«Από την Κατοχή, μια γροθιά υψωμένη στην Αντίσταση» είναι ο τίτλος του αφιερώματος των New York Times στο Μανώλη Γλέζο, το οποίο φιλοξένησαν στο πρωτοσέλιδό τους. Ένα αφιέρωμα που μιλάει για το αγωνιστικό του πνεύμα, τη δράση του και το σημερινό πολιτικό προφίλ του ως ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο αρθρογράφος ξεκινά να συστήσει τον Γλέζο στους αναγνώστες γράφοντας: «Ενώ η Αθήνα κατακλυζόταν από διαδηλώσεις, στις πρώτες γραμμές των διαδηλωτών, μπορούσε να δει κανείς έναν ασπρομάλλη να υψώνει τη γροθιά του ενάντια στα ΜΑΤ, ενώ οι αστυνομικοί πετούσαν τα δακρυγόνα στο πρόσωπό του. Λίγο αργότερα, την ίδια μέρα μπορούσε να δει κανείς, την ίδια μορφή, στα έδρανα της Βουλής να διαφωνεί με τα μέτρα λιτότητας, λέγοντας πως θα ρίξουν την Ελλάδα στο γκρεμό».
«Ο 92χρονος Έλληνας μαχητής της ελευθερίας, για περισσότερα από 70 χρόνια έχει ενεργό ρόλο στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας. Έχει τρεις φορές καταδικαστεί σε θάνατο, έχει περάσει 12 χρόνια βασανιστηρίων στη φυλακή και 4 χρόνια στην εξορία», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Λίγο πιο κάτω, υπάρχει μια αναφορά στο περιστατικό της Κατοχής, όταν ο Μανώλης Γλέζος με τον Απόστολο Σάντα κατέβασαν από την Ακρόπολη τη ναζιστική σημαία και τη δήλωση του ίδιου σήμερα: «Είχαμε απόλυτη συναίσθηση της ιστορικότητας του γεγονότος». Έπειτα, θίγεται το θέμα της εκλογής του με ρεκόρ ψήφων στις πρόσφατες ευρωεκλογές και ο Γλέζος τονίζει: «Σε όλη την Ευρώπη, ακούω συνεχώς το ίδιο πράγμα. Ο κόσμος λέει "δεν θέλω άλλοι να αποφασίζουν για 'μενα"».
Το άρθρο τονίζει με τον τρόπο του ότι ο Μανώλης Γλέζος αποτελεί σύμβολο της Ελλάδας και διαδραμάτισε έναν πολύ σημαντικό ρόλο στις κρισιμότερες στιγμές της ιστορίας της. Σύμφωνα με τους NYT είναι ένα σύμβολο αντίστασης για κάθε χώρα.
Ο συντάκτης παρατηρεί επίσης ότι «Μερικές φορές, ο κ. Γλέζος μπορεί να ακούγεται ακραίος, ακόμα και μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ, που κάποτε απειλούσε να βγάλει την Ελλάδα από την Ευρωζώνη. Μιλά για την Γερμανία που έχει κάνει αποικία της την Ευρώπη και απαιτεί από το Βερολίνο να πληρώσει στην Ελλάδα τις γερμανικές αποζημιώσεις από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, που φτάνουν το ένα τρισ. ευρώ, πολύ περισσότερο από το χρέος της χώρας».
Το αφιέρωμα κλείνει με τον Γλέζο να λέει στο δημοσιογράφο: «Αυτός που βλέπετε μπροστά σας δεν είναι απλώς ένας άνθρωπος, είναι όλοι οι σύντροφοί μου μαζί, που δεν είναι πια μαζί μας. Αυτό μου δίνει δύναμη να συνεχίζω. Πρέπει να συνεχίσω να ζω και να παλεύω για όλους αυτούς».
Υποθέτω ότι μια στο τόσο πρέπει και οι αρμόδιες διωκτικές αρχές να προσποιούνται αποτελεσματικότητα ώστε να μπορούν να συνεχίζουν να είναι αναποτελεσματικές χωρίς άγχος
10°
