Σε περίπτωση που αναρωτιέται κάποιος, πώς θα ήταν ο κόσμος, αν τα σχόλια και η γενικότερη συμπεριφορά που υιοθετεί κανείς στα Social Media, γινόταν καθημερινή κοινωνική πρακτική, αρκεί να κοιτάξει το video από την σημερινή προσέλευση στον Άγιο Δημήτριο, όπου μερικές σκόρπιες φωνές μέσα από το πλήθος, αποδοκιμάζουν Παπούλια και Σαμαρά.
Εννοείται πως όλα είναι έτοιμα: Η κάμερα ετοιμάζεται να «ρουφήξει» κάθε λεπτομέρεια, προκειμένου η αδιαμφισβήτητη απόδειξη της λαϊκής οργής, να καταγραφεί και στη συνέχεια να κάνει τον γύρο του διαδικτύου. Τα ειδησεογραφικά site, έχουν γράψει από το πρωί την λέξη «Αποδοκιμασίες» στον τίτλο και περιμένουν απλώς τα ονόματα» για να το αναρτήσουν. Και οι «αυθόρμητοι αποδοκιμαστές» κάνουν μια τελευταία επανάληψη στο γνωστό λεξιλόγιο που ξεκινάει από το «Δοσίλογοι» και απογειώνεται με μερικά «ουστ» και τη λέξη «Κοπρόσκυλα».
Μέσα σε λίγες ώρες, οι έξι φωνές αποδοκιμασίας (ναι τόσες ακριβώς ακούγονται στο video) έχουν μετατραπεί σε πολιτικό γεγονός και διαδίδονται αστραπιαία, μεταφέροντας το μήνυμα του «λαϊκού ξεσηκωμού» (σε όσους είναι πρόθυμοι να «ψωνίσουν» ειδησεογραφικό εμπόρευμα από το καλάθι της αγανάκτησης) ή το μήνυμα της «αποσταθεροποίησης» σε όσους προτιμούν το ράφι της ασφάλειας.
Η πραγματικότητα, όπως τουλάχιστον φαίνεται στο video με τα έξι άτομα, έχει ήδη περάσει σε δεύτερη μοίρα. Το «γεγονός» με τον βαρύγδουπο τίτλο «Αποδοκιμασία», έχει ήδη δημιουργηθεί και έχει βρει τη θέση του στην ατζέντα της ημέρας.
Το ίδιο περίπου, είχε συμβεί πριν από λίγες μέρες και στις Σέρρες, όταν δύο (ναι, δύο!), γυναίκες έκαναν βιαίως γνωστή την άποψή τους ότι ο Βαρθολομαίος είναι «Προδότης» και «Ουνίτης», πιστεύοντας ότι πρόκειται για την απόλυτη αλήθεια, με μόνο επιχείρημα ότι το φωνάζουν αυτές.
Με τον ίδιο τρόπο, οι έξι live σχολιαστές, σήμερα στη Θεσσαλονίκη, αντί να γράψουν τη γνώμη τους κάτω από ένα post, την φώναξαν δημόσια με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Σαν εκπαιδευμένοι από καιρό, στην ιντερνετική επικοινωνία των εντυπώσεων, πιστεύουν ότι αρκούν μερικά «ου» και μερικά φορτισμένα επίθετα (με κεφαλαία) για να γίνει αυτό που εκείνοι θεωρούν κριτική.
Μόνο που όταν η ατμόσφαιρα γεμίζει με υστερικά «Εγώ» που πετάνε κραυγές και αναθέματα σαν την Ελένη Λουκά, στην πραγματικότητα αντί για κριτική, έχουμε το ακριβώς αντίθετο: «Φτηνές εντυπώσεις». Δυό «δοσίλογε» και μερικά «ου» (που εν πάσει περιπτωσει δεν ξέρουμε καν από ποιούς προέρχονται), δεν επαρκούν για να κλονίσουν κανέναν. Το πολύ πολύ να βοηθούν στο ξεχαρμάνιασμα. Ναι, παράγουν θόρυβο και γραφικές εντυπώσεις. Με άλλα λόγια, οι Ελένες Λουκά του youtube, είναι στην πραγματικότητα ο πιο χρήσιμος αντιπερισπασμός. Και οι κραυγές τους, όχι μόνο αφήνουν στον στόχο τους, πολύ ελαφρύτερο αποτύπωμα, αλλά δημιουργούν επιπλέον και ένα ανάχωμα προστασίας. Γιατί όταν έχεις τόσα να προσάψεις π.χ. στον Σαμαρά, πώς να το κάνουμε, χάρη του κάνεις με το να τον ξεπετάς με ένα γραφικό «δοσίλογε». Όχι;
«Βλέποντας τη σπουδαία δουλειά που γίνεται σε αυτές δομές, θα έλεγα ότι αυτή η επίσκεψη ήταν για μένα ένα δώρο Χριστουγέννων» τόνισε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας
16°
