Ένας από τους λαοφιλέστερους λειτουργούς του Παναθηναϊκού, ο οποίος υπηρέτησε το σύλλογο τόσο ως παίκτης, όσο και σαν προπονητής, όντας παράλληλα προσφιλής στο σύνολο της αθλητικής κοινωνίας, έφυγε ανέλπιστα από τη ζωή σαν σήμερα πριν από 10 χρόνια.
Ο Γιάννης Κυράστας, παίκτης, προπονητής και κορυφαία φυσιογνωμία του ελληνικού ποδοσφαίρου, άφησε την τελευταία του πνοή την 1η Απριλίου του 2004.
Αντιγράφουμε το ιστορικό της ασθένειας από την «Αθλητική Ηχώ» της περιόδου εκείνης: «Η μάχη του Γιάννη Κυράστα για τη ζωή του ξεκίνησε στις 28 Φεβρουαρίου, που εισήλθε στην Ευρωκλινική, με επεισόδιο προστατίτιδας και επιδιδυμίτιδας, για το οποίο έλαβε αντιβιοτική αγωγή. Λίγες μέρες μετά, στις 5 Μαρτίου, επανήλθε στην Ευρωκλινική με σημεία νεκρωτικής γάγγραινας του οσχέου (νόσος του Fournier), οπότε χειρουργήθηκε επειγόντως και εισήχθη στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας όπου και παρέμεινε μέχρι το θάνατό του. Στις 15 Μαρτίου, η κατάσταση της υγείας του παρουσίασε βελτίωση, λόγω μιας νέας φαρμακευτικής αγωγής που έλαβε. Οι γιατροί σταμάτησαν να τον έχουν σε καταστολή, ενώ άρχισε να αναπνέει μόνος του. Μάλιστα, το ιατρικό ανακοινωθέν της 22ης Μαρτίου, μιλούσε για “περαιτέρω βελτίωση της υγείας του”, ενώ όπως τονιζόταν, “οι δείκτες της λοιμώξεως υποχωρούν”.
»Και ενώ όλοι πίστεψαν ότι ο Γιάννης Κυράστας θα κέρδιζε τη μάχη για τη ζωή του, τα δυσάρεστα ξεκίνησαν τη Δευτέρα 29 Μαρτίου, οπότε η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε ξαφνικά και υποβλήθηκε σε αφαίρεση χολής. Οι μεταγγίσεις αίματος ακολούθησαν η μία την άλλη, αλλά δυστυχώς ο οργανισμός του είχε πάψει να αντιδρά θετικά σε οτιδήποτε πια... ο 53χρονος Έλληνας τεχνικός κατέληξε χθες το απόγευμα και ο χαμός του βύθισε στο πένθος όλη την ποδοσφαιρική Ελλάδα.»
Ο Γιάννης Κυράστας γεννήθηκε στις 25 Οκτωβρίου του 1952. Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο στις ακαδημίες του ΟΣΦΠ και σύντομα ξεχώρισε για το μεγάλο ταλέντο του, βρίσκοντας σύντομα θέση στην ανδρική ομάδα. Το ντεμπούτο του στην Α’ Εθνική έγινε στις 10 Δεκεμβρίου του 1972 απέναντι στην Καβάλα. Έκτοτε και για τα επόμενα 9 χρόνια ήταν βασικό και αναντικατάστατο στέλεχος της βασικής ενδεκάδας των Πειραιωτών, με τους οποίους κέρδισε πέντε πρωταθλήματα και τρία κύπελλα.
Η μεγάλη στροφή στην καριέρα του έγινε το καλοκαίρι του 1981. Μαζί με τον Μαϊκ Γαλάκο, παίρνει την απόφαση να αφήσει τον ΟΣΦΠ και να μεταγραφεί στον «αιώνιο» αντίπαλο Παναθηναϊκό. Η μεταγραφή του ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων στις τάξεις των οπαδών του πειραϊκού συλλόγου και άλλαξε τις ισορροπίες στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Στο «τριφύλλι» η καριέρα του Κυράστα απογειώθηκε. Ο Γιάτσεκ Γκμοχ τον πήρε από δεξί μπακ και τον καθιέρωσε ως λίμπερο, θέση στην οποία ο Κυράστας δημιούργησε σχολή στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Ο Κυράστας διακρίθηκε με το έμβλημα του Παναθηναϊκό για πέντε χρόνια. Στέφθηκε δύο φορές πρωταθλητής και τρεις κυπελλούχος, ενώ ήταν στέλεχος της θρυλικής ομάδας του που έφτασε στους «4» του κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1985, αντιμετωπίζοντας τη Λίβερπουλ.
Ο Κυράστας είχε σημαντική παρουσία και στην Εθνική Ελλάδας. Από τις 15 Νοεμβρίου 1974 έως τις 19 Μαΐου 1985 αγωνίστηκε με την φανέλα με το εθνόσημο σε 46 αγώνες, ενώ συμμετείχε στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 1980.
Η ποδοσφαιρική του καριέρα ολοκληρώθηκε στις 8 Νοεμβρίου του 1986. Στην συνέχεια δεν εγκατέλειψε το ποδόσφαιρο, αλλά επέλεξε να συνεχίσει την προσφορά του από το πόστο του προπονητή. Δούλεψε κατά σειρά σε Εθνικό Ελληνορώσων, Μεσολόγγι, Προοδευτική, Εθνικό Πειραιώς, Πανηλειακό, Πανιώνιο, Παναθηναϊκό, Ηρακλή και έκλεισε την καριέρα του μετά την δεύτερη θητεία του στον Παναθηναϊκό, φανερά απογοητευμένος από τις καταστάσεις που επικρατούσαν στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Η προπονητική του σταδιοδρομία
Οι δύο προπονητικές θητείες του στο «τριφύλλι» ήταν εξαιρετικές, αν και όχι καρποφόρες, τουλάχιστον στις εγχώριες διοργανώσεις. Στην πρώτη, την σεζόν 1999-2000, ο Παναθηναϊκός παρουσίασε μια από τις καλύτερες ομάδες της ιστορίας του, αλλά έχασε το πρωτάθλημα –οι λόγοι δε χρήζουν επεξήγησης σε αυτό το άρθρο . Κατά γενική ομολογία όμως, ο Παναθηναϊκός έπαιξε εκείνη τη χρονιά εξαιρετικό ποδόσφαιρο που απέσπασε τη μνεία σύσσωμης της κοινής γνώμης. Κατά τη δεύτερη περίοδο, τη σεζόν 2001-02, ο Κυράστας έβαλε τις βάσεις για την πορεία του Παναθηναϊκού στους «8» του Τσάμπιονς Λιγκ, όπου αποκλείστηκε στις λεπτομέρειες από την Μπαρτσελόνα.
Καραγκούνης, Νικοπολίδης, Γκούμας, Μπασινάς, Φύσσας, Σεϊταρίδης, είναι ορισμένα από τα παιδιά που του οφείλουν σε μεγάλο βαθμό τις καριέρες τους, καθώς υπό την καθοδήγησή του ανδρώθηκαν ως παίκτες προκειμένου να στελεχώσουν αργότερα την εθνική ανδρών που κατέκτησε το Euro της Πορτογαλίας.
Το άκουσμα του χαμού του σκόρπισε βουβαμάρα στις εγκαταστάσεις της Παιανίας. Ευχή όλων τότε στο ποδοσφαιρικό τμήμα ήταν να πάνε όλα καλά για τον Παναθηναϊκό και ό,τι πετύχουν, να το αφιερώσουν στη μνήμη του πρόωρα χαμένου προπονητή τους.
Την επόμενη άνοιξη, η φιέστα για το νταμπλ του Παναθηναϊκού γιορτάστηκε με την πρέπουσα συλλογική ιαχή στην κατάμεστη Λεωφόρο: «Και αυτή η κούπα θα πάει στ’ άστρα, για τον Γιάννη τον Κυράστα». Ο Γιάννης Κυράστας πέθανε σε ηλικία 52 ετών αφήνοντας πίσω τη γυναίκα του Ρούλα και τις κόρες του Εβελίνα και Βέρα.
7°
