Η χώρα που κρατά το στέμμα στην προσέλκυση ταλαντούχων εργαζόμενων για δέκα συναπτά έτη
Η Ελβετία είναι για άλλη μια φορά η πιο ανταγωνιστική χώρα για ταλέντα στον κόσμο, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Δείκτη Ανταγωνιστικότητας Ταλέντων για το 2023 από το business school INSEAD.
Η ευρωπαϊκή χώρα κρατά το στέμμα της για δέκα συναπτά έτη, επωφελούμενη από τα «υψηλά επίπεδα κοινωνικής προστασίας» και την ποιότητα του φυσικού της περιβάλλοντος, σημειώνει η έκθεση.
Η Σιγκαπούρη διατήρησε επίσης τη δεύτερη θέση, χάρη «στο εργατικό δυναμικό υψηλής εκπαίδευσης και την καινοτόμο οικονομία της» και ακολουθούν οι ΗΠΑ που ανέβηκαν στην τρίτη θέση, από την τέταρτη που ήταν στην κατάταξη του 2022.
Η ετήσια έκθεση μετρά τον τρόπο με τον οποίο 134 χώρες προσελκύουν, αναπτύσσουν και διατηρούν τα ταλέντα τους. Οι χώρες της πρώτης δεκάδας παρέμειναν σταθερές την τελευταία δεκαετία, με την Ελβετία και τη Σιγκαπούρη να βρίσκονται σταθερά στην κορυφή των charts ως «ξεκάθαροι ηγέτες».
«Την τελευταία δεκαετία, έχουμε δει μια αταλάντευτη σύνδεση μεταξύ του πλούτου μιας χώρας και της ανταγωνιστικότητας των ταλέντων της, με τις πλουσιότερες οικονομίες να συνεχίζουν να υπερτερούν των φτωχότερων οικονομιών», ανέφερε η έκθεση.
Και άλλες ευρωπαϊκές χώρες τα κατάφεραν καλά στη λίστα. Η Δανία, η Ολλανδία, η Φινλανδία και η Νορβηγία βρίσκονται στην τέταρτη, πέμπτη, έκτη και έβδομη αντίστοιχα.
Η Αυστραλία βρίσκεται στην όγδοη και το Ηνωμένο Βασίλειο στη δέκατη. Η Κίνα ανέβηκε στην κατάταξη από την 47η στην 40η θέση.
Η Ινδία, η οποία προβλέπεται ευρέως ότι θα γίνει η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία έως το 2030, βρέθηκε στην 103η θέση. Το INSEAD απέδωσε αυτό σε μια «ύφεση του επιχειρηματικού κλίματος», η οποία μείωσε την ικανότητά της Ινδίας να προσελκύει ταλέντα τόσο από το εξωτερικό όσο και από το εσωτερικό.
Η Ελλάδα φιγουράρει στην 39η θέση συνολικά και την 27η θέση σε ευρωπαϊκό επίπεδο, κάτω από χώρες όπως η Σλοβακία, η Ουγγαρία και η Πολωνία.
Ο ανταγωνισμός των χωρών για ταλέντα πρόκειται να γίνει πιο έντονος την επόμενη δεκαετία, καθώς οι αβεβαιότητες και οι διεθνείς εντάσεις συνεχίζουν να οξύνονται στο εμπόριο, τις επενδύσεις και την πολιτική.
«Μπορούμε να περιμένουμε περισσότερους και όχι λιγότερους "πολέμους" ταλέντων», σημειώνει η έκθεση, προσθέτοντας ότι η ποιότητα ζωής και η βιωσιμότητα θα είναι ένα «κρίσιμο πλεονέκτημα» για τις χώρες που αναμένεται να γίνουν κόμβοι ταλέντων.
Επιπλέον, η έλευση της τεχνητής νοημοσύνης σε διάφορους κλάδους θα μπορούσε να επιδεινώσει την ανισότητα των ταλέντων: «Το ανειδίκευτο ή χαμηλής ειδίκευσης εργατικό δυναμικό θα υποστεί μεγάλο μέρος της πρόσθετης πίεσης, ενώ οι νέες κατηγορίες εργαζομένων, ορισμένες με υψηλότερες δεξιότητες, θα υποφέρουν από τον ισχυρότερο ανταγωνισμό από αλγόριθμους και εξειδικευμένο εξοπλισμό».
Άλλα συμπεράσματα της έκθεσης
Οι ανισότητες παραμένουν υψηλές μεταξύ των χωρών: Οι φτωχότερες οικονομίες δεν έχουν τόσο καλές επιδόσεις όσο οι πλουσιότερες.
Οι ανισότητες είναι επίσης σκληρές μέσα στις κοινωνίες: παρά την πρόοδο στη μείωση των διαφορών μεταξύ των δύο φύλων, οι γυναίκες εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν ανισότητες στις αμοιβές και περιορισμένη επαγγελματική εξέλιξη.
Η Covid-19 άλλαξε το παγκόσμιο τοπίo: Κατά τη διάρκεια της πανδημίας οι εθνικές στρατηγικές κλήθηκαν να προσαρμοστούν σε ένα δραματικά αλλαγμένο περιβάλλον εκπαίδευσης, εργασίας και δραστηριότητας. Οι νέες πρακτικές που υιοθετήθηκαν θα συμβάλουν σε μια νέα κανονικότητα και ένας νέος κόσμος εργασίας αναδύεται και εξελίσσεται.
Οι πόλεις και οι περιφέρειες διαδραματίζουν ολοένα και πιο σημαντικό ρόλο: Ο δείκτης ανταγωνιστικότητας φανερώνει πώς οι πόλεις ήταν σε θέση να αναπτύξουν πρωτότυπες και αποτελεσματικές στρατηγικές για τα ταλαντούχα μυαλά και πως οι πόλεις «δεύτερης κατηγορίας» ήταν ολοένα και πιο επιτυχείς στην ανάπτυξη πολιτικών.
Η αυξανόμενη αβεβαιότητα αποτελεί εμπόδιο: Η τρέχουσα περίοδος (καθώς και η επόμενη) δεν προσφέρει πρόσφορο έδαφος. Παρόλο που τα διεθνή ταξίδια επανήλθαν, η συνεχιζόμενη αβεβαιότητα και οι γεωπολιτικές εντάσεις εξακολουθούν να αποτελούν εμπόδιο.
Οι νέες γενιές αναδιαμορφώνουν τον κόσμο της εργασίας: Ένα αυξανόμενο ποσοστό των νέων γενεών, ιδίως των ανώτερων μορφωτικών επιπέδων, δεν θέτει απαραίτητα ως προτεραιότητα τις δεξιότητες υψηλής ζήτησης. Πολλοί αναζητούν θέσεις εργασίας που μπορούν να συνεισφέρουν στην κοινωνία ή επιθυμούν μια υγιέστερη ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής.
13°
