βάλει θέμα κομματικής πειθαρχίας για τα ομόφυλα ζευγάρια και το έκανε κι αυτός γαργάρα την άλλη μέρα. Αυτή τη φορά θα τους βασάνιζε λιγάκι περισσότερο…

Ο Γιάννης Ραγκούσης ήταν αποφασισμένος να τοποθετηθεί στη βάση αρχών και αξιών όπως έκανε πάντα. Για καλό και για κακό θα επαναλάμβανε στην ομιλία του και μια φράση του Γιώργου Παπανδρέου - ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται - που τον είχε πρωτοαναδείξει στην πολιτική: Ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε. Χαμογέλασε πικρά. Εγώ και αλλάζω και βουλιάζω μονολόγησε σκεπτικός.

Ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος ήταν σοβαρά προβληματισμένος με ποιον να πάει αυτή τη φορά. Τα περιθώρια είχαν στενέψει και ο κατήφορος του ΣΥΡΙΖΑ έμοιαζε ατέλειωτος. Ευτυχώς είμαι ακόμα Πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ θυμήθηκε με ανακούφιση. Υπάρχουν και τα γραφεία στην Αγίου Κωνσταντίνου. Μια χαρά. Καλά το είχε τραγουδήσει η Αλεξίου. Τίποτα δεν πάει χαμένο στη χαμένη σου ζωή…

Ο Πάνος Καμμένος δεν μπόρεσε να κρύψει ένα σαρδόνιο χαμόγελο. Είχε προλάβει να την κοπανήσει για λόγους πατριωτικών αρχών αφήνοντας όλους τους ΑΝΕΛ του βολεμένους στον ΣΥΡΙΖΑ σε Ελλάδα και Ευρώπη. Η αλήθεια ήταν ότι από τη στιγμή που παραιτήθηκε από την κυβέρνηση η πρώτη φορά Αριστερά δεν είχε ξαναδεί το φως του ήλιου. Οι Πρέσπες τους μάραναν. Ας πρόσεχαν μουρμούρισε και κατέβηκε ευχαριστημένος από τη ζυγαριά.

Ό,τι είχε να πει, τους το είπε ο Ευάγγελος Αντώναρος. Και πριν τις βουλευτικές εκλογές στον Τσίπρα που είχε αναγνωρίσει το ειδικό πολιτικό του βάρος και τον είχε βάλει στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και μετά τις εσωκομματικές εκλογές στον Κασσελάκη που τον είχε πιστέψει κι αυτόν. Στο κάτω κάτω είχε θητεύσει για χρόνια δίπλα στον Κώστα Καραμανλή και ήταν πολύ ευέλικτος στις σχέσεις του με τους αριστερούς…

Ο Στέφανος Κασσελάκης ήταν δικαιολογημένα εκνευρισμένος. Όσο σκεφτόταν ότι είχε αφήσει τη ζωάρα του στην Αμερική, το σπίτι του, την εταιρεία του - που τώρα θα την πούλαγε κιόλας - και τις παρέες του για να κλειστεί στα κομματικά γραφεία και τα γήπεδα με τους μανιακούς των συνεδριάσεων, του ερχόταν να τα παρατήσει. Και να του βάζει κι από πάνω τρικλοποδιές και ο Αλέξης που είχε πάει ολόκληρο το προηγούμενο καλοκαίρι στην Αμερική για να τον ψήσει να βάλει υποψηφιότητα. Μέχρις εδώ, βροντοφώναξε. Αν συνεχιζόταν αυτή η κατάσταση θα ψήφιζε κι ο ίδιος Γεροβασίλη.

Ο Δημήτρης Κουτσούμπας ήταν πολύ συγκινημένος. Συμπληρώνει βλέπεις φέτος 50 χρόνια το Φεστιβάλ ΚΝΕ-ΟΔΗΓΗΤΗ, το μεγαλύτερο πολιτικό και πολιτιστικό γεγονός της χώρας. Η μνήμη του ταξίδεψε στο παρελθόν καθώς έφερνε στο μυαλό του δεκάδες χιλιάδες μέλη και στελέχη της ΚΝΕ που είχαν δουλέψει για το Φεστιβάλ. Πόσους απ’ αυτούς τους Κνίτες να μην έχουμε διαγράψει ακόμα διερωτήθηκε. Έτσι όμως είχαν καταφέρει να σταθούν όρθιοι απέναντι στους εχθρούς του Κόμματος. Σκούπισε το δάκρυ του.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης ανακάθησε στην καρέκλα του ευχαριστημένος. Είχαν καταλήξει να καταψηφίσουν στη Βουλή το νομοσχέδιο για τα μη κρατικά πανεπιστήμια χωρίς όμως να μπαίνουν και εμπόδιο στην ίδρυσή τους όπως είχαν δεσμευτεί από τη πρώτη στιγμή, αφού θα τα ψηφίζε η κυβέρνηση. Οι άμεσοι συνεργάτες του έτριβαν τα χέρια τους, ικανοποιημένοι κι αυτοί. Ανδρέα, είπε στον Σπυρόπουλο. Τώρα που αποφασίσαμε τι θα κάνουμε, δεν συγκαλείς κανένα Πολιτικό Συμβούλιο; Καιρό έχουμε να συνεδριάσουμε.

Ο Κυριάκος χασμουρήθηκε για πολλοστή φορά και βολεύτηκε καλύτερα στην πολυθρόνα του. Ήταν ακόμα πτώμα από το ατέλειωτο ταξίδι στην Ινδία και το Κατάρ αλλά δεν ήθελε να χάσει με τίποτα την πρωινή Καλημέρα του ΣΚΑΪ. Ήταν σίγουρος ότι οι κεντρώοι θα ξετρελαινόντουσαν με τη συμμετοχή του Αυτιά στο ευρωψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας και ότι το 41% θα ήταν περίπατος κι αυτή τη φορά…

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ