Σημερινή είδηση. «Μετά από συζητήσεις του Φερέιρα και ψηφοφορία των παικτών νέος αρχηγός του Παναθηναϊκού ανακηρύσσεται ο βάσκος Γιόσου Σαριέγκι». Θυμίζω ότι ο προηγούμενος ήταν ο Τζιμπρίλ Σισέ που περιμένει να ρυθμιστούν οι διαπραγματευτικές λεπτομέρειες της μετακόμισης του στη Λάτσιο για να πετάξει προς Ρώμη μετά από αποχαιρετιστήρια πάρτι, κλάματα και σχεδόν μηδενική οπαδική αντίδραση, ενώ πριν λίγους μήνες «όποιος πουλούσε τον Σισέ, καλύτερα να έφευγε από τη χώρα».
Ο τίμιος βάσκος σέντερ μπακ δεν φταίει σε τίποτα να συγκρίνεται με τον προκάτοχό του. Φιλότιμος πλην ασταθής (και λίγος για επίπεδο Champions League) ετοιμάζεται να ξεκινήσει την πέμπτη του σεζόν στην Παιανία. Καλός επαγγελματίας, δεν δημιούργησε ποτέ προβλήματα και, νομίζω ότι λόγω μεσογειακού ταμπεραμέντου, έχει αγαπήσει και την ομάδα. Όμως το ότι παίρνει το χρίσμα (btw μη χάσετε την εξαιρετική αυστραλέζικη ομότιτλη ταινία) δείχνει και την ακυβερνησία του ΠΑΟ (για την οποία έκανε λόγω και στην επίσημη τοποθέτηση της περασμένης εβδομάδας ο Τζίγγερ).
Το να είσαι αρχηγός σε μια μεγάλη ομάδα είναι τίτλος άφθαστης τιμής και έντονου συμβολισμού. Ο Πουγιόλ στην Μπάρτσα αντιπροσωπεύει την καταλανική υπερηφάνεια, ο Βίντιτς στη Μάντσεστερ τους σταρ που προκύπτουν από το πρόγραμμα του Σερ Άλεξ, ο Τζον Τέρι είναι κάπτεν της εθνικής Αγγλίας - πώς θα μπορούσε να μην είναι της Τσέλσι, ενώ ο Ίκερ Κασίγιας στη Ρεάλ ετοιμάζεται να ξεκινήσει τη 13η του χρονιά ως βασικός της πορτιέρο. Αν τους ρωτήσεις σχετικά, πιθανότατα θα βάλουν το περιβραχιόνιο που φορούν ίσως πάνω και από κάποιους τίτλους που κατέκτησαν. Επίζηλο άγιο ποδοσφαιρικό δισκοπότηρο που επισφραγίζει καριέρα. Φυσικά, όλα αυτά ισχύουν εκεί που παίζουν μπάλα και δεν νταραβερίζονται για να «κελαηδούν τα ράδια».
Στην περίπτωση του φετινού Παναθηναϊκού, όπως είδαμε οι τρεις σημαντικοί διεθνείς του – που σε καμία περίπτωση δεν τους λες low profile – περιορίστηκαν είτε σε θέσεις αναπληρωματικών αρχηγών (Κατσουράνης, Τζόρβας) είτε έμειναν εκτός αρχηγικού σχήματος (Καραγκούνης). Παρότι ο πρώτος είναι γνωστό ότι έχει άποψη επί παντός επιστητού στις ομάδες που παίζει και οι άλλοι δύο είναι κυριολεκτικά γέννημα-θρέμμα του συλλόγου. Σου λέει, εδώ η ομάδα είναι ακέφαλη και κανείς δεν ξέρει ποιος τη διοικεί ούτε πού πάει, θα κάνω εγώ τον spokesperson; Τι κατάλαβε δηλαδή ο Τζόρβας που βγήκε μπροστά καταγγέλοντας τα αεροβόλα πρόπερσι στο «Καραϊσκάκης» ή ο Γκούμας που απολογούταν ως Μάρθα Βούρτση στα πέτρινα χρόνια; Έγιναν περίγελος του αθλητικού τύπου (ναι αυτού που παρεξηγήθηκε από την εκπομπή του Βαξεβάνη) και εν πολλοίς και των ίδιων των Παναθηναϊκών. Άρα, μακριά κι αγαπημένοι. Κι άμα χρειαστεί να βγει κάποιος στα δύσκολα, ας έχουμε πρόχειρο έναν μεταφραστή με θητεία στην ΕΤΑ…
Την ώρα λοιπόν που στον Παναθηναϊκό καταργούν άλλη μια σταθερά του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, γενικά δεν υπάρχει σάλιο για μεταγραφές (και κάπως έτσι ο Βιτόλο και ο Σάντσες παρουσιάζονται σαν εξωγήινοι εξολοθρευτές), τώρα που γράφω βρίσκεται σε εξέλιξη το ΔΣ της Σούπερ Λίγκας για την επικύρωση της βαθμολογίας και αναμένονται οι πειθαρχικές διώξεις των αθλητικών εισαγγελέων. Μια, ας την πούμε, κρίσιμη Δευτέρα. Ίδωμεν και τα ξαναλέμε…
Η μεγαλύτερη στιγμή της πράσινης καριέρας του Σαριέγκι…
13°
