Την ανάγκη παραμονής της Ελλάδας «σε συνετό δημοσιονομικό μονοπάτι» και ισχυροποίησης της μακροπρόθεσμης αναπτυξιακής δυναμικής της, επισήμανε από το βήμα του 4ου Οικονομικού Φόρουμ των Δελφών ο Rolf Strauch, επικεφαλής οικονομολόγος του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM).
«Δεν χρειάζεται να πούμε ότι για την Ελλάδα, αλλά και για εμάς στον ESM, η έξοδος από το τρίτο πρόγραμμα προσαρμογής έπειτα από οκτώ χρόνια οικονομικής βοήθειας, ήταν ένα εξαιρετικό βήμα και ξεκάθαρα ένα σύμβολο ότι αφήσαμε πίσω μας την κρίση. Βεβαίως, δεν μπορούμε να κλείσουμε τα μάτια μας μπροστά στις ευπάθειες που ακόμη υπάρχουν στην ευρωζώνη και είναι εμφανείς στην Ελλάδα. Υπάρχει κληρονομιά υψηλού ιδιωτικού και δημόσιου χρέους και τρωτά σημεία στον τραπεζικό τομέα. Το καθήκον της βελτίωσης της ευρωστίας της ευρωζώνης και των οικονομιών της παραμένει» σημείωσε ο κ. Strauch.
Όπως είπε, για την Ελλάδα αυτό σημαίνει «πρώτα και κύρια» ότι πρέπει να παραμείνει σε ένα συνετό δημοσιονομικό μονοπάτι και να ισχυροποιήσει τη μακροπρόθεσμη αναπτυξιακή δυναμική της. «Για τον ESM, που θα είναι με διαφορά ο μεγαλύτερος πιστωτής της Ελλάδας για πολλά χρόνια ακόμη, αυτή είναι μια ανησυχία-κλειδί. Από αυτή την άποψη, δεν μπορούμε παρά να ζητήσουμε από την κυβέρνηση να μην κάνει πίσω στην πολιτική μεταρρυθμίσεων του προγράμματος» σημείωσε χαρακτηριστικά.
Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, πρόσθεσε, το βασικό ζητούμενο είναι η ολοκλήρωση των βημάτων που έγιναν στη διάρκεια της κρίσης για τη βελτίωση της θεσμικής σύστασης (setup) της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης (EMU). Η σύσταση αυτή ισχυροποιήθηκε, όπως είπε, σημαντικά από δύο τεράστια άλματα: την τραπεζική ενοποίηση με τον Ενιαίο Εποπτικό Μηχανισμό (SSM) και τον Ενιαίο Μηχανισμό Εξυγίανσης (SRM), καθώς και τον ESM και τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Χρηματοπιστωτικής Σταθεροποίησης (EFSM).
«Από την τελευταία φορά που βρέθηκα στους Δελφούς, τον Μάρτιο του 2017, το παγκόσμιο οικονομικό περιβάλλον έχει αλλάξει προς το αρνητικότερο και γινόμαστε μάρτυρες πιο μέτριας οικονομικής ανάπτυξης σε πολλές χώρες. Αυτό πρέπει να ειδωθεί ευρέως ως αποτέλεσμα της ωρίμανσης ενός παγκόσμιου οικονομικού κύκλου και της εμπορικής διένεξης μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας. Η ζώνη του ευρώ επιδεικνύει εσωτερική ισχύ στο να αντεπεξέλθει στους μετωπικούς ανέμους που αναδύονται σε παγκόσμια κλίμακα. Η εσωτερική ζήτηση είναι ακόμη μάλλον υποστηρικτική και οι αγορές εργασίας σε πολλές οικονομίες παρουσιάζουν καλές επιδόσεις (...) Περαιτέρω, στη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας, οι χώρες που χτυπήθηκαν περισσότερο από την κρίση κατάφεραν να υπερβούν σημαντικές ανισορροπίες» υπογράμμισε ο επικεφαλής οικονομολόγος του ESM.
Και κατέληξε: «Ένα ευρώ ισχυρότερο παγκοσμίως θα βελτίωνε την ανθεκτικότητα του διεθνούς οικονομικού συστήματος, θα πρόσφερε στους συμμετέχοντες στις αγορές ανά την υφήλιο μια πρόσθετη επιλογή και θα έκανε τη διεθνή οικονομία λιγότερο ευπαθή σε σοκ που συνδέονται με την ισχυρή εξάρτηση πολλών τομέων από το αμερικανικό δολάριο».
14°
