Ελληνικό Μπάσκετ: Ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός και η «Άροσις» ως αντίδοτο
Η αρχαία Σπάρτη διέθετε την πιο ισχυρή πολεμική μηχανή του κλασσικού κόσμου. Το μυστικό της επιτυχίας της δεν βρισκόταν στην κατοχή ενός ανώτερου όπλου, αφού οι Σπαρτιάτες χρησιμοποιούσαν τα ίδια όπλα με όλες με τις στρατιές της αρχαιότητας (δόρυ, σπαθί και ασπίδα), αλλά στον ανθρώπινο παράγοντα, τους ίδιους τους πολεμιστές και την ανώτερη εκπαίδευσή τους.
Η πολυετής άσκησή τους αποτελείτο από τρία στάδια: α) την τέχνη του πολέμου β) την σκληρή σωματική άσκηση και γ) την ψυχολογική προετοιμασία στην οποία δινόταν η μεγαλύτερη ως επί το πλείστον έμφαση
Οι Σπαρτιάτες γνώριζαν πολύ καλά ότι όσο καλογυμνασμένος κι αν ήταν ο οπλίτης, όσο ανώτερη κι αν ήταν η στρατηγική της φάλαγγας, αν ο απλός στρατιώτης δεν διατηρούσε καθαρό το μυαλό του την κρίσιμη ώρα θα κυριαρχείτο από την «οργή και το φόβο», τα δύο κακά που εξασθενίζουν τον «αυτοέλεγχο». Τότε ακριβώς πολλαπλασιαζόταν κι ο κίνδυνος να σπάσει η παράταξη και να χαθεί η μάχη…
Ποιό ήταν το αντίδοτο; Η «άροσις», το «όργωμα», με άλλα λόγια «η δοκιμασία». Σκοπός της αρόσεως ήταν «να συνηθίσουν οι αισθήσεις στην προσβολή, να ατσαλώθεί η θέληση». Η απάντηση που ζητούσαν οι πιο έμπειροι, οι «όμοιοι», από τους νεότερους πολεμιστές έπρεπε να είναι «διασκεδαστική». Τους εκπαίδευαν να παρακάμπτουν την προσβολή μ’ ένα αστείο, να της «γελάνε κατάμουτρα». Γνώριζαν πολύ καλά ότι ο «νους που διατηρούσε τη διαύγειά του θα τα έβγαζε πέρα και στην πιο δύσκολη μάχη».
Αυτό ακριβώς αποτελεί ακόμη και σήμερα το ζητούμενο, πρωτίστως από τους αθλητές και τους προπονητές τους. Το να μην συγκεντρωθούν μόνο για να αγωνιστούν απέναντι στους αντιπάλους τους (εντός των τεσσάρων γραμμών του παρκέ), αλλά και να αμυνθούν κατά του «τοξικού θορύβου» των «επιθετικών παραγόντων». Δηλαδή του κλίματος που δημιουργείται γύρω από τα σημαντικά παιχνίδια, τους τελικούς που συσσωρεύονται στο τέλος κάθε αγωνιστικής περιόδου από τον Μάϊο μέχρι τον Ιούνιο. Στο ΣΕΦ και στον τελικό του Ελληνικού πρωταθλήματος μπάσκετ, ζήσαμε για άλλη μια φορά πρωτοφανείς προκλήσεις...
Όσοι νομίζουν ότι οι δύο συναντήσεις στο Υπουργείο έλυσαν το πρόβλημα, πλανώνται πλάνην οικτρά. Όλοι όσοι αγαπάμε το άθλημα, οφείλουμε να επαγρυπνούμε, να είμαστε ψύχραιμοι και να έχουμε καθαρό μυαλό. Το διαρκώς «θολωμένο μυαλό» ταιριάζει στις πίστες των μπουζουκιών και όχι στα γήπεδα του μπάσκετ.
Καταλαβαίνουν οι λίγοι νηφάλιοι ότι τις περισσότερες φορές, όσοι εκτοξεύουν σκληρές κατηγορίες, όσοι προκαλούν εκ συστήματος και παράγουν τοξικότητα με «αστεία» ή αναπόδεικτα επιχειρήματα, προσπαθούν να επιβάλλουν στους πολλούς να λειτουργούμε σ' ένα καθεστώς καθημερινού φόβου, με αναφορά μόνο σε μια εικονική τηλε-πραγματικότητα. Είναι χαμένος κόπος να προσπαθεί κανείς να αποκρούσει μία-μία τις εν πολλοίς άδικες επιθέσεις. Όταν πάψει να εκπέμπει ο αχαλίνωτος πομπός που λειτουργεί ως παραμορφωτικός και μεγεθυντικός φακός της πραγματικότητας, τότε θα φανεί ότι η «περίοδος στρέβλωσης» επέφερε μόνο επιφανειακές και παροδικές απώλειες και όχι τα ρήγματα που θα δημιουργούσε μια πραγματική κρίση.
Οι αθλητές, οι προπονητές, οι διοικήσεις και οι ομάδες ως οργανισμοί οφείλουν να έχουν ως σημείο αναφοράς την κοινωνία, τις αρχές, τις αξίες αλλά κυρίως το «σπορ». Δεν επιτρέπεται να εγκλωβίζονται από κανόνες τηλεοπτικού και σοσιαλμιντιακού ανταγωνισμού.
Είναι γεγονός ότι στη ζωή βρισκόμαστε καθημερινά σε ανταγωνισμό. Αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο στον επαγγελματικό αθλητισμό. Δεν επιτρέπεται όμως να παρασυρόμαστε σε άγονες και άσκοπες αντιπαραθέσεις. Είναι απόλυτα λογικό όλοι να έχουμε στρες και όλοι να θέλουν να κρατήσουν το «καλό στρες» που μας τροφοδοτεί με ενέργεια και αδρεναλίνη. Η διάθεσή μας (ψυχοτοποθέτηση) πρέπει να είναι θετική για να διαχειριστούμε αυτή την περίοδο «στρέβλωσης» με αποτελεσματικότητα. Χρειάζεται ψυχραιμία, θάρρος, διορατικότητα, δυναμικές και ταχείες αντιδράσεις. Η ομαδικότητα δημιουργεί συνοχή και αλληλεγγύη, αρετές που δημιουργούν συγκριτικό πλεονέκτημα σε βάθος χρόνου, προαπαιτούμενες ώστε να κερδίσεις και να έχεις διάρκεια. Αυτό είναι το στοίχημα και όχι μόνο η εφήμερη επικράτηση στις καθημερινές τηλεμαχίες, μέσω tik-tok και Instagram.
Όποιος πολεμά με τα κατεστημένα συμφέροντα και τις αναχρονιστικές νοοτροπίες που είναι κατάλοιπα της μακρόχρονης επικράτησης του συστήματος (υπάρχει «σύστημα» και στο μπάσκετ, για όσους κωφεύουν) έχει μια πολύ δύσκολη αποστολή. Ο στόχος είναι να δημιουργήσουμε μια νέα καλύτερη Ελλάδα πιο «μπασκετική», μια νέα γενιά υγιών αθλητών και όχι φανατικών και εγωπαθών παραγόντων. Κάτι τέτοιο μπορεί να επιτευχθεί μόνο όταν η τακτική υπηρετεί την στρατηγική.
Τα προβλήματα όσων έχουν στρατευθεί στην προσπάθεια για ορθολογική και ανθρωποκεντρική ανάπτυξη του αθλήματος ξεπερνιούνται όταν «του στρατού ηγούνται Στρατηγοί, χωρίς οργή και φόβο». Όταν οι «Στρατηγοί» είναι "Raging Bulls" τότε δεν θα δούμε ποτέ Chicago Bulls, όσο ταλέντο και αν διαθέτουμε.
Η διαύγεια του νου κατά τη μάχη, η καρτερική υπομονή απέναντι στις επιθέσεις και η κοπιώδης επιμονή στον στρατηγικό στόχο οδηγούν στην τελική επικράτηση. Αρκεί όλοι να έχουν εκπαιδευτεί και παιδευτεί σωστά με την «άροσι», την «παράκαμψη της προσβολής», στην αντιμετώπιση των προκλήσεων. Αρκεί το υγιές μπασκετικό σύστημα να ενεργοποιήσει τα αντανακλαστικά του με καθαρό μυαλό, ενσυναίσθηση και συλλογική λειτουργία.
ΥΓ. Είναι γνωστό ότι είμαι Ολυμπιακός από μικρό παιδί. Όπως επίσης ότι υπήρξα στέλεχος των διοικήσεων του ποδοσφαιρικού Ολυμπιακού και Αντιπρόεδρος του Ερασιτέχνη. Όμως, πάνω απ’ όλα είμαι «μπασκετικός». Λάτρεψα αυτό το άθλημα από παιδί και οι περισσότεροι φίλοι μου είναι νυν και πρώην παίκτες, προπονητές και παράγοντες του αθλήματος. Μεταξύ αυτών με τιμά με τη φιλία και την εμπιστοσύνη του ο Coach Γιώργος Μπαρτζώκας. Με ενοχλεί και ως άνθρωπο και ως πολίτη η πρωτοφανής συστηματική στοχοποίηση που έχει υποστεί εδώ και δύο χρόνια, η οποία φτάνει ως τη δολοφονία χαρακτήρα που δεν συναντάμε ούτε στις πιο άγριες καταστάσεις της βαλκανοποιημένης πολιτικής μας ζωής.
Παράλληλα, συνεργάστηκα άριστα με τη διοίκηση του Παναθηναϊκού επί 4 ολόκληρα χρόνια. Γι’ αυτό και ξέρω ότι αυτοί οι δύο τεράστιοι αθλητικοί οργανισμοί έχουν μέσα τους (ενίοτε κρυμμένες) φλέβες χρυσού. Είναι επιτέλους ώρα να επικρατήσει το ομαδικό πνεύμα και να εκλείψουν οι εγωισμοί. Είναι ώρα για να «γυρίσει η μπάλα» και όχι για ένα ακόμα "ONE MAN SHOW". Να επικρατήσει η θετική ενέργεια και όχι η τοξικότητα.
32°
