Οι πιθανές επιλογές και οι πάγιες θέσεις για την Ουκρανία
Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι υποστήριξε ότι η Ουκρανία και οι σύμμαχοί της «εργάζονται ήδη πάνω στο συγκεκριμένο περιεχόμενο των εγγυήσεων ασφαλείας». Τι σημαίνουν όμως στην πράξη οι «εγγυήσεις ασφαλείας»;
Υπάρχει ένα ευρύ φάσμα. Αυτό που θέλει η Ουκρανία και δεν πρόκειται να αποκτήσει, τουλάχιστον όχι στο άμεσο μέλλον, είναι η ένταξη στο ΝΑΤΟ. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, το έχει αποκλείσει, αλλά υπάρχουν πολλά άλλα μέλη του ΝΑΤΟ που επίσης αντιτίθενται σιωπηλά, όπως η Σλοβακία, κυρίως με το σκεπτικό ότι κάτι τέτοιο θα αύξανε δραματικά τις πιθανότητες η διατλαντική συμμαχία να εμπλακεί σε έναν σφοδρό πόλεμο με τη Ρωσία. Η Ουκρανία θα χρειαστεί ισχυρές εγγυήσεις ασφαλείας μετά την επίτευξη ειρηνευτικής συμφωνίας, για να αποτρέψει τη Ρωσία από το να επιστρέψει.
«Η αστυνόμευση του εναέριου χώρου της Ουκρανίας είναι μια πιθανή επιλογή»
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Σερ Κιρ Στάρμερ και ο πρόεδρος της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν, έχουν συγκροτήσει τον «Συνασπισμό των Προθύμων», ο οποίος αποτελείται από 30 και πλέον έθνη, με στόχο να παράσχουν στην Ουκρανία κάποια διεθνή διαβεβαίωση, μετά την υπογραφή μιας ειρηνευτικής συμφωνίας. Η αστυνόμευση του εναέριου χώρου της Ουκρανίας είναι μια πιθανή επιλογή. Αυτό θα μπορούσε να γίνει με την εγκατάσταση αεροσκαφών σε υπάρχουσες αεροπορικές βάσεις στη γειτονική Πολωνία ή τη Ρουμανία, με τη συμμετοχή των ΗΠΑ. Αλλά θα χρειαστούν ακόμη σαφείς και ισχυροί κανόνες εμπλοκής, αν αυτό πρόκειται να είναι κάτι περισσότερο από μια συμβολική χειρονομία.
Με άλλα λόγια, οι πιλότοι πρέπει να γνωρίζουν αν μπορούν να ανταποδώσουν τα πυρά στην περίπτωση που η Ρωσία παραβιάσει την ειρηνευτική συμφωνία, εκτοξεύοντας έναν πύραυλο κρουζ σε μια ουκρανική πόλη.
Η Μαύρη Θάλασσα είναι μια άλλη περιοχή όπου οι δυτικές εγγυήσεις ασφαλείας θα μπορούσαν να βοηθήσουν να κρατηθεί ο ρωσικός στόλος σε απόσταση και να διασφαλιστεί η ελεύθερη ροή εμπορικών πλοίων από λιμάνια όπως η Οδησσός. Στην ξηρά, η κατάσταση γίνεται πιο προβληματική. Η Ουκρανία είναι μια τεράστια χώρα και η γραμμή του μετώπου εκτείνεται σήμερα σε περισσότερα από 600 μίλια ή και περισσότερο από 1.000 χιλιόμετρα.
Το Κρεμλίνο έχει επανειλημμένα εκφράσει την απόλυτη αντίθεσή του στην παρουσία οποιωνδήποτε στρατευμάτων του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, υπό οποιοδήποτε σήμα. Έτσι, η στρατιωτική υποστήριξη εδώ είναι πιθανό να στηρίξει περισσότερο στους τομείς της εκπαίδευσης, των πληροφοριών και της υλικοτεχνικής υποστήριξης, βοηθώντας την Ουκρανία να ανοικοδομήσει τον πληγωμένο στρατό της, μαζί με μια συνεχή προμήθεια όπλων και πυρομαχικών.
Τι θα αποδεχτεί η Ρωσία ως εγγυήσεις ασφαλείας για την Ουκρανία;
Ένα μεγάλο ερωτηματικό, ωστόσο, παραμένει σχετικά με το τι θα αποδεχτεί η Ρωσία ως εγγυήσεις ασφαλείας για την Ουκρανία. Πολλοί σχολιαστές στο διαδίκτυο έχουν υποστηρίξει ότι η Μόσχα δεν θα πρέπει να έχει κανένα λόγο σε αυτό το θέμα. Αλλά καμία χώρα του Συνασπισμού των Προθύμων δεν είναι διατεθειμένη να στείλει στρατεύματα στην Ουκρανία, αν αντιταχθεί. Κανείς δεν θέλει να ξεκινήσει τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
«Ό,τι κι να συμβεί, o Συνασπισμός των Προοθύμων δεν υποκαθιστά την ισχύ των ΗΠΑ», δήλωσε ο Τζον Φόρμαν, πρώην Βρετανός στρατιωτικός ακόλουθος στη Μόσχα
Ο Τζον Φόρμαν, πρώην Βρετανός στρατιωτικός ακόλουθος στη Μόσχα, ο οποίος παρακολουθεί κάθε τροπή αυτής της σύγκρουσης, δηλώνει: «Η Ρωσία μπορεί να αποδεχτεί μια εγγύηση ασφαλείας των ΗΠΑ για την Ουκρανία με αντάλλαγμα την επίσημη αναγνώριση των κατεχόμενων εδαφών, ουσιαστικά διαμελίζοντας την Ουκρανία μακροπρόθεσμα, και κανένα (στρατεύμα) του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία και καμία Ουκρανία στο ΝΑΤΟ... Ό,τι κι να συμβεί, ο Συνασπισμός των Προθύμων δεν υποκαθιστά την ισχύ των ΗΠΑ».
Θα κάνουν οι ΗΠΑ βήμα μπροστά;
Πολυάριθμοι στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες έχουν δηλώσει ότι οποιαδήποτε μελλοντική «δύναμη διαβεβαίωσης» που θα παρέχεται από τον Συνασπισμό των Προθύμων πρέπει να έχει τη συμβολή των ΗΠΑ, κάτι για το οποίο μέχρι τη σύνοδο κορυφής της Αλάσκας, την περασμένη εβδομάδα, ο Ντόναλντ Τραμπ αρνούνταν να δεσμευτεί. Τώρα έχει δηλώσει ότι οι ΗΠΑ θα εμπλακούν, αλλά χωρίς στρατιωτικές δυνάμεις επί του εδάφους στην Ουκρανία.
Σε έναν ιδανικό κόσμο, αυτό που θα ήθελαν η Ουκρανία και οι σύμμαχοί της από την Ουάσιγκτον είναι τόσο η υποστήριξη των ΗΠΑ για αυτή την υποτιθέμενη μελλοντική δύναμη, αλλά και, το πιο σημαντικό, μια σταθερή δέσμευση ότι εάν η Ρωσία παραβιάσει την ειρηνευτική συμφωνία και φανεί ότι θα ανανεώσει την επίθεσή της στην Ουκρανία, τότε η στρατιωτική ισχύς των ΗΠΑ -ειδικά η αεροπορική ισχύς- θα είναι διαθέσιμη για να υποστηρίξει τους Ευρωπαίους. Ο Τραμπ έχει αφήσει να εννοηθεί ότι η αεροπορική υποστήριξη των ΗΠΑ θα είναι διαθέσιμη με κάποια μορφή, αλλά δεδομένων των πολλών φορών που έχει αλλάξει τη θέση του σχετικά με τον τρόπο τερματισμού αυτού του πολέμου, αυτό δεν είναι και τόσο καθησυχαστικό.
Ο πρώην Βρετανός υπουργός Άμυνας, Σερ Μπεν Γουάλας, πιστεύει ότι η Δύση, συλλογικά, δεν έχει δείξει αρκετή σταθερότητα στην αντιμετώπιση του Βλαντιμίρ Πούτιν. «Η πραγματικότητα που όλοι φαίνεται να θέλουν να αποφύγουν να παραδεχτούν είναι ότι ο Πούτιν δεν δείχνει κανένα σημάδι ότι θέλει να σταματήσει τις δολοφονίες», λέει και προσθέτει: «Μέχρι ο Τραμπ ή η Ευρώπη ή και οι δύο να είναι έτοιμοι να κάνουν κάτι για να πείσουν τον Πούτιν για μια αλλαγή, τότε λίγα θα επιτευχθούν».
