Η σύμπραξη του κ. Χάρη Θεοχάρη με τον κ. Αλέκο Παπαδόπουλο για τη συγκρότηση της πολιτικής κίνησης «Δημοκρατική Ευθύνη» είναι ένας ακόμη κρίκος στην αλυσίδα των πολιτικών προσώπων που επιχειρούν να εμφανίσουν αυτόνομη πολιτική δράση ή και να δημιουργήσουν κόμματα σε όλο το πολιτικό φάσμα. Είναι πράγματι εντυπωσιακή η λίστα των κομμάτων και κινήσεων που έχουν ήδη εμφανιστεί τους προηγούμενους μήνες, διαδικασία που πολλοί δεν τη θεωρούν άσχετη από την εν εξελίξει συζήτηση για την καθιέρωση της απλής αναλογικής.
Στο χώρο της κεντροαριστεράς, και ενώ είναι σε εξέλιξη η συζήτηση για την ενδεχόμενη σύγκλιση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, του Ποταμιού και άλλων παραγόντων, η κινητικότητα εκδηλώθηκε και με την προ διμήνου αναγγελία πολιτικής κίνησης από τον κ. Γιάννη Ραγκούση. «Με την επόμενη Ελλάδα» είναι η επωνυμία της πολιτικής πρωτοβουλίας του κ. Ραγκούση, που ήδη περιοδεύτει στην περιφέρεια για τη σύσταση πολιτικών πυρήνων.
Την ίδια ώρα, δεξιά της ΝΔ έχουν ήδη συγκροτηθεί δύο πολιτικοί σχηματισμοί. Η «Εθνική Ενότητα» που ανακοίνωσαν ο κ. Γιώργος Καρατζαφέρης και κ. Τάκης Μπαλτάκος εμφανίζονται ως κόμμα «καθαρής Δεξιάς», με τον ισχυρισμό ότι αποτελούν συνέχεια της ΕΡΕ, κλείνοντας ωστόσο το μάτι και προς τους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής. Ωστόσο, σφήνα στο χώρο αυτό μπήκες ένας... αετός σε μπλε και κόκκινο κόμμα. Είναι η “Νέα Δεξιά” του κ. Φαήλου Κρανιδιώτη, που αποπέμφθηκε προ μηνών από τη ΝΔ όταν ζητούσε την καρατόμηση του κ. Μουζάλα. «Η Δεξιά δεν είναι γονική παροχή κανενός» σημειώνει ο πρώην σύμβουλος του πρώην πρωθυπουργού και αρχηγού της ΝΔ, κ. Αντώνη Σαμαρά.
Αλλά και αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ τα μέτωπα παραμένουν ανοιχτά. Εκτός από τη ΛΑΕ του κ. Παναγιώτη Λαφαζάνη, που επιδίδεται σε ακτιβιστική αντιπολίτευση αλλά και εκτιμά πώς θα είναι εντός στην προσεχή Βουλή, υπάρχει και η «Πλεύση Ελευθερίας» της κ. Ζωής Κωνταντοπούλου, η οποία μαζί με την κ. Ραχήλ Μακρή οργώνουν την επικράτεια με περιοδείες και ομιλίες.
Υπάρχουν βεβαίως και άλλοι σχηματισμοί -όπως οι Οικολόγοι ή η Δράση, που ενδεχομένως να μπουν στον πειρασμό αυτόνομης καθόδου σε περίπτωση αλλαγής του εκλογικού νόμου.
Πώς εξηγείται όμως αυτή η άνοιξη στη συγκρότηση κινήσεων που συντείνει σε μια εικόνα πολυκερματισμού του πολιτικού φάσματος; Δύο είναι οι βασικοί λόγοι. Ο ένας έχει να κάνει με τις ελπίδες που δημιουργεί η πιθανότητα καθιέρωσης της απλής και ανόθευτης αναλογικής που προωθεί η κυβέρνηση, με την επιδίωξη της εφαρμογής της από τις προσεχείς εκλογές. Πιθανή κατάργηση του ορίου 3% για είσοδο στη Βουλή, αναπτερώνει τις ελπίδες πολλών για είσοδο στο Κοινοβούλιο ακόμα και με ποσοστά της τάξης του 1%. Ο άλλος λόγος σχετίζεται με την προσπάθεια κεφαλαιοποίησης του ειδικού πολιτικού βάρους που διαθέτει ο κάθε φιλόδοξος πολιτικός παράγοντας και θεωρεί ότι έτσι έχει μεγαλύτερες πιθανότητες-και αξιώσεις-για συμπράξεις με πιο ισχυρούς πολιτικούς σχηματισμούς. Μένει να φανεί αν στο προσεχές διάστημα μας περιμένουν και άλλες εκπλήξεις δημιουργίας κινήσεων και κομμάτων.
11°
