Μαρίν Λεπέν - Ζαν-Λυκ Μελανσόν: Πώς και γιατί προωθούν την αποσύνθεση της Ευρώπης
H φιλορωσική και αντιευρωπαϊκή πολιτική του Ντόναλντ Τραμπ έχει φέρει σε αμηχανία τόσο τη Μαρίν Λεπέν όσο και τον Ζαν-Λυκ Μελανσόν, ο καθένας από τους οποίους προσβλέπει στον κατευνασμό της Ρωσίας και στη διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Παρότι η Εθνική Συσπείρωση και η Ανυπότακτη Γαλλία ξεκινούν από διαφορετικές οπτικές, μοιράζονται το ίδιο ήθος και το ίδιο ύφος, προωθώντας επιθετική πολιτική έναντι της γαλλικής προεδρίας και της ΕΕ.
Τις τελευταίες ημέρες, η Μαρίν Λεπέν υποβάθμισε τη σκηνοθετημένη ταπείνωση του Βολοντιμίρ Ζελένσκι στο Οβάλ γραφείο μιλώντας για απλή «ένταση» ανάμεσα σε δύο ηγέτες, κάτι που, κατά τη γνώμη της, συμβαίνει συχνά στη διπλωματία. Στη συνέχεια, ξαφνικά, η κ. Λεπέν χαρακτήρισε την αναστολή της αμερικανικής βοήθειας στην Ουκρανία «βάναυση» απόφαση, αλλά ταυτοχρόνως απέρριψε την ιδέα της ευρωπαϊκής άμυνας ως «χιμαιρική». Η Μαρίν Λεπέν και ο Ζαν-Λυκ Μελανσόν αδυνατούν να συμφωνήσουν σε οτιδήποτε πρεσβεύει ο Εμανουέλ Μακρόν, όπως και σε οτιδήποτε ενώνει περισσότερο τις ευρωπαϊκές χώρες. Εξάλλου, αμφότεροι οι κομματικοί ηγέτες προσβλέπουν με πείσμα στο αξίωμα μολονότι η Μαρίν Λεπέν, εκτός του ότι έχει φτάσει στο μέγιστο ποσοστό της, αντιμετωπίζει νομικά εμπόδια —είναι υπόδικη για υπόθεση διαφθοράς— και ο Μελανσόν έχει χάσει την ευκαιρία ήδη από το 2017.
Ο Μελανσόν επιμένει στην εκπληκτική του εθελοτυφλία μπροστά στη ρωσική επιθετικότητα, επαναλαμβάνοντας το ρεφρέν της δεκαετίας του 1970: Κάτω το ΝΑΤΟ και η «ατλαντιστική δουλοπρέπεια» των Ευρωπαίων. Ούτε λέξη για την κακομεταχείριση του Ζελένσκι και την εξωφρενική συμπεριφορά του Ντόναλντ Τραμπ· ο επικεφαλής της Ανυπότακτης Γαλλίας επικρίνει την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες (γενικά, ως οντότητα: Έξω οι Αμερικάνοι!), που φέρονται να προκάλεσαν τον πόλεμο στην Ουκρανία αρνούμενες να ακούσουν τις ρωσικές απαιτήσεις. Το επιχείρημα είναι ότι ο Βλαντίμιρ Πούτιν αναγκάστηκε να εισβάλει στην Ουκρανία διότι το ΝΑΤΟ και η ΕΕ παρεισέφρεαν στη ζώνη επιρροής της Ρωσίας. Αν και η Ανυπότακτη Γαλλία υποτίθεται ότι αγωνίζεται για την ανεξαρτησία και την αυτοδιάθεση των εθνών, δεν φαίνεται να αναγνωρίζει αυτές τις αξίες για την Ουκρανία. Έτσι, κάνει έκκληση για ειρήνη, αλλά, με τον τρόπο της αμερικανικής προεδρίας: με τους όρους του Πούτιν — ο οποίος, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Εμανουέλ Μακρόν και με τη λογική της ρωσικής γεωπολιτικής, έχει ευρύτερο σχέδιο επέκτασης. Αν αποδεχτούμε την ιδέα της Μαρίν Λεπέν και του Ζαν-Λυκ Μελανσόν πρέπει να προσευχόμαστε να μην είμαστε εμείς η επόμενη Ουκρανία.
Η Εθνική Συσπείρωση καλλιεργεί πασιφισμό που μοιάζει με προληπτική συνθηκολόγηση: υπενθυμίζω ότι, τον Ιούλιο του 2024, το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών εξέφρασε επισήμως τη στήριξή του προς τη Λεπέν ενόψει του δεύτερου γύρου των γαλλικών βουλευτικών εκλογών, επισημαίνοντας «την επιθυμία του γαλλικού λαού για μια εξωτερική πολιτική ανεξάρτητη από τις επιταγές της Ουάσιγκτον και των Βρυξελλών» — άρα, η Λεπέν έχει κάποιες υποχρεώσεις έναντι του Πούτιν. Εξάλλου, έχει πάρει δάνειο ύψους 9 εκατομμυρίων ευρώ από τη ρωσική τράπεζα First Czech Russian Bank καθώς και άλλα 18 εκατομμύρια από διάφορες ρωσικές πηγές, τα οποία, αν και έχει αποπληρώσει, δεν ξεχνά ότι της χορηγήθηκαν επειδή οι ευρωπαϊκές τράπεζες της αρνούνταν τη δανειοδότηση.
Ο Ζαν-Λυκ Μελανσόν, μόλις επέστρεψε από το Μεξικό —το οποίο συγχέει με τους Ζαπατίστας—, καταγγέλλει με τον συνηθισμένο του ζήλο τον δυτικό ιμπεριαλισμό· όμως, ο ζήλος του χάνεται αυτομάτως όταν πρόκειται να καταγγείλει τις ιμπεριαλιστικές φιλοδοξίες του Βλαντίμιρ Πούτιν. Μάλιστα η Ματίλντ Πανό, επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας των Ανυπότακτων —το γαλλικό αντίστοιχο της κ. Ζωής Κωνσταντοπούλου τόσο από την άποψη των ιδεών όσο και της κοινωνικής συμπεριφοράς—, σχολίασε την πρόταση της χρησιμοποίησης των παγωμένων ρωσικών περιουσιακών στοιχείων για τη στήριξη της Ουκρανίας προειδοποιώντας ότι μια τέτοια κίνηση θα προκαλέσει αστάθεια του χρηματιστηριακού τομέα. Πρώτη φορά βλέπω την κ. Πανό να ανησυχεί για τον χρηματιστηριακό τομέα.
Με λίγα λόγια, η θέση των Ανυπότακτων για παγκόσμια ειρήνη ακούγεται λογική και ελκυστική: τίθενται υπέρ της αποχώρησης της Γαλλίας από τη στρατιωτική διοίκηση του ΝΑΤΟ (αναφορά στον Ντε Γκωλ, του οποίου, περιέργως, ο Μελανσόν διεκδικεί την ιστορική συνέχεια) και μιας πολιτικής αφοπλισμού και ειρήνης υπό την αιγίδα του ΟΗΕ. Προφανώς δεν κατανοούν τη Μεγάλη Ρωσική Ιδέα, τις υβριδικές ρωσικές επιθέσεις και την εχθρική προπαγάνδα η οποία κατακλύζει τον κόσμο. Και επιμένουν σε μια εντελώς αναχρονιστική ρητορική κατηγορώντας τον Μακρόν ότι καλλιεργεί τον φόβο για να αυξήσει τις στρατιωτικές δαπάνες και να μετατρέψει τη Γαλλία σε μιλιταριστικό φρούριο. Σ’ αυτό το σημείο πράγματι ο Μακρόν το παράκανε, εφόσον στο διάγγελμά του ανέφερε ότι οι Ρώσοι βρίσκονται προ των πυλών: υπερβολές· αλλά όχι και τόσο. Πάντως, ο Μελανσόν και οι περί αυτόν δεν κάνουν λόγο για υπερβολές· κάνουν λόγο για μακιαβελικό σχέδιο προκειμένου ο Μακρόν να τρομάξει τους Γάλλους και να εφαρμόσει το αυταρχικό του πρόγραμμα. Έτσι, συνεχίζοντας, η Ματίλντ Πανό δήλωσε ότι ο πολεμοχαρής Μακρόν έχει κηρύξει τον πόλεμο στους πολίτες κι ότι κάτι παρόμοιο κάνουν όλες οι ευρωπαϊκές ηγεσίες οι οποίες μεγεθύνουν τη ρωσική απειλή — έτσι κι αλλιώς ανύπαρκτη στα δικά της μάτια.
Το πρόβλημα είναι ότι η Εθνική Συσπείρωση και η Ανυπότακτη Γαλλία είναι δύο πολιτικές δυνάμεις που, αν και δεν καταλαβαίνουν τις διεθνείς σχέσεις, αν και προωθούν την αποσύνθεση της Ευρώπης, εκπροσωπούν το ήμισυ του γαλλικού πληθυσμού.
14°
