Την ανάγκη να δρομολογηθούν πέντε εξελίξεις στην ΕΕ, οι οποίες σχετίζονται-μεταξύ άλλων- με την ολοκλήρωση της μεταρρύθμισης της ΟΝΕ, την πολιτική του ασύλου, τη δημοκρατική νομιμοποίηση της Ευρώπης ενόψει των Ευρωεκλογών του 2019 και τη συμφωνία των κρατών-μελών για προτεραιοποίηση δαπανών στο πλαίσιο του κοινοτικού προϋπολογισμού την επόμενη επταετία, υπογράμμισε από το βήμα του Οικονομικού Φόρουμ των Δελφών ο εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Μαργαρίτης Σχοινάς.
Αναλυτικότερα, κατά την ομιλία του στο Φόρουμ, ο κ. Σχοινάς επισήμανε ότι η Ένωση αποδείχτηκε ισχυρότερη από όσο νόμιζαν κάποιοι καταστροφολόγοι, ενώ πρόσθεσε ότι οι πολίτες δεν έχουν άλλη υπομονή για θεωρητικές συζητήσεις γύρω από το μέλλον της Ευρώπης.
Στην ΕΕ, πρόσθεσε, υπάρχει πλέον μια αναδυόμενη συναίνεση γύρω από το ότι «κανείς δεν πρέπει να μείνει πίσω, ότι και οι 27 πρέπει να μείνουμε ενωμένοι για το μέλλον. Το ερώτημα είναι όμως τι θα κάνουμε μαζί». Στο πλαίσιο αυτό, ο κοινοτικός αξιωματούχος απαρίθμησε πέντε προτεραιότητες, που πρέπει να δρομολογηθούν στην ΕΕ για τα επόμενα δέκα χρόνια.
Η κύρια πρόκληση είναι, όπως είπε, η ολοκλήρωση της μεταρρύθμισης της ΟΝΕ: «Κάναμε πολλά, αποδείξαμε ότι μπορούμε να αναπτύξουμε εργαλεία, για να αντιμετωπίσουμε την καταιγίδα. Δεν αρκεί όμως να μην πνιγούμε. Όπως το είπε ο Γιούνκερ με μια μεταφορά, "πρέπει να φτιάξουμε την οροφή τώρα που σταμάτησε να βρέχει"».
«Όσοι (πρόσφυγες) δεν είναι επιλέξιμοι για άσυλο, να επιστρέφονται»
Η δεύτερη πρόκληση σχετίζεται, όπως επισήμανε, με την προσφυγική κρίση και τη μεταρρύθμιση της πολιτικής ασύλου. «Καταφέραμε να διαχειριστούμε μια πρωτοφανή προσφυγική κρίση, τη χειρότερη και μεγαλύτερη μετακίνηση πληθυσμού στην Ευρώπη μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η Ευρώπη τη διαχειρίστηκε, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό. Χρειαζόμαστε μεταρρύθμιση (της Συνθήκης) του Δουβλίνου τώρα. Χρειάζεται να βρούμε ένα σύστημα που θα επιτρέψει τον διαμοιρασμό του βάρους (ανάμεσα στα κράτη-μέλη). Η Ελλάδα, η Ιταλία, η Μάλτα, η Ισπανία, δεν πρέπει να αφεθούν μόνες τους. Δεν μας αρέσουν οι επιστροφές (προσφύγων) στην Ευρώπη, είναι δύσκολο για το ευρωπαϊκό πολιτικό μας DNA, αλλά πρέπει να το κάνουμε. Πρέπει να έχουμε τη δυνατότητα να ξεχωρίσουμε αυτούς που είναι επιλέξιμοι για άσυλο. Η Ευρώπη θα είναι πάντα μια ήπειρος που σέβεται το διεθνές δίκαιο, όμως όσοι (πρόσφυγες) δεν είναι επιλέξιμοι για άσυλο, πρέπει να επιστραφούν» σημείωσε.
Τρίτον, στην Ευρώπη «πρέπει να συμφωνήσουμε στις προτεραιότητες δαπανών για την επόμενη επταετία. Πρώτα να συμφωνήσουμε τι θέλουμε να κάνουμε μαζί και μετά να βρούμε τη χρηματοδότηση, να καταλήξουμε σε έναν κοινοτικό προϋπολογισμό που θα μπορεί να αντιμετωπίσει τα πραγματικά προβλήματα των 500 εκατ. πολιτών στην ΕΕ» υπογράμμισε.
Τέταρτον, η Ευρώπη θα πρέπει να διαχειριστεί την πρόκληση της εφαρμογής διεθνών εμπορικών συμφωνιών, μετά την πολιτική απομόνωσης των ΗΠΑ, που έχει υιοθετήσει η κυβέρνηση Τραμπ.
«Να τιθασεύσουμε το παράξενο ζώο που αποκαλούμε ευρωπαϊκή δημοκρατία»
Και, πέμπτον, απαιτείται η μεταρρύθμιση της ίδιας της ΕΕ και της δημοκρατικής νομιμοποίησής της, ενόψει και των Ευρωεκλογών του 2019: «χρειάζεται επιτέλους να τιθασεύσουμε αυτό το παράξενο ζώο, που αποκαλούμε ευρωπαϊκή δημοκρατία και κανείς δεν ξέρει πραγματικά πώς είναι. Όταν οι Ευρωπαίοι πολίτες θα πάνε να ψηφίσουν το 2019, πρέπει να τους δώσουμε ένα μερίδιο, τη δυνατότητα να αποδώσουν έπαινο ή να ψέξουν», είπε χαρακτηριστικά.
Δυστυχώς, η χώρα οδεύει σε ένα ακόμα εφιαλτικό αδιέξοδο. Το πολιτικό προσωπικό έχει διαγράψει από τη μνήμη του τα χρόνια και τις σκληρές συνέπειες της κρίσης.
12°
