Το «Ελντοράντο» των Σκοπίων

Η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ μετράνε σημαντικές δημοσκοπικές και πολιτικές απώλειες εξαιτίας της συμφωνίας Τσίπρα-Ζάεφ. Τα χρονικά περιθώρια εξαντλούνται, το Μαξίμου δυσκολεύεται να οργανώσει την αναγκαία πολιτική αντεπίθεση και όλα δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα υποστεί τον Μάιο μια μεγάλη τριπλή εκλογική ήττα.

Η πρόγνωσή μου είναι για νίκη της ΝΔ στις ευρωεκλογές με διαφορά 7 έως 11 μονάδες από τον ΣΥΡΙΖΑ. «Γαλάζιες» περιφέρειες με εξαίρεση 3 έως 4 στις οποίες θα κυριαρχήσουν υποψήφιοι προερχόμενοι από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ και υποστηριζόμενοι από τον ΣΥΡΙΖΑ ή κεντροδεξιοί «αντάρτες».

Ο ίδιος ο κ. Τσίπρας παραδέχτηκε ότι η συμφωνία με τον Ζάεφ έχει πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ.

Προσθέτω ότι κάνει πολύ δύσκολη την ανάπτυξη της προεκλογικής προσπάθειας του ΣΥΡΙΖΑ βορείως των Τεμπών, ενώ αποκόπτει τον ΣΥΡΙΖΑ από ένα σημαντικό ποσοστό των αναποφάσιστων ψηφοφόρων που λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τους το συγκεκριμένο θέμα.

Άλμα στο οικονομικό κενό

Ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας προσπαθεί να αντισταθμίσει το πολιτικό κόστος που έχει η συμφωνία του με τον Ζάεφ με τη δημιουργία προσδοκιών για μεγάλα οφέλη από τη γρήγορη ανάπτυξη της οικονομικής συνεργασίας με τα Σκόπια.

Δυστυχώς το «Ελντοράντο» που παρουσιάζει σε ό,τι αφορά τη διμερή συνεργασία θα αποδειχθεί ανύπαρκτο.

Πρώτον, η Ε.Ε. των 28 έχει ήδη αναπτύξει τη συνεργασία με τη γειτονική χώρα. Το 75% του εξαγωγικού, εισαγωγικού εμπορίου είναι με την Ε.Ε. και περίπου το ίδιο ποσοστό ισχύει για τη συμμετοχή της Ε.Ε. στις ξένες άμεσες επενδύσεις. Ακολουθούν με τεράστια διαφορά και κάτω από το 5% σε ό,τι αφορά το εμπόριο η Κίνα, η Τουρκία και η Ρωσία.

Επομένως η συνεργασία με τα Σκόπια έχει ήδη αναπτυχθεί στα πλαίσια των κανόνων που ορίζουν οι σχέσεις της Ε.Ε. με αυτά.

Δεύτερον, η ελληνική οικονομική παρουσία στη γειτονική χώρα δεν επηρεάζεται τόσο από το επίπεδο των πολιτικών σχέσεων όσο από τις δυνατότητες και την προοπτική των δύο οικονομιών.

Υπήρχαν περίοδοι μεγάλης διπλωματικής έντασης οι οποίες συνδυάζονταν με την ενίσχυση της ελληνικής οικονομικής παρουσίας. Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μείωση της ελληνικής παρουσίας εξαιτίας της οικονομικής κρίσης που ξεκίνησε το 2008 και συνεχίζεται.

Ένας πρόσθετος παράγοντας που εμποδίζει την ανάπτυξη των ελληνικών επιχειρήσεων στα Δυτικά Βαλκάνια είναι η απόφαση για ενίσχυση των ιδίων κεφαλαίων των ελληνικών τραπεζών μέσω της πώλησης των θυγατρικών τους στα Δυτικά Βαλκάνια.  Πρόσφατο παράδειγμα είναι η πώληση της Tirana Bank από την Πειραιώς. Mε τις ελληνικές τράπεζες να εφαρμόζουν στρατηγική εξόδου από τα Δυτικά Βαλκάνια είναι πολύ δύσκολο να μεγαλώσει η παρουσία των ελληνικών επιχειρήσεων σε αυτά.

Τρίτον, η οικονομία της Βόρειας Ελλάδας είναι σε οριακή κατάσταση εξαιτίας της κυβερνητικής πολιτικής. Πολλές επιχειρήσεις δεν αντέχουν τα φορολογικά και ασφαλιστικά βάρη και βρίσκουν καταφύγιο στη Βουλγαρία. Επομένως η λύση σε ό,τι αφορά την οικονομική και περιφερειακή ανάπτυξη δεν είναι να πηγαίνουν οι ελληνικές επιχειρήσεις προς Σκόπια ή Σόφια αλλά να ενισχύουν την παρουσία τους και την απασχόληση στην Ελλάδα εφόσον βέβαια εξασφαλιστούν οι προϋποθέσεις για μείωση φορολογικών και ασφαλιστικών βαρών, για μείωση ενεργειακού κόστους, για καλύτερη φορολογική μεταχείριση των επενδύσεων, περιορισμό των γραφειοκρατικών εμποδίων κλπ.

Με τις επενδύσεις στην Ελλάδα να είναι, υπολογισμένες σαν ποσοστό επί του ΑΕΠ, περίπου στο μισό της Ευρωζώνης δεν υπάρχουν οι δυνατότητες για επενδυτική εξόρμηση στα Σκόπια ούτε είναι σωστή αυτή η επιλογή με βάση τις οικονομικές και κοινωνικές ανάγκες μας. Πρέπει να πούμε πρώτα η Βόρεια Ελλάδα και να επεξεργαστούμε και εφαρμόσουμε την κατάλληλη πολιτική. Το «Ελντοράντο» των Σκοπίων είναι ανύπαρκτο και οι οικονομικές μπλόφες δεν πρόκειται να βγάλουν τον ΣΥΡΙΖΑ από τη δύσκολη δημοσκοπική, πολιτική κατάσταση στην οποία βρίσκεται με ευθύνη της ηγεσίας του.