Σχολιάζοντας τη μηνυτήρια αναφορά που κατέθεσε η εισαγγελέας Εφετών, Γεωργία Τσατάνη εναντίον του αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης και αρμοδίου για θέματα διαφθοράς, Δημήτρη Παπαγγελόπουλου, κατάγγελλοντάς τον για παρεμβάσεις στο έργο της και απειλές, προκειμένου να παραιτηθεί από την έρευνα για συγκεκριμένη υπόθεση και να παραδώσει τον φάκελο της δικογραφία ο τέως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος δήλωσε:
Όταν ζητούσα πριν λίγες ημέρες να συζητηθεί το ζήτημα της εσωτερικής και εξωτερικής ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής και να κληθούν σε ακρόαση ο Υπουργός και ο Αναπληρωτής Υπουργός Δικαιοσύνης, δεν ήξερα ότι ήδη εκκρεμούσε πρωτοφανής καταγγελία εισαγγελέα εφετών που είχε θέσει στο αρχείο γνωστή δικογραφία και κατά της οποίας είχε παραγγείλει πειθαρχική έρευνα η κα Πρόεδρος του ΑΠ. Τώρα κάποιες δηλώσεις και ενέργειες φωτίζονται περισσότερο και κυρίως συσχετίζονται.
Πέρα όμως από την ανάγκη της άμεσης και εις βάθος διερεύνησης της υπόθεσης, προκύπτουν μεγάλα θεσμικά ζητήματα από τις παραδοχές που έχει ήδη κάνει ο κ. Αναπληρωτής Υπουργός Δικαιοσύνης με κοινοβουλευτικές και άλλες δημόσιες τοποθετήσεις του και με τα όσα ο ίδιος δήλωσε αντικρούοντας την αναφορά της εισαγγελέως εφετών Αθηνών της οποίας προφανώς έλαβε γνώση πριν διαβιβαστεί στη Βουλή:
Συνομολογεί ότι παρακολουθεί ποινικές προδικασίες που είναι κατά τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας μυστικές και την πορεία δικογραφιών που εκκρεμούν στη εισαγγελία όχι για λόγους διοίκησης της δικαιοσύνης αλλά επί της ουσίας.
Επαινεί ή ψέγει δημόσια ενέργειες ή ακόμη και απλές προθέσεις εισαγγελικών λειτουργών που βεβαίως δεν δικαιούται να γνωρίζει με νόμιμο τρόπο και τις οποίες ταυτοχρόνως γνωρίζουν επιλεγμένα έντυπα ή ηλεκτρονικά ΜΜΕ.
Έχει προτιμήσεις για το ποιοι εισαγγελικοί λειτουργοί θα χειριστούν υποθέσεις για τις οποίες εκδηλώνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον όχι στο αφηρημένο πλαίσιο κατηγορίας υποθέσεων αλλά συγκεκριμένα και ειδικά.
Εκδηλώνει τη συμφωνία ή τη διαφωνία του με την κίνηση πειθαρχικών διαδικασιών κατά εισαγγελικών λειτουργών όταν έχει ήδη επιληφθεί ο δικαστικός ή εισαγγελικός λειτουργός που είναι πειθαρχικός προϊστάμενος τους.
Όλα αυτά συνθέτουν μια εικόνα ανεπίτρεπτων παρεμβάσεων και επίδειξης «πανοπτικού» ελέγχου στη δικαιοσύνη μέσω διαύλων που έχουν, λόγω της προϊστορίας τους, πολύ συγκεκριμένα πολιτικά χαρακτηριστικά και συγκροτούν δομή εξουσίας που εξυπηρετεί την κυβέρνηση. Όταν το ίδιο συμβαίνει ως κυβερνητική πράξη ή ως δεδηλωμένη πρόθεση στη δικαιοσύνη, στις ανεξάρτητες αρχές, στα ΜΜΕ, στο διαδίκτυο, τίθεται μείζον ζήτημα δημοκρατίας και κράτους δικαίου.
15°
