Η Νάνα Μούσχουρη για το δημοψήφισμα

Η Νάνα Μούσχουρη παίρνει και αυτή με τη σειρά της θέση σχετικά με το δημοψήφισμα και τις κρίσιμες ώρες που περνάει αυτή την ώρα ο ελληνικός λαός, μέσα από το ακόλουθο κείμενό της:

«Για την Ελλάδα και την Ευρώπη,

Ήθελα να γράψω δυο λόγια σε κάποιον που δεν θα μου πεί«ναι, ωραία τα λες εσύ που ζεις στο εξωτερικό, ενώ εδώ ο κόσμος υποφέρει».

Όμως το ότι ο κόσμος στη χώρα μου υποφέρει το βλέπω και το ζω μαζί του.Το μόνο προνόμιο που έχει κάποιος που ζει μακριά από την πατρίδα του είναι ότι η απόσταση του επιτρέπει να την εξιδανικεύει. Και όταν βλέπει με υπερηφάνεια, το θαυμασμό, την εκτίμηση και την αγάπη των ξένων προς τη χώρα του, αισθάνεται τη μεγάλη ευθύνη να προσέχει με τις πράξεις του μην την βλάψει.

Ανήκω στη γενιά του πολέμου και της κατοχής. Μια γενιά που έζησε πείνα και ντροπή. Μια γενιά που είδε τον πόλεμο με τους ξένους να τον ακολουθεί ένας εμφύλιος πόλεμος, ακόμα πιο σκληρός. Είδα ανθρώπους να μισιούνται για ιδέες… για τη δημοκρατία, την ισότητα, για αξίες που πρέπει να μας ενώνουν και όχι να μας χωρίζουν.

Και σκέφτομαι ότι από πολέμους, δικτατορίες και διχασμούς η χώρα μας έχει υποφέρει πολύ και δεν χρειάζεται άλλους.

Είχα την τύχη να βγω στο εξωτερικό με τα τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι και τους στίχους του Νίκου Γκάτσου. Μουσική ελληνική και ποίηση γεμάτη από σοφία της ελληνικής καρδιάς και αξιοπρέπειας. Και πιστεύω ότι η δική μας πολιτιστική ταυτότητα είναι κομμάτι της ευρωπαϊκής. Εδώ και σχεδόν 60 χρόνια βιώνω την ταυτότητα της Ελληνίδας-Ευρωπαίας. Και δεν ένιωσα ούτε μια στιγμή ότι η μία πολεμά την άλλη.

Οι σημερινοί ηγέτες της Ευρώπης, έχουν μεγαλώσει από την εποχή του ’60, με την μουσικήμας. Σέβονται τον πολιτισμό και την ιστορία μας. Αυτή η Ευρώπη μας χρειάζεται. Και εμείς την έχουμε ανάγκη. Ανήκουμε στην Ευρώπη και θα κινδυνεύσουμε χωρίς αυτήν. Η χώρα μας δεν έχει ανάγκη από εχθρούς, ούτε χρειάζεται να τους φτιάξουμε.

Ο κόσμος στη χώρα μας αυτή τη στιγμή υποφέρει, αλλά πάνω από όλα υποφέρει από έλλειψη αγάπης και ανθρωπιάς για τον πλησίον του, από έλλειψη σεβασμού στη γνώμη του άλλου. Αν αυτά επικρατήσουν, αν μας μείνει μόνο η μισαλλοδοξία και ο διχόνοια , τότε θα έχουμε χάσει την ουσία τουελληνικού πολιτισμού και της ελληνικής παιδείας, αυτής που διδάσκεται στα σχολεία της Ευρώπης και όλου του κόσμου.

Περισσότερο από κάθε άλλη φορά, θα πρέπει να κοιτάξουμε προς την ελπίδα που δίνει στην Ελλάδα η ένωση με την Ευρώπη, αυτή που αποτελεί τη φυσική οικογένειά μας. Και πρέπει να γυρίσουμε την πλάτη μας στον διχασμό που οδηγεί σε απομόνωση και μεγαλύτερες αδικίες.

Όπως μας δίδαξε και Νίκος Γκάτσος, με την Ενδεκάτη Εντολή, ο καθένας έχει την τύχη του στα χέρια του. Και δεν πρέπει να το ξεχνά.»