Πολιτικη & Οικονομια

Μπορεί η Dior να ανέβει Ακρόπολη;

«Το πώς διαχειριζόμαστε την πολιτιστική κληρονομιά αποτυπώνει τη θέαση, και αυτοθεώρηση του μέλλοντος που επιθυμούμε»

stavros-konstantinidis.jpg
Σταύρος Κωνσταντινίδης
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
O φωτογράφος Jean-Pierre Pedrazzini απαθανατίζει για το Paris Match τις «Καρυάτιδες» του Christian Dior, 1951
O φωτογράφος Jean-Pierre Pedrazzini απαθανατίζει για το Paris Match τις «Καρυάτιδες» του Christian Dior, 1951 © Instagram/Paris Match

Ο Σταύρος Κωνσταντινίδης σχολιάζει τη φωτογράφιση του οίκου μόδας Dior στην Ακρόπολη, τις αντιδράσεις και την εξωστρέφεια των αρχαιολογικών χώρων.

Η ραπτική είναι τέχνη, η υψηλή ραπτική είναι άρρηκτο στοιχείο του πολιτισμού, σύμβολο της εξέλιξης των τάσεων, των ιδεών, πεδίο διαλεκτικής, με γλώσσα οικουμενικά αντιληπτή, με παγκόσμια επιδραστικότητα. Για κακή τύχη του ΣΥΡΙΖΑ οι οίκοι μόδας είναι ιδιωτικοί, και μάλιστα προσωποκεντρικοί. Ο δημιουργός και ιδρυτής είναι πάντα ένας, άντε δύο μερικές φορές. Υπουργείο μόδας δεν υπήρχε ούτε στην κραταιά ΕΣΣΔ. Είναι λογικό η δογματική και απλουστευτική αντικαπιταλιστική θεώρηση να πρέπει να δαιμονοποιήσει. Το επιχείρημα εύκολο: «Εμπορευματοποίηση της Ακρόπολης». Σε όλον τον σύγχρονο κόσμο, μια τέτοια εκδήλωση δεν θα συζητούνταν. Είναι πάγια πρακτική να γίνονται, υπό τις προϋποθέσεις που μπορεί να θέτει ένα σοβαρό θεσμικό κράτος.

Μεταξύ δέκα κεντρικών μεταρρυθμίσεων που χρειάζεται η χώρα, είναι και η εξωστρέφεια των αρχαιολογικών χώρων της. Επί χρόνια γίνεται μία προσπάθεια η οποία όμως έχει ακόμη πολύ δρόμο μπροστά της. Είμαστε όμως στην κρίσιμη στιγμή, μετά από 10 χρόνια οικονομικής κρίσης και του παγκόσμιου πανδημικού σοκ τον τελευταίο χρόνο.

Κακά τα ψέματα οι αρχαιολογικοί χώροι δεν υπήρξαν ελκυστικοί όχι μόνο ως προνομιακά πεδία ενός ποιοτικού τουριστικού προϊόντος, αλλά ούτε καν εσωτερικά στο ελληνικό κοινό. Ένα συγκριτικό ελληνικό πλεονέκτημα ξεχάστηκε μέσα σε αβελτηρίες και εφησυχασμούς δεκαετιών. Πρόσφατα όμως εκσυγχρονίστηκε ο νόμος για το πρώην Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων με τη δημιουργία ενός σύγχρονου οργανογράμματος, πιο ευέλικτες δομές, και εμφατική υπογράμμιση της ανάγκης για εξωστρέφεια, ενδυνάμωση της προβολής και διασύνδεση των αρχαιολογικών χωρών με την ενεργή κοινωνία. Τοπική και οικουμενική. Η εξέλιξη είναι ιδιαίτερα θετική.

Παρά το γεγονός πως ο νέος Φορέας μετονομάστηκε σε Οργανισμό Διαχείρισης και Ανάπτυξης Πολιτιστικών Πόρων, ο διακριτικός τίτλος του ως προς την επικοινωνία του σε ολόκληρο τον κόσμο θα πρέπει είναι, το εύγλωττο, δυνατό και ελκυστικό: «Ελληνικοί Αρχαιολογικοί χώροι» και η ψηφιακή του παρουσία για την προβολή, την πληροφόρηση, την διάθεση ηλεκτρονικών εισιτηρίων, e- shop για τα επίσημα αντίγραφα εκμαγεία, να γίνει σε ένα πανίσχυρο και λειτουργικό ψηφιακό περιβάλλον, με αναβαθμισμένες μηχανές αναζήτησης. Άμεση ανάγκη είναι ακόμη η κατάρτιση ενός πενταετούς επιχειρησιακού σχεδίου, παράλληλα με ένα συνεκτικό τεχνικό πρόγραμμα παρεμβάσεων βιώσιμης ανάπτυξης των αρχαιολογικών χωρών. Βελτίωση υποδομών, λειτουργικές σημάνσεις, υψηλού επιπέδου αρχιτεκτονικοί και πολεοδομικοί χειρισμοί και λειτουργική διασύνδεση με τις τοπικές συνθήκες και τις τοπικές κοινωνίες.

Σε πρώτο πλάνο είναι η αναβάθμιση των συνθηκών προσπέλασης, προσβασιμότητας και παραμονής των επισκεπτών στους αρχαιολογικούς χώρους. Με κομψούς και απόλυτα εναρμονισμένους χώρους καφέ - εστιατορίων, μουσεία και βοηθητικές κτιριακές εγκαταστάσεις. Οι αρχαιολογικοί χώροι πρέπει να αποκτήσουν υπόσταση σύγχρονης διοίκησης, που θα φροντίζει την προσέλκυση επισκεπτών, προσφέροντας τις υψηλότερες υπηρεσίες που συνάδουν με την αρχαιολογική υποδομή του κάθε τόπου. Αυτό σημαίνει μια συστηματική στρατηγική επικοινωνίας, διαφήμισης και προώθησης, φιλοξενία συμβατών εκδηλώσεων, ώστε να νοηματοδοτήσει στην πράξη αυτό που ονομάζουμε εξωστρέφεια.

Η κριτική της αντιπολίτευσης τόσο για το έργο του διαδρόμου της Ακρόπολης, όσο και για την εκδήλωση της Dior είναι μικρόψυχη, μεμψίμοιρη, δέσμια αναχρονιστικών ιδεολογιών. Η πολιτική του Υπουργείου φαίνεται για πρώτη φορά να τολμά σε έναν δρόμο σεβασμού και πραγματισμού. Η έμπειρη αρχαιολόγος και Υπουργός Λίνα Μενδώνη, ξέρει όσο λίγοι το αντικείμενο. Το πώς διαχειριζόμαστε την πολιτιστική κληρονομιά αποτυπώνει τη θέαση, και αυτοθεώρηση του μέλλοντος που επιθυμούμε. Η φετινή επέτειος των 200 χρόνων της ελληνικής επανάστασης, είναι ορόσημο για να αφήσουμε πίσω τις παθογένειες, και να δούμε με τα μάτια και την ψυχή μιας σύγχρονης ευρωπαϊκής χώρας.

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ