Κατακόρυφη πτώση των ελληνικών τυροκομικών προϊόντων σημειώνεται στη χώρα μας, τα οποία χάνουν μήνα με το μήνα τη μάχη έναντι των ευρωπαϊκών.
Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με άρθρο της Αλεξάνδρας Γκίτση στο euro2day.gr: «Στο εξάμηνο Ιανουάριος – Ιούνιος 2013, οι πωλήσεις φέτας σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς υποχώρησαν κατά 4,6% σε όγκο και 4,2% σε αξία, όταν η συνολική αγορά τυροκομικών προϊόντων μειώθηκε μόλις κατά 1,1% σε όγκο και 0,5% σε αξία. Πτώση της κατανάλωσης φέτας η οποία αγγίζει το 8,7% σε όγκο και 8,3% σε αξία σε σχέση με το αμέσως προηγούμενο εξάμηνο.
Και σε αυτή την κατηγορία τα μόνα προϊόντα που αντιστάθηκαν στην πτώση ήταν τα ευρωπαϊκά. Τη στιγμή λοιπόν που η φέτα χάνει μήνα με τον μήνα, χρόνο με τον χρόνο τζίρο και μερίδια, οι πωλήσεις τσένταρ στο εξάμηνο αυξήθηκαν 49%, η γκούντα αύξησε τις πωλήσεις της στην Ελλάδα 5,8%, το ρεγκάτο +3,5%, η γκοργκοντζόλα +14%, η ρικότα 5,5%, ενώ οριακή ήταν η πτώση κατά 0,3% στις πωλήσεις της παρμεζάνας
Μπορεί οι όγκοι πωλήσεων κάποιων εξ αυτών των τυροκομικών προϊόντων να μην είναι μεγάλοι, ωστόσο η τάση που αποτυπώνεται στις πωλήσεις είναι ότι αρκετά εισαγόμενα τυροκομικά προϊόντα, είτε ανακτούν τις προ κρίσης θέσεις τους στην αγορά αυξάνοντας τις πωλήσεις τους μήνα με τον μήνα».
Η αρθρογράφος εντοπίζει τα αίτια του φαινομένου αφενός στη μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος, αφετέρου στην αλλαγή του διατροφικού μοντέλου των Ελλήνων το οποίο προσεγγίζει ολοένα και περισσότερο τα ευρωπαϊκά πρότυπα.
Η ίδια αναφέρει στο δημοσίευμα: «Η εξέλιξη αυτή άλλωστε επιβεβαιώνει με τον πιο επίσημο τρόπο (στοιχεία και εκτιμήσεις παραγόντων της αγοράς) ότι ο καταναλωτικός πατριωτισμός των Ελλήνων περιορίζεται στα χαρτιά, στις έρευνες και στις προθέσεις και δεν μεταφέρεται στο ταμείο, στο καλάθι και στο ψυγείο τους.
Και να φανταστεί κανείς ότι για την πατρότητα της φέτας «χύθηκε» πολύ γάλα, πραγματοποιήθηκαν ομηρικοί καυγάδες στις Βρυξέλλες και δικαστικές διαμάχες στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και έχει αναγνωρισθεί από την ΕΕ ως ένα προϊόν Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης.
Ο καταναλωτικός «εξευρωπαϊσμός» της ελληνικής κοινωνίας, ακόμη και στα τυροκομικά προϊόντα όπου η χώρα διαθέτει πληθώρα τυροκομικών προϊόντων ανωτέρας ποιότητας δεν είναι καινούργιος. Τα τελευταία χρόνια, όλοι γίναμε θεατές και ...κοινωνοί, της στροφής της κατανάλωσης από τα ντόπια τυροκομικά προϊόντα (και όχι μόνο) στα ευρωπαϊκά και δη ιταλικά, όπως η παρμεζάνα, η γκοργκοντζόλα, η μοτσαρέλα κ.α.».
Υποθέτω ότι μια στο τόσο πρέπει και οι αρμόδιες διωκτικές αρχές να προσποιούνται αποτελεσματικότητα ώστε να μπορούν να συνεχίζουν να είναι αναποτελεσματικές χωρίς άγχος
16°
