Πολιτικη & Οικονομια

Τα Tweets του Forrest Gump 364

Μέλος του συλλόγου για την επαλήθευση του πραγματικού αριθμού αδερφών σε σχέση με τον αναγραφόμενο, επάνω στην επιγραφή στις χασαποταβέρνες

41548-94159.jpg
Νίκος Ζαχαριάδης
ΤΕΥΧΟΣ 364
3’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
16783-37091.jpg

Η ΕΠΙΚΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

n

Η ώρα της υπόκλισης, στο τέλος της σχολικής παράστασης

Οι βετεράνοι στη διαχείρηση των οικονομικών μέσω της μεθόδου «Δεν-έχω-λεφτά-παιδάκι-μου-μην-ακούς-τι-λένε-γιατί-ο-κόσμος-είναι-κακός», αναλαμβάνουν να μάθουν τα μυστικά της δουλειάς στον πρωτάρη που την πάτησε γιατί νόμιζε ότι ξέρει τα κόλπα της δουλειάς.   


Κάπως τρομακτική λεπτομέρεια: Το άνοιγμα στο κάτω μέρος του πουκαμίσου του τσολιά δεξιά, πιθανότατα λόγω πίεσης του υφάσματος από το στομάχι.  

Ιδιαίτερη λεπτομέρεια: Το πένθιμο μενεξεδί στη γραβάτα.

Η μεγάλη πολιτική διαφορά ανάμεσα σε έναν παίκτη video games και σε έναν κομπιουτερά είναι ότι ο πρώτος, όταν κολλήσει, θα προσπαθήσει να γυρίσει πίσω στο 2004, όταν είχε κάνει για τελευταία φορά save την πίστα που μόλις είχε τελειώσει, σαν τον Βενιζέλο...

● ...ενώ ο κομπιουτεράς θα κάνει ένα Ctrl+Alt+Del για να επανεκκινήσει το μηχάνημα. Δηλώνοντας παράλληλα στον gamer ότι «δεν πρόκειται να συναινέσει στο λάθος» σαν τον Σαμαρά.

Συμπέρασμα: Ξέρεις ότι η οικονομία είναι καταδικασμένη, όταν οι στρατηγικές διαφωνίες πάνω στους χειρισμούς της, μπορούν να χωρέσουν σε ένα κεφάλαιο του βιβλίου «Ηλεκτρονικά για Πρωτάρηδες».

Κι όμως: Υπό ειδικές συνθήκες, η φράση «...δεν πας στο διάολο, ρε Μα...κα;» σε μια Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής, θα μπορούσε να είναι το σύγχρονο «Για την Ελλάδα, ρε Γαμώτο!».

● Αν ας πούμε είχε ειπωθεί ως απάντηση στην ερώτηση «μήπως μπορείτε να μου δώσετε μια απόδειξη»;

«Με πρόσωπα από το παρελθόν θα πάμε στο μέλλον;» ρωτάει με παλλόμενη ένταση ο Αντώνης Σαμαράς, μπροστά στην Εκτελεστική Γραμματεία της Ν.Δ...

● ...ενώ ο Βύρων Πολύδωρας στο ακροατήριο, κουνάει το κεφάλι συμφωνώντας με τον αρχηγό.

Κωμική υπενθύμιση: Ναι, ο αρχηγός είναι ο ίδιος άνθρωπος που, πριν ένα μήνα, υποσχέθηκε την επιστροφή του Ζαχαρία Παπαντωνίου στη διδακτέα ύλη των σχολείων.

Είναι βέβαιο: Κάπου στην κοίλη Γη, ένα εργοστάσιο τυπώνει όλες τις πανομοιότυπες διαφημιστικές αφίσες τσίρκων του πλανήτη.

Και, πιθανότατα, βρίσκεται δίπλα στο εργοστάσιο που τυπώνει όλες τις πανομοιότυπες «τιμές-που-μοιάζουν-να-έχουν-γραφτεί-με-μαρκαδόρο» στα λαχανικά των super markets.

Τώρα που ο Δημήτρης Κολλάτος και τα «Κολλατάκια» του πέρασαν στο αντιναζιστικό ρεπερτόριο, μήπως θα έπρεπε να ενισχυθεί κάπως η φρουρά έξω από το σπίτι του Κώστα Καρρά...

● ...δεδομένου ότι ήταν ένας από τους βασικούς βασανιστές της Υπολοχαγού Νατάσσας επί Κατοχής στην Κομαντατούρ, οπότε δικαιολογημένα θα τον έχουν μεγάλο άχτι οι πατριώτες που πολεμάνε τους Ναζί;

● Εντάξει, δεν είναι κακό να κοροϊδεύεις το σύνδρομο «μερικών» αποκαταστάσεων που έχει πιάσει ξαφνικά το ΚΚΕ, ύστερα από μισό αιώνα καταδίκης και απαξίωσης.

● Κακό είναι, αφού το κοροϊδέψεις για το δογματισμό του, που το μετέτρεψε σε εύκολο θύμα των θεωριών συνωμοσίας...

● ...στη συνέχεια να αναρτάς στον «τοίχο» σου στο Facebook, μια σύγχρονη, ακόμα πιο εξωφρενική θεωρία συνωμοσίας και να τη σχολιάζεις με απόλυτη σοβαρότητα.

Και μια που το έφερε η κουβέντα: Όλοι αυτοί που σάρκασαν επειδή έγινε ληστεία σε super market που βρίσκεται ανάμεσα στην Κηφισιά και την Εκάλη και όχι σε κάποια περιοχή που είναι, κατά την άποψή τους, επαρκώς «λαϊκή» ώστε να μη θίγεται το προλεταριακό προφίλ τους αν εκφράσουν συμπαράσταση...

● ...δεν είναι οι ίδιοι που είχαν βρεθεί στα κάγκελα, από τσατίλα, όταν ο Κούγιας είχε χρησιμοποιήσει το επιχείρημα «Τι δουλειά είχε ένα παιδί Βορείων Προαστίων όπως ο Γρηγορόπουλος στα Εξάρχεια;»

Υψηλές κωμικές στιγμές Νο #689: Το να καταγγέλλει με ύφος «με πνίγει η αγανάκτηση και γι’ αυτό συγνώμη αν μου ξεφεύγει και κανένα μπινελίκι χωρίς να το θέλω» ένας δημοσιογράφος την αδυναμία της κυβέρνησης να εισπράξει τους φόρους από τους μεγαλοοφειλέτες του Δημοσίου, με αποτέλεσμα να φορολογεί βάναυσα τους μισθωτούς...

● ...ενώ εργάζεται σε κανάλι που ανήκει σε έναν τέτοιο μεγαλοοφειλέτη!

Θεωρητικά, εφόσον ο Μάκης Ψωμιάδης θεωρεί τον εαυτό του πολιτικό κρατούμενο, οι διαφημίσεις με τον «αγαπούλα» δεν θα έπρεπε να έχουν warning «Ακολουθεί Πολιτική Διαφήμιση»;

Δηλαδή, όλοι αυτοί που εκφράζουν δημόσια τις αμφιβολίες τους για την επάρκεια του «λαού» να αποφασίσει με δημοψήφισμα για την οικονομία, δεν είναι οι ίδιοι που λάνσαραν στα δελτία ειδήσεων τα ερωτήματα τύπου «ποιος φταίει για την πτώση του ελικοπτέρου – ψηφίστε τώρα στο 090 και κερδίστε ένα διήμερο στη μαγευτική Ανάβυσσο»;

Υπάρχει περίπτωση ο Ευάγγελος Βενιζέλος να νομίζει ότι η επιστροφή στο 2004 σημαίνει χαρούμενες αγρότισσες που θερίζουν και κόκκινα Ντάτσουν που πουλάνε ξέγνοιαστα καρπούζια, επειδή έχει μπερδέψει την πραγματικότητα με την τελετή λήξης των Ολυμπιακών;

Καλοστεκούμενος: Αυτός που στέκεται επάνω σε έναν κάλο.  

Η ανακάλυψη του κοιτάσματος φυσικού αερίου στην Κύπρο φέρνει ξανά κοντά τους Έλληνες με τους αδερφούς Κύπριους.  

n

Γιατί οι Αμερικανοί αγανακτισμένοι δεν πάνε να μουτζώσουν το Κονγκρέσο και τον Λευκό Οίκο, αλλά προτιμούν να καταλάβουν απευθείας τη Wall Street;  

Απάντηση: Διότι αν πήγαιναν στους πολιτικούς, κινδύνευαν να τους φορτωθούν και οι θρησκόληπτοι φανατικοί και να τους καταστρέψουν τη διαμαρτυρία.


Πιο απάνθρωπη θέση εργασίας της εβδομάδας: Photoshopάς σε αθλητική που πρέπει να  κάνει αληθοφανείς τις φωτό του Τσάκα με τον Άραβα.


Θα έπρεπε να υπάρχει μια λέξη για… «Αναπαντηνελίκι»:  Τα μπινελίκια που ακούει εν αγνοία του κάποιος που καλεί ένα κινητό τηλέφωνο, όση ώρα ο ιδιοκτήτης του το ψάχνει μέσα σε τσάντες ή τσέπες, ενώ το ακούει να χτυπάει επίμονα.

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ