Δύο γρήγορες κριτικές για «Τα κακομαθημένα» από τη Γαλλία και το «Bruised» με τη Χάλι Μπέρι, που είναι δύο νέες και πολύ δημοφιλείς ταινίες στο Netflix.
Για αρκετές μέρες η ταινία "Bruised" της Χάλι Μπέρι, στην οποία πρωταγωνιστεί και είναι η σκηνοθέτρια, τρεντάρει στο Netflix -σήμερα είναι στο νούμερο 2. To στόρι του φιλμ γνωστό και κλισέ. Μια πρώην αθλήτρια του UFC (πρωτάθλημα μικτών πολεμικών τεχνών) έχει πάρει την κάτω βόλτα μετά την ανεξήγητη εγκατάλειψή της σε έναν σημαντικό αγώνα. Όμως ένα απρόσμενο γεγονός την αναγκάζει να μπει σε νέα τροχιά, σε πολλά επίπεδα.
Η ταινία την οποία σκηνοθετεί η εξαιρετική ηθοποιός δεν διεκδικεί δάφνες σε κανένα καλλιτεχνικό επίπεδο. Πατώντας πάνω σε μια χιλιοπαιγμένη ιστορία, η Μπέρι ούσα πίσω από την κάμερα δεν κομίζει κάτι καινούργιο στο είδος. Σίγουρα η ίδια είναι μια πολύ δυνατή ηθοποιός και ο φακός γοητεύεται τόσο από την παρουσία της όσο και από την υποκριτική της, αλλά μέχρι εκεί. Καμία ανάπτυξη στους υπόλοιπους χαρακτήρες της ταινίας και αναμενόμενο φινάλε συνθέτουν μια ταινία που χάρη στον καλό της ρυθμό και την καλή διεύθυνση φωτογραφίας βλέπεται (σκέτο), αλλά την ξεχνάς μόλις τελειώσει. Αρκετά ρεαλιστικό το ξύλο που παίζεται και σε σούπερ φόρμα η Χάλι Μπέρι.
«Τα κακομαθημένα» στο Netflix έχουν πλάκα
Στην πρώτη θέση του ελληνικού Netflix φιγουράρει μια γαλλική ταινία... (ναι, καλά διαβάσατε). «Τα κακομαθημένα» είναι η ιστορία μιας οικογένειας στο Μονακό όπου η μητέρα έχει εγκαταλείψει τον μάταιο τούτο σούπερ πλουμιστό ντουνιά και έχει αφήσει πίσω τον πατέρα, αυτοδημιούργητο επιχειρηματία, και τα τρία παιδιά, κάπου μετά τα 20 ηλικιακά. Η έλλειψη της μητέρας και η απουσία του πατέρα τα έχει κάνει κάπως κακομαθημένα, όπου βουτηγμένα μέσα στα πλούτη είναι μόνο βάρος στην κοινωνία και τον πατέρα τους.
Η ταινία ξεκινά με μία αρκετά άμεση και σατιρική περιγραφή της ζωής στο Μονακό και συνεχίζει -με σωστό ρυθμό- με τις ζωές των τεσσάρων πρωταγωνιστών. Από την αρχή είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται για κωμωδία σχεδόν σε κάθε καρέ της ταινίας. Το άμεσο μοντάζ και η επικέντρωση στην αλαζονεία των τριών παιδιών σε κερδίζουν. Αναμένεις τη στιγμή που ο πατέρας -με έναν γρήγορο σχεδιασμό- θα φέρει τα παιδιά μπροστά στην πραγματική ζωή, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Το στόρι έχει χαρακτηριστικά viral -ιδίως σε μία στιγμή της ιστορίας που ο φθόνος του πλούτου είναι περισσότερο μόδα από τον πλούτο- και είναι βέβαιο ότι θα έχει επιτυχία. Δεν ψυχογραφεί βαθιά τους χαρακτήρες, ούτε λύνει προαιώνια οικογενειακά προβλήματα -δεν είναι και ο Μπέργκμαν- αλλά είναι αρκετά εύστοχη, διασκεδαστική, γρήγορη, τρυφερή και με καλό καστ, ενώ υποκριτικά ξεχωρίζουν ο πατέρας και η κόρη. Αξίζει να το δείτε γιατί, αν μη τι άλλο, θα καλοπεράσετε.
22°
