Ελένη Σταματούκου

«Πώς νιώθεις όταν τρέχεις;», ρώτησα έναν γνωστό μου, που συμμετείχε στον ημιμαραθώνιο. Μου απάντησε «ελεύθερος»

«Καμιά φορά όπως αυτή τώρα, αναρωτιέμαι, αν η δυστυχία πρέπει να φωτογραφίζεται»

Είναι ίσως ώρα να φύγουμε, είπα στον συνοδηγό μου και εκείνος συμφώνησε

Σου πιάνουν σφιχτά το χέρι, σχεδόν σε γδέρνουν, «Σώσε με», κι εσύ το βράδυ προσπαθείς να σώσεις τον εαυτό σου

Μερικές φορές εκεί που νιώθεις ότι «πνίγεσαι», εμφανίζονται από το πουθενά κάποιοι άνθρωποι σαν κι αυτόν

Tα πιο ωραία «πράγματα» στον κόσμο ξεκινούν από Φι, όπως φαγητό, φιλιά και φίλοι

Αν αφηνόμασταν λίγο και το ακούγαμε, ίσως οι ανθρώπινες σχέσεις να ήταν και διαφορετικές

Οι διακοπές τελείωσαν, όλες οι θέσεις είναι πιασμένες και εμείς πάλι ταλαντευόμαστε πάνω στο γκρίζο των δρόμων

Τίποτα δεν κρατά για πάντα

In a state nearby