H Κ. έγινε 18 τον ιανουάριο. Μετά τις εκλογές και το τέλος της γ λυκείου άφησε την γραφειοκρατική θέση φοίτησης που της άξιζε στο τει αποκατάστασης κτιρίων, και την έκανε. 18 χρονών την έκανε για βέλγιο. Χωρίς πολλά πολλά, χωρίς παπαρολογίες και ανθρωποφαγικές ιστορίες, με μόνο εφόδιο το θράσος της νιότης της, το ελληνικό της (δηλαδή ευρωπαικό) διαβατήριο, μια τσάντα ρούχα, με 300ευρώ στην τσέπη, τον αριθμό του κινητού της και την σελίδα της στο facebook. Αυτά αρκούν για να πας στο βέλγιο. Αντί να κάτσει να αποκαθιστά τα ελληνικά ξέφτια, αντί να πέσει στα φροντιστήρια, και τα γλειψίματα, αντί να το παίζει αιώνια φοιτήτρια, και αδιόριστη δασκάλα ή ότι άλλο, τα μάζεψε και έφυγε. Μένει με τον βέλγο 20χρονο φίλο της που γνωρίστηκαν στο διαδίκτυο, πριν έρθει και αυτός μια βόλτα από εδώ για το live life, δεν θα σπουδάσει μάλλον, αλλά θα δουλεύει 8 ώρες θα πληρώνεται για 8 ώρες, θα πληρώνει για ασφάλιση και θα έχει ασφάλιση, θα πληρώνει την δική της σύνταξη και όχι του πατέρα της, θα κάνει το ρεπό της και θα χαζεύει το μουντό ουρανό της. Έβγαλε προσωρινή ταυτότητα, και αφμ, δήλωνωντας μόνιμη κατοικία, και φτιάχνοντας τραπεζικό λογαριασμό. Έτσι απλά. Σε 1 χρόνο θα πάρει μόνιμη ταυτότητα. Μπορεί και να γυρίσει. Όμως μπορεί να πάρει την σύνταξη της από εκεί. Η Κ. ανήκει στην γενιά της παγκοσμιοποίησης. Και το εκμεταλεύεται. Ακόμα και οι φορτωμένοι πιτσιρικάδες που τα έσπαγαν σε κάθε G20 και κάθε τέτοια μαλακία στην ίδια γενιά ανήκουν. Και το ξέρουν. Και το εκμεταλλεύονται και αυτοί εξίσου.
Η Κ. γεννήθηκε σε δημόσιο νοσοκομείο, στα διπλανά νεογνά ένα τσιγγάνακι και 2 ακόμη τσούπες, δεν γεννήθηκε σε σουίτα στο ΙΑΣΩ και κανένας διευθυντής δεν της έκλεισε ως δώρο ολόκληρο τον θάλαμο. Που και να της το έκλεινε δεν υπήρχε περίπτωση να γίνονταν αποδεκτό από την μητέρα της. Τον μπαμπά της δεν τον λένε αλέξη. (όσο μπορεί να είναι σίγουρος κανείς!!!) Ο διευθυντής απλά της ζήτησε φακελάκι, αλλά εξίσου απλά πήρε τον πούλο. Ο διευθυντής όμως δεν πήρε τον πούλο από τις υπόλοιπες μητέρες αλλά ότι δραχμούλες (τότε) μπορούσε η καθεμιά. Και εξακολουθούσε να παίρνει δραχμούλες και μετά ευρουλάκια επί χρόνια, φόρο από κάθε νεογέννητο, και τώρα κλαίει στα κανάλια για την κατάντια της δημόσιας υγείας στους καιρούς της μνημονιακής κατοχής. Για την αντοχή της διαφθοράς του στον χρόνο μην παραμυθιάζεστε, δεν φταίει κανένας υπουργός και κανένα μνημόνιο, φταίνε μόνο οι μαλάκες που έσκαγαν στην ιατρική του ρόμπα τον φόρο-χαράτσι-φακελάκι που τους απαιτούσε. Εσείς.
Εδώ και 2 χρόνια στο blog και αλλού γράφω ότι ο μήνας έχει 9 και ακόμη η ελλαδάρα δεν έχει χρεοκοπήσει τυπικά. Όμως κάθε φορά είμαστε στο ίδιο σημείο. Εδώ στην ελλάδα, και όχι στο βέλγιο που δεν έχει ανάγκη από καμία κυβέρνηση για να λειτουργεί. Μερικά βήματα πίσω, ελάχιστα άτολμα βήματα μπροστά και πάλι στην αρχή. Δυόμισι χρόνια τώρα κρυβόμαστε πίσω από τις λύσεις, κυνηγάμε φαντάσματα και χαζεύουμε στον κάθε φωστήρα που θα προτείνει την πιο ηλίθια κενολογία. Δυόμισι χρόνια τώρα από την άλλη μιλάμε για τα τελευταία μέτρα, και για επαναδιαπραγμάτευση. Δυόμισι χρόνια τώρα προσπαθούμε να βρούμε την απάντηση στο ότι 1 + 1 κάνει 2. Έτσι απλά. Αντί να προτείνουμε - ρίχνουμε κατάρες, αντί να κυβερνάμε- κρυβόμαστε, αντί να λειτουργούμε - παίζουμε καθυστερήσεις, αντί να λέμε την αλήθεια - παραμυθιαζόμαστε. Τον τελευταίο χρόνο τσακώνομαι σχεδόν με όλους μου τους φίλους. Δεν χωρίζουμε τίποτα, απλά τους λέω και τις δικές τους μαλακίες. Μαζί και τις δικές μου. Όλοι οι δ.υ. φίλοι μου λένε ‘’ότι μας βάζουνε να τσακωθούμε’’. Μαλακίες, επιτέλους αντιδρούμε σε αργομισθίες, πλαστές υπερωρίες, κοπάνες, γλειψίματα, εξωπραγματικούς μισθούς, εξόφθαλμες ανισότητες, αυτονόητα δικαιώματα και υποχρεώσεις. Τις δικές τους μαλακίες. Και τις δικές μου. Επιτέλους όλες οι μαλακίες στο φως!!! Όλο λέμε πιπιλάμε μνημόνιο, αλλά σιγά το μπακαλόχαρτο, να μάγκα μου γράψε δέκα αράδες και βγες και πες να τα λεφτά να πάνω στο τραπέζι. Όχι άλλο παπαρολογίες.
Πριν 2μιση χρόνια η κυρα κατσέλη πίστευε ότι τα λεφτά υπάρχουν το είπε και στο γαπ το είπαμε και όλοι μας είτε σύμφωνοι είτε αντίθετοι, τελικά τα λεφτά ήταν τα χρέη της πειραϊκής πατραϊκής, της softex, του τόλη, του λαδόπουλου, του κοσκωτά, του κουρή …...και τα λεφτά της σπατάλης στο δημόσιο. Εντάξει κάναμε μαλακία, τα πρώτα δεν μαζεύονται, πάμε παρακάτω, δυόμισι χρόνια μετά τα λεφτά υπάρχουν είναι ακόμη εδώ λένε, απλά η κυρά κατσέλη δεν είναι βουλευτής και είναι σύριζα. Όντως λεφτά υπάρχουν !!!. και πολλά!!!! Στα χαρτιά!! 11 δις τα νέα πρόστιμα και οι νέοι φόροι απλήρωτοι που εκκρεμούν. Τράβα πάρτα μεγάλε, γιατί το κράτος με το ζόρι μάζεψε κανά 600εκατομ. από τα νέα χρέη. 600εκ στα 11 δις καλό σκορ.
Πριν 4 μήνες σε ραντεβού που είχε η γυναίκα μου στο ικα στις 8 παρά δέκα ο γιατρός δεν είχε κάνει την εμφάνιση του μέχρι τις 8μιση, και επειδή η γυναίκα μου δεν είναι δ.υ. για να πεις ότι άντε θα έχανε το πολύ πολύ το πριμ έγκαιρης προσέλευσης, αλλά μάλλον την δουλειά της επειδή είναι ι.υ., ζητήσαμε από τον ελεγκτή του τμήματος υπεύθυνη απάντηση. Αυτός απεφάνθη ότι οι γιατροί δεν είναι γραφιάδες για να έρχονται πάντα στην ώρα τους. Στο πρωτόκολλο ευτυχώς οι ‘’γραφιάδες’’ ήταν όντως στην θέση τους, και υπάρχουν 2 καταγγελίες μας, μία στον γιατρό και μία στον ελεγκτή του για την φανταστική εξυπηρέτηση τους. Μαζί με εμάς περίμεναν καμιά δεκαριά ακόμη, οι οποίοι άπραγοι απλώς περιμένουν ακόμη (;) να έρθει ο γιατρός. Υποτίθεται ότι στις τρεις καταγγελίες ο γιατρός περνά και μια τυπική βόλτα από το συμβούλιο αλλά που να βρεθούν δύο ακόμη να τον καταγγείλουν!!! Δεν ξέρουν που είναι το κιτίο παραπόνων. Αυτοί θα βγάλουν το φίδι από την τρύπα; Οι υπουργοί τι κάνουν; Κάποια στιγμή πρόπερσι, γράφονταν 230χιλιάδες ιατρικές συνταγές την ημέρα, προς χαρά των φαρμακοποιών, των ιατρικών επισκεπτών, του 184, και όλου του συστήματος. Αν δεχτείς ότι έλληνες και νόμιμοι μετανάστες είμαστε 12εκ. ψυχές τότε με απλή διαίρεση όλη η ελλάδα πέρναγε από τα νοσοκομεία ανά 53 ημέρες.!!!! Τελικά είμαστε άρρωστοι. Όλοι μας. Μόνο που εγώ έχω να πάω σε γιατρό κανένα τεσσάρι χρόνια, άρα κάποιος έχει ξεκολιαστεί στην θέση μου. Κάπως σαν το ανέκδοτο ότι σε κάθε άντρα αντιστοιχούν 2 γυναίκες, ποιος καριόλης πηδάει 4;
Η νοοτροπία μας συναντά την εμφάνιση των prodigy στην θεσσαλονίκη και το ντου των τσαμπατζήδων. Μπορεί σε όλους μας να αρέσουν οι prodigy, αλλά κάποιοι είμαστε αυτοί που θα αγοράσουμε εισιτήριο στην προπώληση μήνες πριν προκειμένου να κλείσει η συναυλία, οι ίδιοι είμαστε που θα περιμένουμε στην σειρά μας για να μπούμε, και οι ίδιοι είμαστε που θα χαζεύουμε τους μάγκες που θα την μπούνε τζάμπα πριν από εμάς. Αν μας αφήσουν και θέσεις και για εμάς, και τελικά μπούμε και εμείς ως υπεράριθμοι ίσως, τότε ίσως όλοι μετά θα λέμε πόσο γαμάτος είναι ο liam τόσα χρόνια μετά τις πέτρες που έφαγε μερικά χρόνια πριν στο θέατρο βράχων από τους ίδιους μάγκες τσαμπατζήδες. Ή ίσως μερικοί να γκρινιάζουν πως έχουν και αυτοί ξεπουληθεί όπως οι rage against the machine, οι chambawamba κλπ. Εννοείται ο μόνος που μετράει τόσα χρόνια είναι ο μανουτσάο ο επαναστάτης της μερέντας, άντε και ο τζιπάκος ο πανούσης!!!! Εκεί πληρώνουν ακόμη και οι τζαμπατζήδες, σεβασμός στους αγωνιστές τραγουδιστές. Και μετά τους prodigy άντε και να πας σπίτι γιατί έχασες την αισέ απόψε, προλαβαίνεις τον σουλειμάν σε επανάληψη. Βέβαια μεγάλε για να μπουκάρεις εσύ τζάμπα υπάρχει ο μαλάκας που πλήρωσε, γιατί αν δεν είχαμε κόψει εισιτήρια κάποιοι (ίσως και με λιγότερα ευρουλάκια στο πορτοφόλι μας από εσένα), θα βλέπαμε τους prodigy με το μακαρόνι στο youtube, από το ιντερνέτι, που εννοείται ότι εσύ ο τσαμπατζής των prodigy το έχεις κλειδωμένο γράφοντας κωδικό totzampapethanemalakes. Οπότε και εγώ το μόνο που έχω να σου πω είναι smack my bitch up.
Κάπως έτσι και εγώ πρέπει να πληρώνω διόδια για να σηκώνεις εσύ τις μπάρες να περάσει το suv σου, εγώ να πληρώνω ασφάλιστρα για να παίρνεις σύνταξη από τα 45σου εσύ και η άγαμη θυγατέρα σου, εγώ να πληρώνω μετρό για να κάνεις βόλτες με το ίδιο περσινό εισιτήριο, και στην απεργία τους να παίρνω taxi γιατί ο μαλάκας ο συνδικαλιστής λέει ότι απεργεί όχι για τα επιδοματάκια του αλλά για να μπαίνει ο άνεργος και ο φοιτητής τζάμπα, (κόπηκε ο μεγάλος, και όταν τον ρωτάνε τι θα γίνει με την εισιτηριοδιαφυγή να απαντά ότι για αυτό ευθύνονται οι υπουργοί, σώπα ρε μεγάλε να κατεβάσουμε τον χατζηδάκη για ελεγκτή και να σε βάλουμε στην θέση του υπουργό αν δεν χαλιέσαι!!!), εγώ πρέπει να πληρώνω τα φάρμακα για να στα γράφει τζάμπα ο γιατρός στην νεκρή προγιαγιά σου, εγώ να πληρώνω το χαράτσι για να παίρνεις εσύ επίδομα έγκαιρης προσέλευσης στις 10και 48 γιατί σχολάς στις 2μιση, άντε 12μιση. Τέλος πάντων ευτυχώς υπάρχει ο μαλάκας, ευτυχώς υπάρχω!!!! Ευχαριστώ κιόλας. Δεν μιλάμε για την επανάσταση του αυτονόητου, μιλάμε πια για την επανάσταση του μαλάκα.
Στο τελευταίο εκλεγμένο κοινοβούλιο η εθνική μετρίων σαμαρας, μπένι, φώτης ακολουθούν την μόνη πολιτική που έκαναν ότι δεν έβλεπαν εδώ και δυόμισι χρόνια. Ή μάλλον απλά κάνουν ότι την ακολουθούν. Γιατί κανένα μαχαίρι δεν θα μπει στο δημόσιο, κανένας κρατικός μηχανισμός δεν θα μπει σε λειτουργία, κανένας δ.υ. δεν θα απολυθεί, και ο στουρνάρας δεν φτάνει μόνος του να τραβήξει κουπί. Και ο συνομήλικος μου αλέξης έγινε θεσμικός και cool ξανά, ξέρει ότι θα έρθει η σειρά του και κρατάει τις πισινές του, μην τον πάρουν με τις πέτρες. Απλά τα τελευταία χρόνια σαν να έχουν εμφανιστεί πολλοί λαγοί που το λιοντάρι το γαμούν και το δέρνουν αμαλάχει, επειδή τόσα χρόνια λιοντάρι δεν υπήρχε, και τώρα που στην ζούγκλα μας τα κάναμε μπάχαλο οι λαγοί την κάνουνε και καταπίνουν την γλώσσα τους γιατί το λιοντάρι τελικά είμαστε εμείς ξεδοντιασμένο και γέρικο.
Α το πιο ωραίο, ο γιώργος πάντζας είναι βουλευτής!!! Και ο χαικάλης και η γερασιμίδου, και η κανέλλη και τα 21 παλικάρια τα μαυρομπλούζικα, και η δούρου, και ο βενιζέλος, και ο ο νικήτας, και ο καραμανλής και ο βύρωνας και ο λαφαζάνης. Καλά βγήκανε και καμιά εξηνταριά σοβαροί και μετρημένοι που χαλάνε την πιάτσα, αλλά θα ζήσουμε τι να κάνουμε; θα τους βγάλουμε έξω στις επόμενες εκλογές. Περιμένει ο γκλέτσος, ο καζάκης, η παπακώστα, ο ιφικράτης αμυράς, ο τράγκας, ο λαζόπουλος. Α βγήκε και ο αυτοπροσδιοριζόμενος ως διανοούμενος κος μητρόπουλος. Είναι ο άνθρωπος που για τα 2 μνημόνια έγραψε 7 βιβλία!!!!!! Και ο οποίος στο συλλαλητήριο των μπάτσων συμπορεύτηκε μαζί με την ρένα δούρου, υποστηρίζοντας το δίκαιο του αγώνα τους και λέγοντας ότι και με τους περισσότερους είναι γνωστοί ως συνήγορος υπεράσπισης τους στα δικαστήρια. Όταν διαμαρτύρονται έχουν δίκιο, όταν όμως δουλεύουν είναι τα σκυλιά του συστήματος. Πως γίνεται αυτό τώρα;
Η ‘’νομιμοποιημένη’’ ‘’δίκαιη’’ ‘’λαϊκή’’ βία της ανταρσία και κάποιων συνιστωσών του σύριζα βρήκε αντίπαλο. Την ‘’νομιμοποιημένη’’ ‘’δίκαιη’’ ‘’λαϊκή’’ βία των χρυσών αυγών. Και στην μέση εμείς. Την τρώμε και από τους δυό.
Ανέμελοι πιτσιρικάδες πριν 20 χρόνια παίζοντας beach volley παρατηρούσαμε μια γνωστή φιγούρα από την πολιτική, να κάνει τζόκινγκ στην αμμουδιά. Όταν ήλθε πιο κοντά μας ο γκρινιάρης της παρέας άρχισε να τον κράζει για την πολιτική του υπόσταση. Από τους 4 μας, εκείνου του απογεύματος, χρόνια μετά ο φωνακλάς της παρέας έχει βολευτεί από τις ‘’κατάλληλες’’ γνωριμίες του (όπως ήταν και το αναμενόμενο) ως δημόσιος υπάλληλος, ο 2ος δουλεύει στο εξωτερικό, και οι άλλοι 2 την παλεύουμε στον ιδιωτικό τομέα. Ο δρομέας είναι πια μόνο πρόεδρος της σοσιαλιστικής διεθνής. Και όπως και τότε συνεχίζει τον δικό του δρόμο περνώντας μέσα από τις φωνές μας. Και ο φωνακλάς εξακολουθεί να φωνάζει ακόμη. Και εμείς όπως τότε προσπαθούμε μέσα από τις κραυγές να βγάλουμε την αλήθεια στον πραγματικό χωροχρόνο, και να χαρούμε το παιχνίδι. Όχι να καρφώσουμε την μπάλα στο δικό μας τερρέν. Είμαστε συμπαίκτες, όχι αντίπαλοι.
Εννοείται το παλικάρι που έβριζε τον γωργάκη κληρονόμο τότε, αποθεώνει την πολιτική σύριζα χειραφέτηση του κου παναγιώτη αγγελόπουλου, γνωστού υιού της γιάννας. Το χαίρεται κιόλας. Και έχει και κοφτερή πένα μας λέει. Μα τι πίνουμε;
Όμως θέλω να σκέφτομαι ότι εμένα, εσένα, τον παναγιώτη και τον γιωργάκη και τους υπολοίπους, αυτά που μας ενώνουν είναι πιο πολλά από αυτά που μας χωρίζουν, ακόμη και αν ώρες ώρες αυτά που μας χωρίζουν είναι πιο πολλά από αυτά που μας ενώνουν.
Το καλοκαίρι πέρασε λίγο kookoobadi, αλλά ευτυχώς έρχεται οκτώβρης και συλλαλητήρια. Το κκε διοργανώνει πρώτο πρώτο συλλαλητήριο τον σεπτέμβρη, για να προλάβει τους άλλους, εναντίον του μνημονίου και της πολιτικής των απολύσεων στους δ.υ. Ναι ως γνωστόν οι εργαζόμενοι στην τυποεκδοτική και τον 902 ήταν ι.υ. οπότε γάμησε τους. Δεν πιστεύω, γαμώ τον λένιν μου γαμώ, κανένα μαλακισμένο να σηκώσει πανό για τους καπιταλιστές ιδιοκτήτες του 902 και του ριζοσπάστη, και να ζητήσει την επαναπρόσληψη των απολυμένων του. Και η κυρά αλέκα παραμένει για 20ο συνεχόμενο έτος η γραμματέας του κόμματος, χρόνια πολλά! η περεστρόικα συνεχίζεται.
Φύγαμε διακοπές 7 ημέρες στην κεφαλονιά. Κάθε χρόνο στις διακοπές διαβάζουμε γιάννη μακρυδάκη ‘’η δεξιά τσέπη του ράσου’’ την μια χρονιά, ‘’ανάμισης ντενεκές’’, ‘’ήλιος με δόντια’’, πέρσι, ωραία τα γράφει ο μάγκας, μου λέει η σύζυγος όταν τα διαβάζει, έχει ελεύθερο χρόνο δάσκαλος είναι, απαντώ ψευτοκυνικά. Φέτος πήραμε μαζί μας νίκο νικολαίδη γουρούνια στον άνεμο, βασίλη αλεξάκη μ.χ., κόλουμ μακ καν κι άσε τον κόσμο τον μεγάλο να γυρίζει. Μετά τις εκλογές είχα διαβάσει στο tvxs ένα εμετικό κείμενο του μακρυδάκη για ‘’τους φασίστες που ψήφισαν μνημόνιο και κατοχή’’, και καράφλιασα, ούτε ο τατσόπουλος τέτοιον οίστρο. Επιβεβαίωσα ότι ο μακρυδάκης ήταν ο γνωστός μου ‘’ανάμισης ντενεκές’’ του έγραψα ένα σχολιάκι και τον άφησα στο ράφι της βιβλιοθήκης μου. Ότι κάποιος είναι καλός συγγραφέας, δεν σημαίνει ότι ξέρει και από πολιτική. Απλά έχει πολύ ελεύθερο χρόνο κανένα 4αρι μήνες περίπου στους 12 ή απλά θέλει να το εξαργυρώσει με μια βουλευτική καρέκλα όπως ο συνάδελφος του. Στην ελλάδα ο εκπαιδευτικός και ο καλός και ο κακός διδάσκει 18,5 ώρες την εβδομάδα για 36 εβδομάδες, συν 4 εβδομάδες εξετάσεις. Στο soundtrack του καλοκαιριού έπαιζε kookoobadi -μαριέτα φαφούτη και το διαχρονικό where is my mind από pixies από το fight club και tom waits – talking at the same time. Από τα μαγαζιά με τα σουβενίρ παρασυρθήκαμε και αγοράσαμε δωράκια για τους αγωνιστές-φίλους πορτοφόλια με την φάτσα του τσε γκεβάρα!! Προβλέπεται να παραμείνουν άδεια όπως όλων μας. Μέχρι να πέσει η δόση και μέχρι το ελληνικό κράτος ξεπληρώσει τα 6,7 δις που χρωστά στον ιδιωτικό τομέα. (Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων ουδέποτε είχα καμιά εμπορική συναλλαγή με το δημόσιο, τις αποφεύγω όπως ο διάβολος το λιβάνι.) Γυρίσαμε και καλό φθινόπωρο. Ο χειμώνας είναι μετά. Ζούμε στην ομορφότερη φανταστική γαμάτη πολιτισμένη χώρα του γαλαξία. Το επιβεβαιώνουν άλλωστε, οι διπλάσιοι τουρίστες της τουρκίας και οι τετραπλάσιοι τουρίστες στην ισπανία. Αλλά και για αυτό σίγουρα, θα φταίει το μνημόνιο και ο αρμόδιος υπουργός.
Κάθε Πέμπτη έξω από την δουλειά μου έχει λαϊκή αγορά. Απλοί καθημερινοί άνθρωποι, πολλά χρώματα, πολλές φωνές, ντελάληδες, πραγματευτάδες, ταμιακές μηχανές, πορτοφολάδες, εδώδιμα και αποικιακά, όλοι μας, χωρίς πολιτική, ο ελληνικός λαός. Το απόγευμα περνάνε οι μάνικες και τα σκουπιδιάρικα ο δρόμος πλένεται και καθαρίζεται. Γιατί την άλλη Πέμπτη έχει πάλι λαϊκή. Μαλακίες. Παρασκευή πρωί, το επόμενο πρωί ο δρόμος έχει καταντήσει τα ίδια σκατά. Σκουπίδια, σακούλες, σελίδες, αποτσίγαρα. Σε κάθε δρόμο. Ο δρόμος σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο παραμένει καθαρός μέχρι την επόμενη εβδομάδα. Όχι εδώ. Αν ήξερες ότι ο δρόμος θα έπρεπε να είναι καθαρός, αν άφηνες τον δρόμο καθαρό, αν δεν χρειαζόταν ο οδοκαθαριστής απηυδισμένος να περνά καθημερινά, τότε θα τα ήξερες όλα, ‘’τότε θα χόρευαν γυμνές μέσα σου όλες οι απαντήσεις’’.
Η κερατέα πέθανε μέσα στο νέο έτοιμο οικολογικό σχέδιο-εμπεριστατωμένη τεχνοικοκονομική μελέτη του δημάρχου (στο γνβστό μπακαλόχαρτο) και των πολιτών της για το σούπερ φανταστικό εργοστάσιο εκμετάλλευσης των σκουπιδιών – ( εννοείται απάντηση κόλαφος στον χυτύ του μπόμπολα και του νεοφιλελευθερισμού), το νέο αντάρτικο είναι στις Σκουριές χαλκιδικής και στα μεταλλεία χρυσού, μόνο που κοστίζει περισσότερο,……. που να τρέχεις στην χαλκιδική, πόσα λεωφορεία να βάλει ο σύριζα, και από το μαύρο μπλοκ ο μαλάκας ο πυρήνας συγγραφέας επαναστατικών ρομάντζων, στην ληστεία στην πάρο σκότωσε τον ταρίφα και τον πιάσανε, πόσους να χωρέσει το 4Χ4 του σύντροφου στους κωλόδρομους στο δάσος. Από την άλλη η κουρούτα είναι πιο κοντά και η αμαλιάδα, αλλά εκεί οι καταπατητές της παραλίας και της δημόσιας περιουσίας μας των 20χιλιάδων στρεμμάτων στον αιγιαλό, δεν είναι καμιά κακή εταιρία, οι καταπατητές είμαστε εμείς, και ως γνωστόν δεν μπορούμε να διαδηλώσουμε εναντίον των εαυτών μας. Οπότε καλύτερα να την πέσουμε στις Σκουριές και στους μισούς χωριανούς που δουλεύουν στο εργοστάσιο και μας έφαγαν τις θέσεις, γιατί εμείς είμαστε οι αγωνιστές κατά της κακής εταιρίας. Αναγκαστικά. Α, και στην επόμενη πορεία μέσα από το δάσος και το πέρασμα της γύφτισσας, όσοι σύντροφοι έλθουν από την ηρωική απελευθερωμένη κουρούτα και αμαλιάδα και βεβαίως από την θρυλική κερατέα, θα έπρεπε τουλάχιστον να τύχαιναν ειδικής τιμητικής μεταχείρισης σε suv με κλιματισμό και όχι σε ανοικτά 4Χ4 αγροτικά. Και όταν η αθήνα γεμίσει σκουπίδια γιατί το να τα ταχυδρομείς στην βέροια πχ είναι ακριβό, δεν θα φταίμε εμείς, δεν θα φταίνε τα αυθαίρετα της κερατέας, θα φταίει ναι σωστά το μαντέψατε, ……….το μνημόνιο. Και ο διανοούμενος κος μητρόπουλος θα γράψει ένα ακόμη βιβλίο.
Τον φίλο μου Σ. Π. τον έσπρωξα και έκανε 5 συνεχόμενα μεροκάματα μετά από πολύ καιρό, έξω βρέχει, τα τζάμια θολώνουν, ανοίγω καλοριφέρ, μου λέει ότι αγόρασε σχολικά για τα 2 του πιτσιρίκια, τα έγραψε και μπάλα έστω για αυτόν τον μήνα, με την τράπεζα έδωσε ότι περίσσεψε. Πήγαμε μαζί και δώσαμε προσφορά σε έναν πελάτη ο καθένας το κομμάτι του. Οδηγώ, βρέχει στενοχώρια και αφραγκίες, και μου λέει, αδικία δεν είναι να υπάρχουν 1,2 εκ. άνεργοι από εμάς και να συζητάμε να πάει ή σύνταξη στα 67 για να μην απολυθούν 150χιλιάδες δ.υ. Τι να του πεις. Έτσι και αλλιώς κάποια στιγμή οι απολύσεις θα γίνουν, και το πιο πιθανό δυστυχώς είναι να αναπληρωθούν σχεδόν άμεσα από αντίστοιχες προσλήψεις. Του λέω ότι έχω γράψει και εδώ, σε όσους απολύσεις δώσε τους χρήματα και κίνητρα να κάνουν δικές τους δουλειές (εννοείται όχι άλλα καφέ 1ευρώ) και δώσε τους και άλλα, λιγότερο θα κοστίζουν από το να κάθονται ξαπλωτοί. Πριν 10 μήνες μια Κυριακή τα ίδια λέγαμε και στην παρέα ήταν και ένας δ.υ. και μας έλεγε δεν είναι όλοι ίδιοι, και ότι οι περισσότεροι δουλεύουν σκληρά, τον ρώτησα γιατί δεν σουτάρουν τους κακούς, αυτοί ξέρουν ποιοι δεν δουλεύουν, ποιοι κλέβουν. Αυτός έκανε το καθήκον του έλεγε και ήταν ήσυχος, αλλά ήταν λίγοι οι καλοί και δεν μπορούσε να κάνει τίποτα. Τον πιστέψαμε. Γαμώ την ατυχία μου, το επόμενο πρωί Δευτέρα κατά τις 10 πέρασα πεζός από την πλατεία να πάω να δώσω μια προσφορά σε ένα νέο μαγαζί. Ο ήρωας της κυριακής έπινε τον καφέ του στην πλατεία μαζί με άλλους συναδέλφους του, τους ‘’κακούς’’, την ώρα εργασίας τους. Ένα διάλειμμα σκέφτηκα. Πήγα έδωσα την προσφορά και μια ώρα μετά ξαναπέρασα από την πλατεία. Ο ήρωας της κυριακής ήταν ακόμη εκεί και μου χαμογέλασε αθώα ‘’ξέρεις τώρα’’. Πήρα την δουλειά, την έφτιαξα όπως έπρεπε, το μαγαζί έκλεισε στο 5μηνο, μπήκα και 800ευρώ μέσα από μια επιταγή του. Όμως ευτυχώς ο ήρωας της κυριακής πληρώθηκε, μπορεί και υπερωριακά για τον καφέ του. Έτσι είναι η ζωή. Όμως ευτυχώς ο ήρωας της κυριακής είναι αγωνιστής, εγώ τα αρχίδια μου. Όταν θα μπει πελάτης στο μαγαζί που δουλεύεις θα σηκωθείς κλαρίνο να τον εξυπηρετήσεις, θες δεν θες, γουστάρεις δεν γουστάρεις, όταν θα πας στην υπηρεσία του ήρωα της κυριακής θα σε κόψει και μετά από 5λεπτο αφού σε σιχτιρίσει μπορεί και να σε σουτάρει. Και πολλά κάνει για τα λεφτά που παίρνει θα σου πει. Τα σίγουρα, τα βρέξει χιονίσει, τα διπλά από εσένα, εννοεί.
Μπορώ να δεχτώ ότι ο γαπ, η γιαννα, ο αλέξης, ο βαρδινογιάννης, ο κουρής, ο …… είναι κλέφτες, είναι μαλάκες, είναι αδελφές ότι θες, όποιος θες, αλλά μην με γαμάς έτσι. Υποτίθεται ότι εσύ και εγώ στα ίδια σκατά είμαστε, και ότι μας βάζουν να τσακωνόμαστε μεταξύ μας όπως μου λες. Απόδειξέ το λοιπόν μάγκα μου. Ή τουλάχιστον μην με κοροϊδεύεις αισχρά.
Τα ευρω είναι τυπωμένα χαρτιά, όταν η παρέα απαρτιστεί από πιο σοβαρά παιδάκια από την μέρκελ και τον σόιμπλε, θα κάνει ότι και ο ομπάμας, θα αποφασίσει να κόψει ‘’λογιστικά’’ ταλιράκια. Αλλά θα αφορά όλους, όχι μόνο την πάρτη μας. Και αυτό πρέπει να διεκδικούμε. Όσο διεκδικούμε μόνο την πάρτη μας, το κάνουμε σαν τους δ.υ., και δεν θα έχουμε την πραγματική συμπαράσταση κανενός. Χώρια που το ότι εγώ με τις κρατήσεις μου πληρώνω την σύνταξη της προηγούμενης γενιάς δεν μου φταίει καμία μέρκελ και κανένας κερατάς. Όταν εγώ θα πληρώνω για την δική μου σύνταξη, και ο καθένας μας θα πληρώνει για την δική του, και όλοι μαζί τους ανήμπορους, άτυχους, τους έχοντες ανάγκη το συζητάμε ξανά. Και όχι να πληρώνει η κάθε γενιά για την προηγούμενη, όπως εδώ.
Η Κ. είναι κόρη μου, μας λείπει, αλλά χαιρόμαστε που ζει εκεί που θέλει, και που την παλεύει χωρίς καμία ουσιαστική στήριξη από εμάς. Πιο πολύ λείπει βέβαια στους πρόωρα συνταξιοδοτημένους συμπατριώτες μας γιατί τα ένσημα της δεν θα πηγαίνουν στις συντάξεις τους. Δεν ξέρω αν θα γυρίσει ή αν θα μείνει εκεί για πάντα. Θα κάνει αυτό που θέλει και αυτό που της αξίζει. Το βέλγιο χρονικά ‘’χρεοκόπησε’’ σχεδόν μαζί με την αργεντινή, όμως το κράτος τους συνέχισε να λειτουργεί και η οργανωμένη κοινωνία του κατάφερε και ξανασηκώθηκε. Η Κ. είναι πολίτης της Ε.Ε. και χωρίς πολλές φιοριτούρες μπορεί να μείνει σε όποια χώρα της Ε.Ε. το επιθυμεί. Ευτυχώς είμαστε ακόμη μέλη της ΕΕ. Η γυναίκα μου λέει, που και που να πάρουμε την μικρότερη και να την κάνουμε για εξωτερικό και εμείς, και να την παλέψουμε από την αρχή, μα μετά λέμε ότι θα μείνουμε εδώ, θα πληρώσουμε το δάνειο μας, θα εξυπηρετούμε τις υποχρεώσεις μας, θα απολαύσουμε τα καλά και τα κακά του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού, και θα παλέψουμε για το κράτος που μας αξίζει εδώ. Σε εμάς και στους συμπολίτες μας. Μπορεί να τα καταφέρουμε μπορεί και όχι. Τα ήμερα θα διώξουνε τα άγρια. Η επανάσταση είναι κάθε ημέρα.
