Όσοι έχουν παρακολουθήσει την ταινία «Ο άνθρωπος που θα γινόταν βασιλιάς» δεν μπορούν να μην παρατηρήσουν τις ομοιότητες με το δράμα της Folli Follie και του Δημήτρη Κουτσολιούτσου. Στην ταινία, ο πρωταγωνιστής Ντάνιελ Ντράβοτ, τον οποίο υποδύεται ο Σον Κοννερι, φεύγει από την Ινδία για να αναζητήσει την τύχη του σε ένα κρατίδιο στην περιοχή του σημερινού Αφγανιστάν. Τα αδιαμφισβήτητα ταλέντα και οι ικανότητές του τον αναδεικνύουν σε παράγοντα της τοπικής φυλής, η οποία τον αντιμετωπίζει σχεδόν σαν ηγεμόνα. Σύντομα όμως αναπτύσσει μεγαλεπήβολα σχέδια και εμφανίζει ίχνη μεγαλομανίας και αλαζονείας. Ζητά ακόμη και από τους φίλους του να τον προσκυνούν, όπως και οι υπόλοιποι υπήκοοι του βασιλείου, ενώ σχεδιάζει να ιδρύσει δικό του κράτος, με δικό του εθνικό ύμνο και σημαία, και με βασιλιά τον ίδιο. Το τέλος του ήταν εξαιρετικά οδυνηρό…
Ο Δημήτρης Κουτσολιούτσος είναι ο αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας που κατάφερε σχεδόν το ακατόρθωτο. Μπήκε στον κόσμο της μόδας και πέτυχε να διαμορφώσει την πρώτη ελληνική πολυεθνική του κλάδου. Κλειδί στην επιτυχία του ήταν η μεταφορά του ομίλου του στην Κίνα και την Ιαπωνία, παίζοντας έξυπνα το στοίχημα των αναπτυσσόμενων αγορών. Ελληνικά και ξένα ΜΜΕ μιλούσαν την περίοδο της ακμής για τον άνθρωπο που άνοιξε τον «δρόμο του μεταξιού». Και ίσως όχι άδικα. Ο Κουτσολιούτσος έγινε ο Έλληνας επιχειρηματίας με τη μεγαλύτερη διείσδυση στην κινεζική αγορά, και έχει υπάρξει αυτονόητα ο επίσημος πρεσβευτής της χώρας μας στο Πεκίνο. Αυτός που γνώριζε πρόσωπα και πράγματα, αλλά και κρατούσε το κλειδί της επιτυχίας για όποιον επιθυμούσε να αποτολμήσει ένα αντίστοιχο άνοιγμα. Στην Ιαπωνία τιμήθηκε με το παράσημο του Ανατέλλοντος Ηλίου για τη συμβολή του στην ανάπτυξη των εμπορικών της σχέσεων με την Ελλάδα, από τον αυτοκράτορα Ακιχίτο.
Για πολλά χρόνια ο ίδιος και η οικογένειά του απέφευγαν τα φώτα της δημοσιότητας, επιχειρώντας να διαμορφώσουν μια προσεκτική εικόνα. Στους περισσότερους όμως ήταν γνωστή η διαβίωση σε ένα περιβάλλον πολυτέλειας και χλιδής, για μια οικογένεια που δεν δίσταζε να εκφράζει την αυταρέσκειά της. Για τον λόγο αυτό άλλωστε επικοινωνούσε μόνο με εξαιρετικά λίγα μέλη της ελληνικής επιχειρηματικής ελίτ. Θέλοντας ίσως να δείξει την υπεροχή της.
Η διείσδυση στην Ασία… απογείωσε τους Κουτσολιούτσους, σε όλα τα επίπεδα. Η συνεργασία με την Fosun (που είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος μέτοχος της Folli) το 2011, βοήθησε την επέκταση του δικτύου καταστημάτων του ελληνικού ομίλου στην αχανή αγορά. Η επιτυχημένη συνεργασία οδήγησε στην εξάπλωση του δικτύου καταστημάτων της Folli, που στο απόγειό του ξεπέρασε τα 251 σημεία πώλησης. Κάτι που επέτρεψε σχεδόν το 65% των πωλήσεων του ελληνικού ομίλου να πραγματοποιείται στην Ασία, έναντι μόλις 24% στην Ελλάδα. Την εποχή του peak, η αξία της μετοχής στο ελληνικό χρηματιστήριο έφτανε τα 31,5 ευρώ και τη χρηματιστηριακή αποτίμηση ξεπερνούσε τα 2 δις ευρώ. Οι Κουτσολιούτσοι ήταν πραγματικά μεγάλοι και σχεδίαζαν την εισαγωγή της μετοχής στο Χονγκ Κονγκ. Και παράλληλα μετακόμισαν στην οικονομική πρωτεύουσα της Κίνας μεταφέροντας και την έδρα των επιχειρήσεων, στο ICBC Tower 3, πολύ κοντά στα κεντρικά της Fosun Holdings.
Επομένως ήταν «πολύ κοντά» για να μη γνωρίζουν ότι λίγα χρόνια αργότερα, η εταιρεία τους …απλά δεν υπήρχε.
Η πρώτη ισχυρή ένδειξη του ότι «κάτι δεν πάει καλά» ήρθε το 2016 με την κόντρα του Δημήτρη Κουτσολιούτσου με το κρατικό fund της Σιγκαπούρης GIC Private Limited, το οποίο ενεργεί ως διαχειριστής των κεφαλαίων της κυβέρνησης της Σιγκαπούρης. To fund ήταν το πρώτο που αμφισβήτησε τα οικονομικά του ομίλου και τελικά κινήθηκε να μηδενίσει τη συμμετοχή του στην ελληνική πολυεθνική, και μάλιστα με ζημιά… Έκτοτε, πολλά έδειχναν περίεργα στην εταιρεία, χωρίς όμως κανείς να μπορεί να το αποδείξει. Μέχρις ότου το fund QCM, με επικεφαλής τον πρώην ισραηλινό αλεξιπτωτιστή Γκάμπριελ Γκρέγκο, ήρθε να αμφισβητήσει επίσημα την αλήθεια των οικονομικών στοιχείων της. Η επίθεση ήταν τόσο σκληρή, που η Folli έχασε σε μερικές εβδομάδες τη μισή χρηματιστηριακή τη άξια. Ίσως όμως να ήταν και δικαιολογημένη μια και η πραγματική εικόνα αποδεικνύεται πιο …άδεια κι απ ότι είχε περιγράψει η QCM.
Το επίσημο τέλος, ήρθε με μία δήλωση του Δημήτρη Κουτσολιούτσου, αποκαλυπτική του εύρους της καταστροφής: «Δεν κατέστη δυνατό να ελέγξω με επιτυχία τις δραστηριότητες του ασιατικού ομίλου που είχα υπό την ευθύνη μου, με αποτέλεσμα την παρούσα δυσάρεστη εικόνα στα οικονομικά του ομίλου». Η αγορά δεν μπορεί να πιστέψει ότι υπάρχει περίπτωση εσκεμμένου δόλου από την πλευρά του πατριάρχη της οικογένειας. Του καταλογίζει όμως πως είτε γνώριζε την κατάσταση, άρα έχει συνυπευθυνότητα, είτε ήταν απλά εύπιστος για τα δραματικά παραπλανητικά στοιχεία που παρουσίαζε η εταιρεία.
Η προκαταρκτική έκθεση της Alvarez & Marsal που παρουσιάστηκε μετά από ελεγκτικές παλινωδίες μηνών, ήταν αποκαλυπτική:
«Τρύπα» 1 δισ. δολαρίων σε επίπεδο τζίρου και 290 εκατ. ευρώ στα τραπεζικά διαθέσιμα για το 2017 των εταιρειών του ομίλου της Folli Follie Group στην Ασία, από την περιοχή δηλαδή που προβάλλονταν από την οικογένεια Κουτσολιούτσου ως η κινητήριος δύναμη του ομίλου.
Τραπεζικά διαθέσιμα, μόλις 6,4 εκατ. δολάρια από 296,771 εκατ. δολάρια (για το 2017),
Έσοδα της εταιρείας στην Ασία 116,847 εκατ. δολάρια, αντί 1,112 δισ. δολάρια που ανέφερε η εταιρεία.
Τα στοιχεία της προκαταρκτικής έρευνας είναι μόνο η αρχή, καθώς εκκρεμεί ο τελικός έλεγχος από διεθνή ελεγκτική εταιρεία όπως και η εγκληματολογική (forensic) έκθεση. Τότε θα αποτυπωθεί πλήρως η κατάσταση. Η επόμενη ημέρα δείχνει εξαιρετικά δύσκολη.
Ο Δημήτρης Κουτσολιούτσος, παραιτούμενος (μαζί με την σύζυγό του Καίτη) σε μια προφανή προσπάθεια να εκτονώσει την πίεση εξέφρασε την «απόλυτη εμπιστοσύνη» του στον γιο του Τζώρτζη, που διατηρεί τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου. Τοπ ερώτημα της αγοράς είναι, όμως, τι λιγότερο ή περισσότερο γνώριζε ο CEO;
Επισήμως, το σημερινό Δ.Σ. της Folli Follie κινείται στην κατεύθυνση της αναδιάρθρωσης του ομίλου και τη σύνταξη πενταετούς business plan, με στόχο τη διάσωση. Στο πλαίσιο αυτό αποφασίσθηκε η αντικατάσταση συμβουλίων και διοικήσεων στην Ασία, αλλά και η πρόσληψη εντεταλμένου συμβούλου και οικονομικού διευθυντή.
Το πόσο θα αντέξει η σημερινή διοίκηση είναι θέμα χρόνου και εξελίξεων, αναφέρουν έμπειρα στελέχη της αγοράς, εκτιμώντας πάντως ότι η Τζώρτζης Κουτσολιούτσος δεν θα παραμείνει επί μακρόν στο τιμόνι.
Το καλύτερο σενάριο θέλει τη Folli, εφόσον επιβιώσει από το δράμα, να χάνει όλο το ασιατικό σκέλος και να περιορίζεται σε ένα πολύ μικρότερο σχήμα στην Ελλάδα και ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες.
Ήδη το brand της εταιρείας έχει δεχθεί ισχυρότατο πλήγμα και πολλές από τις εταιρείες που εκπροσωπεί στο χώρο της μόδας (Ted Baker, Juicy, Guess κ.α.) και των καλλυντικών (Gucci, Boss, Escada, Dolce & Gabbana κλπ.) φέρονται να αναζητούν νέα «στέγη». Παράλληλα, πολλά από τα «πετράδια» του «στέμματος» της αυτοκρατορίας των Κουτσολιούτσων, όπως η συμμετοχή στα πολυκαταστήματα Attica, ζητούνται από τους πιστωτές ως εγγύηση.
Τη συγκυρία βαραίνει η έλλειψη ρευστότητας που πιέζει δραματικά τη Folli Follie, αναγκάζοντάς την να αναζητήσει νέα χρηματοδότηση. Η εταιρεία ανακοίνωσε ότι βρίσκεται σε προκαταρκτικές συζητήσεις με πιθανούς φορείς νέας χρηματοδότησης αλλά και με τους δανειστές της, για να εξετάσει τους όρους μιας λειτουργικής και χρηματοοικονομικής αναδιάρθρωσης που θα εξασφαλίσει τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του ομίλου.
Το «σενάριο» όμως δεν είναι εύκολο, ενώ τα στοιχεία της Alvarez δίνουν νέα τροπή (και τροφή) στην εισαγγελική έρευνα που βρίσκεται σε εξέλιξη από τον οικονομικό εισαγγελέα Γιάννη Δραγάτση. Πλέον ο εισαγγελέας αναμένεται να προχωρήσει στο άνοιγμα τραπεζικών λογαριασμών όλων των εμπλεκομένων προσώπων στην υπόθεση Folli Follie, την οποία χρηματιστηριακοί κύκλοι χαρακτηρίζουν σκάνδαλο τεραστίων διαστάσεων με προεκτάσεις σε όλα τα επίπεδα.
13°
