Συνέντευξη με τον Νίκο Διακουλάκη για τη συμμετοχή του στο βιβλίο «διαδρομές» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Επίκεντρο.
Τι σας παρακίνησε να εκθέσετε δημόσια, τα γεγονότα και τις εκτιμήσεις σας από την προσωπική σας διαδρομή;
Ήταν καταρχήν ο τρόπος που μας διατύπωσε την πρόταση-πρόσκληση του ο Σπύρος Καβουνίδης. Πρώτο, το να καταγράψει ο καθένας την προσωπική του ιστορία, από τη δικτατορία μέχρι σήμερα, με το δικό του τρόπο και στυλ, χωρίς προδιαγραφές, πέρα από ένα ενδεικτικό μέγεθος του κειμένου. Δεύτερο, το να συγκεντρωθούν σε ένα βιβλίο οι ιστορίες μιας ομάδαςαπό πρόσωπα με διαφορετικές αφετηρίες και πολιτικές επιλογές και διαδρομές, μέσα όμως στην ίδια χρονική περίοδο. Τρίτο, η ευκαιρία για αναστοχασμό πάνω στο τι συνέβη και τι μου συνέβη, όλη αυτή την περίοδο. Τέταρτο, ότι οι απόψεις και τα συμπεράσματα μας μέσα από τη δική μας εμπειρία μπορούν ενδεχόμενα να αφορούν και το σήμερα, αλλά και τον προβληματισμό για την επόμενη μέρα.
«Η επιτυχία δεν είναι οριστική, η αποτυχία δεν είναι μοιραία». Γιατί επιλέξατε αυτό τον τίτλο στη δική σας διαδρομή;
Ο αγώνας για τη δημοκρατία και την πρόοδο είναι διαρκής και καθόλου βέβαιος. Η ιστορία των 200 χρόνων του ελληνικού κράτους είναι άλλωστε γεμάτη με «καταστροφές και θριάμβους» και πλούσια σε διδάγματα που πρέπει να πάρουμε υπόψη μας για να διασφαλιστεί ότι θα μπούμε σήμερα σε ένα ενάρετο κύκλο, μετά την επώδυνη περίοδο της κρίσης και της πανδημίας. Με δημοκρατία, αλληλεγγύη και βιώσιμη ανάπτυξη για όλους.
Τι απαντάτε στην κριτική που δέχεται η γενιά του Πολυτεχνείου;
Ήταν μια γενιά που πολιτικοποιήθηκε μέσα στη δικτατορία. Το αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα έγινε μαζικό γιατί πρόβαλε θέματα ελευθερίας, δημοκρατίας και παιδείας λαμβάνοντας τα μηνύματα που ερχόταν από τα διεθνή φιλειρηνικά, δημοκρατικά, νεολαιίστικα κινήματα και τα γεγονότα του Μάη ’68, της Αμερικής, της Πράγας, της Χιλής. Όμως, η μεταπολιτευτική κομματική εκμετάλλευση της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, αλλά και προσωπικές συμπεριφορές δυσφήμησαν και έφθειραν τα μηνύματα αυτά και υπονόμευσαν κάθε προσπάθεια διάσωσης του πνεύματος ανιδιοτελούς τότε συμμετοχής που δεν μπορεί να αποτελεί μετοχή προς εξαργύρωση, ούτε άλλοθι για τη μετέπειτα προσωπική πορεία του καθενός. Όπως λέω και στο βιβλίο, ηγενιά του Πολυτεχνείου, παρότι ως γενιά δεν κυβέρνησε, υφίσταται μια εύκολη και άδικη κριτική για όλα τα αρνητικά της μεταπολίτευσης. Δεν συμφωνώ ούτε με την αγιοποίηση, ούτε με τη δαιμονοποίηση της. Είχε σίγουρα ορμή και οράματα, είχε και αδυναμίες, όπως όλες οι γενιές. Είδε ευτυχώς πολλά από τα όνειρα της στο σύνθημα «ψωμί, παιδεία, ελευθερία» να πραγματοποιούνται, βίωσε όμως και πολλές διαψεύσεις.
Τι νομίζετε ότι μας κληρονομεί τελικά η μεταπολίτευση;
Είναι διάχυτη μια παραμορφωτική εικόνα μηδενισμού, ως αποτέλεσμα μικροκομματικών σκοπιμοτήτων και αρνητικών διχαστικών μηνυμάτων προς την κοινωνία που επιδιώκουν να προσαρμόσουν την πραγματικότητα στα μέτρα τους και όχι το αντίθετο.
Η μεταπολίτευση όμως ήταν μια περίοδος σημαντικών επιτευγμάτων. Και πρώτα απ’ όλα, εδραίωσης μιας ανθεκτικής, όπως αποδείχτηκε, δημοκρατίας με τη μεγαλύτερη διάρκεια ομαλότητας στην ιστορία του τόπου, τερματισμού των εμφυλιοπολεμικών καταλοίπων, ανόδου του βιοτικού επιπέδου και της ευημερίας σε ευρύτερα στρώματα, με νέους θεσμούς και σύγχρονες υποδομές και με την Ελλάδα μέλος της ΕΕ και της ΟΝΕ.
Με αυτή τη θετική κληρονομιά πρέπει να συνεχιστεί ο αγώνας για ευρύτερες διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, ώστε να ξεπεραστούν οι αγκυλώσεις στις ατομικές και συλλογικές λειτουργίες και συμπεριφορές και οι υστερήσεις της μεταπολίτευσης στο να αποκτήσουμε ένα σύγχρονο, λειτουργικό και φιλικό προς τον πολίτη κράτος και ένα πολιτικό σύστημα με δημοκρατικά κόμματα αρχών, χωρίς τις γνωστές παθογένειες και τους λαϊκισμούς. Με εθνική συνεννόηση και κοινωνική συναίνεση για να έχουμε αποτελέσματα. Ελπίζω το βιβλίο αυτό να συμβάλει στον απαιτούμενο προβληματισμό και στο διάλογο.
Οι εκδόσεις Επίκεντρο παρουσιάζουν το βιβλίο «διαδρομές» των Νίκου Διακουλάκη, Σπύρου Καβουνίδη, Νίκου Κουτρέτση, Γιάννη Μαρούκη, Γιάννη Μεϊμάρογλου, Λάμπη Ντόλκα, Βασίλη Στεφανή, Δημήτρη Ψυχογιού την Τετάρτη 21 Απριλίου στις 18.00 σε μια διαδικτυακή συζήτηση που θα μεταδοθεί ζωντανά μέσω YouTube και Facebook. Για το βιβλίο μιλούν οι Γιάννης Βούλγαρης, Μαρία Δαμανάκη, Πέτρος Ευθυμίου, Νίκος Χριστοδουλάκης και Σπύρος Καβουνίδης-εκ μέρους των συγγραφέων ενώ τη συζήτηση θα συντονίζει ο εκδότης του Επίκεντρου, Πέτρος Παπασαραντόπουλος.
12°
