Θέτω υπόψη του πρωθυπουργού κ. Γιώργου Παπανδρέου, του υπουργού Προ. ΠΟ. κ. Χρήστου Παπουτσή και της ηγεσίας της ΕΛΑΣ τρία από τα πολλά καταγγελλόμενα περιστατικά πρόσφατης αστυνομικής βίας. Όλα σχετίζονται με τις τελευταίες απεργιακές - αντιμνημονιακές συγκεντρώσεις του Ιουνίου.
1. Η περίπτωση του κ. Μανώλη Κυπραίου.
Ο Μ. Κυπραίος, δημοσιογράφος στον «Εξάντα», καταγγέλλει ότι κάλυπτε την απεργιακή συγκέντρωση της 15ης Ιουνίου. Βρέθηκε, μεταδίδοντας γεγονότα και
φωτογραφίζοντας, «σε μια στοά στη Φιλελλήνων». Εκεί εγκλωβίστηκε από τα ΜΑΤ. Παρόλο που δήλωσε την ιδιότητά του και έδειξε ταυτότητα της ΕΣΗΕΑ στο διμοιρίτη, εκείνος διέταξε κάποιον «ευτραφή» άντρα των ΜΑ να ρίξει μπροστά του χειροβομβίδα κρότου - λάμψης. Ο κ. Κυπραίος κουφάθηκε (κυριολεκτικά). Προσπαθώντας να φτάσει σε νοσοκομείο, έφαγε καθ΄οδόν πολύ ξύλο, πάλι από τα ΜΑΤ. Στον «Ερυθρό» οι γιατροί διαπίστωσαν την οριστική απώλεια της ακοής του. Περισσότερα (ενδεικτικά)
2. Η περίπτωση του κ. Μάνου Λαμπράκη.
Ο Μάνος Λαμπράκης πιάστηκε μ΄ ένα φίλο του και εξευτελίστηκε την 29η Ιουνίου «στη διασταύρωση των οδών Ριζάρη και Βασ. Κωνσταντίνου από ομάδα της ΕΛ.ΑΣ», που έψαξαν την τσάντα του και τον εξευτέλισαν. Οι αστυνομικοί βρήκαν μέσα «ένα αντίτυπο ποιημάτων του Γιώργου Σεφέρη, το οποίο σκίστηκε από τα όργανα έννομης τάξης επιτόπου, ένα μπουκάλι Malox με το οποίο με περιέλουσαν, μια χάρτινη μάσκα αγορασμένη από φαρμακείο κι ένα μπουκάλι νερό.
Ανάμεσα στα αντικείμενά μου υπήρχαν στυλό, κάποια φυλλάδια από γερμανικές θεατρικές παραστάσεις του Βερολίνου που είχαν ξεμείνει από πρόσφατο ταξίδι(ανάμεσα τους φυλλάδιο από την παράσταση του Berliner Ensemble με τίτλο Freedom and Democracy I Hate you το οποίο επίσης σκίστηκε επιτόπου) αλλά και ένας διαφημιστικός σελιδοδείκτης από gay βιβλιοπωλείο του Βερολίνου ο οποιός έγινε αντικείμενο έντονου χλευασμού και αντιδικίας ανάμεσα στους 10 αστυνομικούς
…». Ο κ. Λαμπράκης κατήγγειλε τα παθήματά του σε κείμενο που αναρτησε στο διαδίκτυο υπό τον τίτλο «Ταπεινωμένος και βιασμένος». Όλο το κείμενο
3. Η περίπτωση των σουβλατζίδικων στη Μητροπόλεως.
Θα περιμένω με μεγάλη προσοχή να δω αν θα γίνουν ανακρίσεις, αν θα επιβεβαιωθούν τα περιστατικά, αν θα επιβληθούν κυρώσεις κλπ. Δε θεωρώ περιττό να υπενθυμίσω ότι δε συμφωνώ με τα αιτήματα των απεργών και διαδηλωτών κατά του Μνημονίου. Ούτε θεωρώ περιτό να υπενθυμίσω ότι -τόσο ως εφημερίδα, όσο και γω προσωπικά- έχουμε γράψει επανειλημμένα κατά της βίας μερίδας των διαδηλωτών (και, πρόσφατα, για τους καταστροφείς με βαριοπούλες)
Θεωρώ όμως ότι στην αστική δημοκρατία (πρέπει να) ισχύει η φράση της Ρόζας Λούξεμπουργκ «ελευθερία σημαίνει ελευθερία για κείνον που σκέφτεται διαφορετικά». Που σκέφτεται διαφορετικά. Δηλαδή υπερασπίζομαι τη σκέψη και την έκφραση εκείνων με τους οποίους διαφωνώ, γιατί αλλιώς δεν έχουμε ελευθερία. Ούτε δημοκρατία. Με άλλα λόγια: αν ο άλλος είναι καθ΄ οδόν για να διαδηλώσει ειρηνικά με μοναδικό του «όπλο» τα ποιήματα του Σεφέρη, αν καλύπτει γεγονότα ως δημοσιογράφος ή αν τρώει το σουβλάκι του στη Μητροπόλεως, είναι τελείως παράλογο να υφίσταται αστυνομική βία. Και πως μπορεί να δικαιολογηθεί η καταστροφή ενός ποιητικού βιβλίου ή η κ λ ο π ή χρημάτων και κοσμημάτων, α π ό α σ τ υ ν ο μ ι κ ο ύ ς;
Με χαρά η εφημερίδα αυτή θα δημοσιέψει κάθε απάντηση των αρμοδίων, εφόσον υπάρξει.
