15°
Γεννήθηκα το 1960, μεγάλωσα στην Καβάλα, γράφω στα περιοδικά από τις αρχές της δεκαετίας του '80 μέχρι και σήμερα. Κατά καιρούς είμαι ραδιοφωνική παραγωγός. Έχω γράψει 20 βιβλία, δύο σενάρια ταινιών μεγάλου μήκους, δύο σήριαλ, ένα σενάριο τηλεταινίας και πολλά διηγήματα: αυτά είναι όσα έχουν κυκλοφορήσει γιατί είναι κι άλλα που δεν είδαν ακόμη το φώς. Αλλά ποτέ δεν ξέρει κανείς.
Δεν έχω κομπιούτερ ούτε Ιντερνέτ, και δεν βρίσκω τη βαφή για τις ρίζες μου – εδώ που τα λέμε δεν βρίσκω ούτε τις ρίζες μου... Έχω δυo ώρες περιθώριο να γράψω αυτές τις γραμμές, μετά καίγομαι...
Επειδή μπαίνει Άνοιξη κι επειδή έτσι έκατσε... γύρισα πολλή εξοχή τελευταία. Δεν είμαι εκδρομικός τύπος όταν βρίσκομαι στα σωστά μου. Αλλά σχεδόν ποτέ δεν είμαι στα σωστά μου. Όπως όλοι μας
...Aλλά είσαι κοντά, συνέχισε: φαντάσου τη ζωή σου χωρίς αυτό. Ή μην την φανταστείς, γιατΙ θα μελαγχολήσεις. Kαι δεν λέει καθόλου, πάνω στην άνοιξη.
Ή θα έχεις το σκύλο χορτάτο ή την πίτα σωστή. Tο να θέλω να φάω την πίτα/ή/και το σκύλο, επομένως, δεν εξυπηρετεί τίποτα. Σκέτο ταμάχι είναι...
Που λέει και το τραγούδι. Tο οποίο μου έχει κολλήσει εδώ και μερικές μέρες
Τελευταία συναντάω πρόσωπα που είχα να δω χρόνια αλλά ψωνίζουν κεράσια δίπλα μου
Η ευκολία με την οποίαν τη βρίσκεις και πόσο έψαχνες παλιά για να τη βρεις
Κάποτε έβλεπα στον ύπνο μου τον Μπραντ Πιτ, τώρα ότι περιμένω στην ουρά στη ΔΕΗ
Aν δεν έχεις φτιάξει ακόμα τη βεράντα σου, δε θα τη φτιάξεις φέτος
