Η Κατερίνα Στεφανίδη κατέκτησε το τέταρτο συνεχόμενο μετάλλιο σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα και κάνει την επανεκκίνησή της μετά από τρία χρόνια εκτός βάθρων.
Αισίως, με το χθεσινό της μετάλλιο, η Ολυμπιονίκης του Ρίο συμπλήρωσε μία δεκαετία παρουσίας σε τελικούς Ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων. Πρόκειται για στατιστικά που φέρνουν το όνομα της Κατερίνας Στεφανίδη δίπλα σε αυτά ιερών τεράτων του άλματος επί κοντώ και σίγουρα τη συμπεριλαμβάνουν στις κορυφαίες αθλήτριες όλων των εποχών.
Μία θέση στο πάνθεον, την οποία την διεκδίκησε, την κέρδισε και τη διατηρεί επάξια πρωταγωνιστώντας στο επί κοντώ από την περασμένη δεκαετία. Φυσικά, αποκορύφωμα της καριέρας της εξακολουθεί να είναι το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, κάτι που, ωστόσο, δεν αναιρεί την αξία από τα υπόλοιπα τεράστια επιτεύγματά της.
«Αισθάνομαι σαν ένα νέο ξεκίνημα, όπως όταν όλα άρχισαν στη Ζυρίχη με το ασημένιο το 2014. Μία επανεκκίνηση με ένα ασημένιο σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Ήρθαμε για να κάνουμε καλύτερη επίδοση στη σεζόν», δήλωσε χθες μετά την κατάκτηση του ασημένιου μεταλλίου η Κατερίνα Στεφανίδη.
Μία επανεκκίνηση που ξεκίνησε στο Μόναχο, ισοφαρίζοντας το φετινό της ρεκόρ στα 4,75μ. Επίδοση, που η Στεφανίδη έδειχνε πως μπορούσε να ξεπεράσει με άνεση και να φτάσει στα ύψη που «πέταγε» τα προηγούμενα χρόνια. Να θυμίσουμε πως το 2017 είχε πετύχει το career-high της στα 4,91 ενώ το 2019 και το 2021 (το 2020 λόγω Covid δεν πραγματοποιήθηκαν πρωταθλήματα) έφτασε τα 4,85μ. και 4,80μ. αντίστοιχα. Ωστόσο, χθες δεν κατάφερε να ξεπεράσει τα 4,80μ. στις τρεις της προσπάθειες και στερήθηκε το χρυσό.
Όπως κάθε αθλητής, έτσι και η Κατερίνα Στεφανίδη, ήθελε το χρυσό μετάλλιο. Γνωρίζει πως το αξίζει, πως οι επιδόσεις και η εμπειρία της αξίζουν το χρυσό και κάθε άλλο παρά παράλογο δεν είναι που ήθελε να ανέβει στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου.
Το ήθελε όμως και για έναν λόγο παραπάνω. Διότι στους προηγούμενους τελικούς της, δεν είχε καταφέρει να κατακτήσει κάποιο μετάλλιο, πόσω μάλλον, δε, το χρυσό. Και αν το πετύχαινε χθες τα κέρδη θα ήταν πολλά. Τόσο σε ψυχολογικό επίπεδο για την ίδια, όσο και για το ζήτημα των «απαντήσεων» στις συναθλήτριές της. Να σημειωθεί πως τόσο στους Ολυμπιακούς του Τόκιο όσο και στο πρόσφατο Παγκόσμιο του Όρεγκον, η Στεφανίδη έμεινε εκτός βάθρου στς λεπτομέρειες (4η και 5η αντίστοιχα).
Το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ήταν, λοιπόν, η ευκαιρία της. Έπαιζε στη διοργάνωσή της, στο «σπίτι» της. Στη διοργάνωση που μετρούσε μέχρι χθες δύο χρυσά και ένα ασημένιο. Το αβαντάζ που είχε ήταν μεγάλο και ο δρόμος για το τρίτο συνεχόμενο χρυσό στα Ευρωπαϊκά, φαινομενικά ανοιχτός αλλά η Μούτο πέρασε τα 4,80μ και της στέρησε την κορυφή.
Το αποτέλεσμα, ωστόσο, έχει θετικό πρόσημο και μόνο. Η Κατερίνα Στεφανίδη επέστρεψε μετά το 2019 στα μετάλλια και η «επανεκκίνηση», όπως δήλωσε, έχει ξεκινήσει. Και ξέρουμε πως δεν έχει σταματημό διότι φαίνεται πως τα τελευταία χρόνια είναι από τις λίγες τόσο σταθερές -από άποψη υψηλών επιδόσεων- αθλήτριες. Σε αυτές επέστρεψε και μαζί και στα μετάλλια.
