Ποιος δεν έχει πια αμφιβολίες ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετωπίζει σημαντικά προβλήματα; Στην Ευρώπη δυστυχώς επικρατεί σταδιακά μια πολιτική ελίτ που καθοδηγεί τις τύχες των πολιτών της χωρίς σύνεση και πολιτικό σχέδιο. Δύο δημοσιεύματα, παραμονές των ευρωεκλογών, καταδεικνύουν πως η Ε.Ε. πρέπει να προχωρήσει σε μια πραγματικά σοβαρή ενδοσκόπηση.
Καταλαβαίνουμε σήμερα ότι η τύχη της Ευρώπης καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από τον λαϊκισμό. Ο τέως υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Τίμοθι Γκάιτνερ στο πρόσφατο βιβλίο του αποκαλύπτει ότι ο Σόιμπλε του δήλωσε πως οι Έλληνες πρέπει να βγουν εκτός Ευρωζώνης. Με την Ελλάδα εκτός, η Γερμανία θα μπορούσε να παραχωρήσει βοήθεια στην υπόλοιπη Ευρωζώνη, επειδή ο γερμανικός λαός δεν θα θεωρούσε αυτή τη βοήθεια ως διάσωση προς τους Έλληνες.
Καταλαβαίνουμε επίσης ότι η σημερινή ευρωπαϊκή πολιτική ελίτ δε διστάζει να χρησιμοποιήσει μεθόδους πολιτικής βίας και εκβιασμών. Στο ίδιο βιβλίο ο Γκάιτνερ, περιγράφοντας πάλι τη συζήτησή του με τον Σόιμπλε, αναφέρει πως ο Γερμανός υπουργός του τόνισε ότι το Grexit θα ήταν τόσο οδυνηρό, που θα βοηθούσε να τρομοκρατηθεί και η υπόλοιπη Ευρώπη, και αυτό τελικά θα έκανε πιο εύκολη την οικοδόμηση μιας ισχυρότερης Ευρώπης με ένα πιο αξιόπιστο τείχος προστασίας. «Βρήκα το επιχείρημα τρομακτικό», λέει ο ίδιος ο Γκάιτνερ.
Η Ευρώπη, προχωράει επίσης χωρίς συγκροτημένο σχέδιο, με ανθρώπους στο τιμόνι της που είναι ‘λίγοι’. Πριν από ελάχιστο μόλις καιρό υπήρχε από κάποιους ο φόβος ότι η ελληνική έξοδος θα ήταν προϊόν ασχεδίαστων πρωτοβουλιών από αντιευρωπαϊστές στο εσωτερικό της χώρας. Τώρα αποκαλύπτεται ότι το καταστροφικό σενάριο σχεδιαζόταν από κάποιους που εμφανίζονται ως σωτήρες της ευρωπαϊκής προοπτικής.
Και τελικά η Ευρώπη προχωράει χωρίς σεβασμό στους δημοκρατικούς θεσμούς. Προχωράει δηλαδή, βάζοντας στην άκρη έναν από τους βασικούς λόγους που την κατέστησε ζηλευτή στα μάτια των άλλων και που κάνει πολλούς μετανάστες να σκυλοπνίγονται στο Αιγαίο και στη Λαμπετούζα για να γευτούν τη δημοκρατία της και να ξεφύγουν από δικτατορίες και Μπόκο Χαράμ. Διαβάζουμε το 2014 ρεπορτάζ στους Financial Times και ανάλογες αναφορές στο βιβλίο του Γκάιτνερ, ότι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι κινούνταν εξωθεσμικά για να ανατρέψουν δύο (πιθανόν αποτυχημένους κατά τα άλλα) πρωθυπουργούς: τον Παπανδρέου και τον Μπερλουσκόνι.
Τα ίδια τα σχέδια διάσωσης στις χώρες που αντιμετωπίζουν κρίση χρέους ή άλλου τύπου οικονομικά προβλήματα, ενσαρκώνουν με έναν ιδεατό τρόπο αυτά τα χαρακτηριστικά. Εργαλεία λαϊκισμού σε βορρά και νότο, γεμάτα εκβιαστικά διλήμματα, χωρίς μακρόπνοο και συγκροτημένο σχεδιασμό, με προβλήματα στη δημοκρατική τους νομιμοποίηση.
Δεν είναι η πρώτη φορά που κάτι δεν πάει καλά, επειδή οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους. Χριστιανοί σφάζουν στο όνομα της αγάπης, μακαρθιστές βιάζουν τη δημοκρατία στο όνομα της δημοκρατίας, ευρωπαϊστές διαβρώνουν την Ευρώπη στο όνομα της Ευρώπης. Και πάντα υπάρχει ένα τέρας απέναντι, για να δικαιολογεί την αντιστροφή των νοημάτων: μουσουλμάνοι, κομμουνιστές, αντιευρωπαϊστές.
Όσοι ενδιαφέρονται να σώσουν την Ευρώπη, πρέπει να κάνουν ό,τι έκαναν άλλοι άλλοτε για να σώσουν το όραμά τους, διώχνοντας τους ταλιμπάν από το χριστιανισμό τους και τους Ροβεσπιέρους από τη δημοκρατία τους. Οι ευρωεκλογές έρχονται…
11°
