«Κάποιοι γεννιούνται Αθηναίοι, κάποιοι... γίνονται. Κάποιοι τη μισούν την Αθήνα, κάποιοι δεν μπορούν χωρίς αυτήν. Κάποιοι Αθηναίοι ονειρεύονται μια ζωή στην επαρχία, κάποιοι επαρχιώτες ψάχνουν το εισιτήριό τους για την πόλη του τσιμέντου, μα και των θαυμάτων» μας σημείωσε η ίδια. Η μελωδία γυρόφερνε στο μυαλό της, οι στίχοι γράφτηκαν το πρώτο βράδυ που επέστρεψε στην Αθήνα, μετά από ένα πέταγμα στη Ζάκυνθο, και αποφάσισε να μπει στο στούντιο και να το κυκλοφορήσει.
Μια νέα φωνή της πόλης, η Αλεξάνδρα Κλάδη, αφιερώνει ένα τραγούδι για την πόλη σε όλους όσους τη νιώθουν δική τους. Σε εκείνες κι εκείνους που την έζησαν πριν και μετά το Μετρό, που γεννήθηκαν εδώ ή για να φτάσουν στις γειτονιές της είχαν ως μοναδικό εισιτήριο τις σπουδές τους. Σε όσους βρήκαν στην Αθήνα φίλους, συνεργάτες, έρωτες, αγαπημένα μέρη. Και έγιναν κι αυτοί Αθηναίοι.
Και όταν λέμε Αθήνα, εννοούμε και την Athens Voice, τον οδηγό για να ταξιδεύει κανείς σε αυτή την πόλη που πάντα αλλάζει πιο γρήγορα από εμάς. Οι στήλες της, όπως το «Σε Είδα», έγιναν τηλεοπτική σειρά που κράτησαν συντροφιά σε κορίτσια κι αγόρια πολλές νύχτες. Μετά τον Σταμάτη Κραουνάκη και τους Locomondo, η Αλεξάνδρα Κλάδη τραγουδά για την Αθήνα και τις φωνές αυτής της παράξενης πόλης. Και βάζει την Athens Voice στους στίχους της, αφού η Αθήνα «της μιλάει βρώμικα».
Σαν σκηνές από ταινία η ζωή στην Αθήνα αλλάζει coloring: Βουερές, βρώμικες στιγμές στα σάπια μέρη της πόλης. Σιωπηλές, μοναχικές στιγμές στα καφέ κοντά σε Εξάρχεια – Κολωνάκι, διαβάζοντας εφημερίδα και να ερωτεύεσαι την πόλη όλο και περισσότερο, όλο και πιο δυνατά. Συναυλίες, φεστιβάλ, θέατρα και μπαρ. Ήχοι, εικόνες και στιγμές από τις ζωές μας στην παράξενη Αθήνα που πάντα κάτι καινούργιο συμβαίνει. Κι εμείς συνεχίζουμε να την ανακαλύπτουμε με ένταση, περιέργεια και πάθος.
Και έγινα κι εγώ μια Αθηναία
Και στα καφέ διαβάζω της Αθήνας τη Φωνή
Όλα τα κακά τ’ αγόρια ειν’ απ’ την Καλλιθέα
Μα στα Εξάρχεια θα βρεις της πόλης την ψυχή
Απ’ το Παγκράτι στου Ψυρρή η ζωή ειν’ ωραία
Η πόλη αυτή δεν έχει ούτε τέλος ούτε αρχή
Τις μέρες ανυπόφορη τα βράδια είναι μοιραία
Πρόσεξε τι θα μου πεις είμαι μια Αθηναία
Μη μετράς, μωρό μου γλυκό
Τα συν και τα πλην του να μένεις εδώ
Κάθε φορά που θα λες δεν μπορώ
Η Αθήνα είναι εκεί που θα είμαι και γω
Και έμαθα τα λόγια τα βρώμικα
Σαν της Ομόνοιας τα θλιβερά παγκάκια
Η Αθήνα μου μιλάει βρώμικα
Μα εγώ την αγαπάω κι ας μου φέρεται ανώριμα
Και έμαθα τα λόγια τα βρώμικα
τις νύχτες που γυρίζω σε ύποπτα σοκάκια
Η Αθήνα μου μιλάει βρώμικα
Μα εγώ θα περπατάω στα μέρη της τα γνώριμα
21°
