Πολιτικη & Οικονομια

Η δική μας Shoah

Πόσοι άνθρωποι ακούμπησαν την αξιοπρέπειά τους αυτοβούλως πάνω στον πάγκο με την ανοχή του επίσημου κράτους;

88774-199485.jpg
Ρούλα Γεωργακοπούλου
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
rixardos.jpg

Είναι ιστορικά ανυπόστατο, αλλά πώς να ανακόψουμε συνειρμούς και να αγνοήσουμε αναλογίες; Χρυσές, μαλαματένιες αναλογίες, σε ράβδους. Σαν αυτές που εξήγαγε λάθρα ο φερόμενος Ριχάρδος, εκμεταλλευόμενος την ξαφνική φτώχεια των Ελλήνων και την οικογενειακή τους σφίξη. Πόσοι άνθρωποι ακούμπησαν την αξιοπρέπειά τους αυτοβούλως πάνω στον πάγκο των σαράφικων που ξεφύτρωναν τόσα χρόνια σαν τα μανιτάρια με την ανοχή του επίσημου κράτους; Μόνον κάτι μαφιόζοι, κάτι γκάγκστερ, κάτι μπιστολάδες του κοινού ποινικού ανθίστηκαν εγκαίρως ότι κάτι περίεργο παίζει σε τέτοια μαγαζιά, εξού και ακούγαμε από καιρού εις καιρόν κανά ξεκαθάρισμα με βόμβες και ταρατατά καλάσνικοφ, αλλά και πάλι. Ο Ριχάρδος, του οποίου το λατινογενές ονοματάκι παραπέμπει ευθέως στον πλούτο, είχε προλάβει εντωμεταξύ να επικρατήσει και να γίνει συνώνυμο της κρίσης, αν όχι βασικό της σύμπτωμα.

Ανοίγοντας κάθε τρεις και λίγο ένα τέτοιο κατάστημα, γέμισε αίφνης η χώρα κρατήρες, οι γειτονιές κακοήθεις κυτταρικές αποικίες και τα τηλεοπτικά προγράμματα δυσοίωνους χορηγούς. Καμία σχέση με το Άουσβιτς εκεί που, πριν από την είσοδο τους στο κρεματόριο, οι εβραίοι απαλλάσσονταν αμαχητί από βέρες, κοσμήματα, μαλλιά και χρυσά δόντια. Γιατί εκείνοι οι άνθρωποι έμπαιναν σκυφτοί κι έβγαιναν σαν καπνός από την καμινάδα, ενώ οι δικοί μας έμπαιναν σκυφτοί κι έβγαιναν ακριβώς στην ίδια στάση. Πότε ακριβώς πεθαίνει ο άνθρωπος πριν τον σκοτώσεις; Όταν απεκδυθεί των συμβόλων του, όταν μείνει γυμνός να τον οριοθετεί μόνον το σώμα του, χωρίς αυτά που του πρόσθεσε ο ίδιος για να κάνει επίσημη έναρξη ασκήσεως επιτηδεύματος. Ύπαρξη λέγεται αυτό το επιτήδευμα, δελτίο ταυτότητος με σχήμα προσώπου ωοειδές. Δεν έχει σημασία που όλοι έχουμε το ίδιο. Εγώ είμαι εγώ κι εσύ είσαι εσύ.

Καθημερινά, στον Αμερικάνικο Τύπο, διαβάζουμε για δίκες που κρατούν ακόμα, τόσα χρόνια μετά τη Shoah. Εβραίοι που διεκδικούν οικογενειακά κειμήλια, τιμαλφή, έργα Τέχνης, κλεμμένα από τα χρόνια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Δεν είναι περιουσιακά στοιχεία αυτά, δεν είναι λεφτά και πλούτη. Είναι χειρολαβές να κρατιέται η ταυτότητα, πριν αποκάμει και αφεθεί στο επόμενο απότομο φρενάρισμα.

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ