Όπως απεφάνθη το 1ο τμήμα του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Πατρών έπειτα από την συνεδρίασή του σε Συμβούλιο, οι ασφαλισμένοι του ΟΑΕΕ, έχουν τη δυνατότητα να θεωρήσουν τα βιβλιάρια ασθενείας τους παρά τις οφειλές τους στον οργανισμό.
Σύμφωνα με την 66/2014 δικαστική απόφαση, έπειτα από αίτηση αναστολής που κατέθεσαν 96 ασφαλισμένοι του ΟΑΕΕ από την Πάτρα και την Κάτω Αχαΐα, υποχρεώνεται ο ΟΑΕΕ να θεωρήσει τα βιβλιάρια ασθενείας, για το τρέχον ημερολογιακό έτος.
Οι τρεις δικαστικοί λειτουργοί στο σκεπτικό της απόφασης τους, με την οποία έγινε δεκτή η αίτηση αναστολής, επικαλούνται σειρά άρθρων του Συντάγματος.
Όπως αναφέρουν σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 1 «ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της πολιτείας». Παράλληλα προσθέτουν πως «σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 1 καθένας έχει το δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στη κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας, εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει το Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη».
«Με τις διατάξεις αυτές του Συντάγματος» όπως αναφέρεται στη δικαστική απόφαση «έχει κατοχυρωθεί το δικαίωμα των πολιτών στην προστασία της υγείας, ενώ μετά την αναθεώρηση του Συντάγματος (ψήφισμα της 6ης Απριλίου της Ζ΄ Αναθεωρητικής Βουλής ) προστέθηκε παράγραφος 5 στο ανωτέρω άρθρο 5 του Συντάγματος, σύμφωνα με την οποία, «καθένας έχει δικαίωμα στην προστασία της υγείας».
Στην ίδια δικαστική απόφαση τονίζεται ότι «στα άρθρα 21 παράγραφος 3 και 22 παράγραφος 5 του Συντάγματος, ορίζεται αντιστοίχως ότι το κράτος μεριμνά για την υγεία των πολιτών» και πως «το κράτος μεριμνά για την κοινωνική ασφάλιση των εργαζομένων, όπως ο νόμος ορίζει».
«Από τις τελευταίες αυτές διατάξεις του Συντάγματος», όπως αναφέρεται στη δικαστική απόφαση, «συνάγεται ότι το κράτος και οι οργανισμοί κοινωνικών ασφαλίσεων υποχρεούνται να παρέχουν στα ασφαλιζόμενα πρόσωπα υπηρεσίες υγείας υψηλού επιπέδου (απόφαση Ολομέλειας ΣτΕ 400/1986), οι οποίες πρέπει να καλύπτουν πλήρως τις ανάγκες διαγνώσεως και θεραπείας των σχετικών παθήσεων τις χειρουργικές επεμβάσεις εφόσον απαιτούνται ως και γενικώς τις ανάγκες νοσηλείας των εν λόγω προσώπων».
«Η υποχρέωση αυτή» κατά τη δικαστική απόφαση, «υπόκειται σε νομοθετικούς περιορισμούς υπό τον όρο, ότι οι περιορισμοί αυτοί δεν οδηγούν στην ανατροπή του δικαιώματος στην προστασία της υγείας».
Σε άλλο σημείο της απόφασης αναφέρεται ότι «η μη θεώρηση βιβλιαρίων υγείας των αιτούντων, λόγω ληξιπρόθεσμων οφειλών τους, συνιστά επαχθέστατο μέτρο εις βάρος των ασφαλισμένων και καθιστά αυτούς σε δυσμενέστατη θέση έναντι του Οργανισμού, καθόσον αυτοί μεν στερούνται παντελώς ιατροφαρμακευτικής- νοσοκομειακής περίθαλψης με αποτέλεσμα σε περίπτωση επελθόντος κινδύνου της κατάστασης της υγείας τους να στερούνται του δικαιώματος προστασίας κι αποκατάστασης αυτής, αγαθού του οποίου η υποχρέωση προστασίας αποτελεί πρωταρχική υποχρέωση του κοινωνικού κράτους που πηγάζει απευθείας εκ του Συντάγματος».
«Ο Οργανισμός δε» σύμφωνα με την απόφαση, «δικαιούται να προβεί στη ικανοποίηση των απαιτήσεών του οποτεδήποτε με τη λήψη εις βάρος τους αναγκαστικών μέτρων είσπραξης».
14°
